«Έτοιμο το αφήγημα του νέου λαϊκισμού»

Το σημερινό μου κείμενο είναι κυριολεκτικά «στο πόδι» καθώς το εμπνεύστηκα κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης που είχα με Συνάδελφο Δικηγόρο στην ουρά μιας γραμματείας του Πρωτοδικείου Αθηνών.

Εύλογα θα ρωτήσει κανείς ουρά σε περίοδο καραντίνας;

Και η απάντηση είναι «ΝΑΙ» με κεφαλαία καθώς ελάχιστες διαδικασίες γίνονται με ηλεκτρονικά μέσα και η μεγάλη πλειοψηφία των εργασιών απαιτεί τη φυσική παρουσία Δικηγόρων και πολιτών.

Ακριβώς για αυτό το θέμα συζητούσαμε με τον αγαπητό συνάδελφο και πάνω στη συζήτηση την ώρα που πρότεινα την πλήρη ψηφιοποίηση των γραμματειακών εργασιών των Δικαστηρίων είδα τον αγαπητό συνάδελφο να αντιδρά έντονα και να μου απαντά «Συνάδελφε εξαιτίας της πανδημίας δε πρέπει να πέσουμε θύματα του τεχνοφασισμού».

Επειδή δεν κατάλαβα τι ήταν αυτό που έλεγε ο αγαπητός συνάδελφος και του το έδειξα με το ανήξερο βλέμμα μου, αυτός συνέχισε εξηγώντας μου ότι είμαστε ήδη θύματα του νέου φασισμού, που επιβάλλεται ενόψει της πανδημίας και ανατρέπει τον παγκόσμιο εργασιακό χάρτη.

Υπάρχει μια αλήθεια στα παραπάνω και συγκεκριμένα ότι ο εργασιακός χάρτης θα ανατραπεί λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων και την από απόσταση εργασία όμως εάν αυτή την αλήθεια την μπλέξουμε με θεωρίες συνωμοσίας γύρω από την πανδημία τότε έχουμε έτοιμο το αφήγημα του νέου λαϊκισμού.

Όταν με το καλό έχουμε ασφαλές εμβόλιο και ελεγχθεί η πανδημία και δοθεί το σήμα της επιστροφής στην πλήρη κανονικότητα είναι βέβαιο ότι δε θα είναι όλοι «όρθιοι» οικονομικά και κοινωνικά, διότι σε μεγάλες επαγγελματικές ομάδες θα έχει προκληθεί τέτοια ζημία, που δύσκολα θα είναι αναστρέψιμη.

Όλος αυτός ο κόσμος μέσα στην αγωνία του και τη δυστυχία του θα είναι έτοιμος να υιοθετήσει κάθε ακραία θεωρία συνωμοσίας γύρω από την πανδημία, καθώς θα αναζητά να εκτονώσει κάπου τον απόλυτα δικαιολογημένο θυμό του.

Αυτή είναι λοιπόν η κατάσταση που διαμορφώνεται σιγά σιγά και είναι διπλά επικίνδυνη.

Πρώτον, διότι με αυτή την κακή ψυχολογία και τη συνωμοσιολογία το μόνο που δε σκέφτεται κανείς είναι να τηρήσει τα μέτρα προστασίας, το οποίο είναι μια βόμβα για όλη την κοινωνία και την εξέλιξη της πανδημίας.

Δεύτερον, διότι η επόμενη ημέρα πρέπει να μας βρει ενωμένους και όχι τον ένα απέναντι στον άλλο.

Η λύση βρίσκεται στην κοινωνική δικαιοσύνη με την οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί η επόμενη ημέρα της πανδημίας.

Θα πρέπει να προηγηθούν αυτοί που μηδένισαν ή και πέσαν κάτω από το μηδέν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.