«Χαμηλές πτήσεις» σε κρίσιμες στιγμές

Πέρα από τον τραγικό απολογισμό σε θανάτους, ασθένειες αλλά και την οικονομική καταστροφή η πανδημία θα μας αφήσει και κάποια συμπεράσματα για πρόσωπα και καταστάσεις.

Δυστυχώς τις τελευταίες μέρες έχουν γίνει αρνητικοί πρωταγωνιστές της επικαιρότητας θεσμικοί εκπρόσωποι δύο βασικών πυλώνων της κοινωνίας, οι οποίοι είναι και το τελευταίο «αποκούμπι» της.

Οι πυλώνες αυτοί είναι η Εκκλησία και η Δικαιοσύνη.

Για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους η Εκκλησία δια των αξιωματούχων της δε μίλησε καθαρά από την αρχή στο ποίμνιο της για τους κινδύνους της πανδημίας με αποτέλεσμα να προκληθεί σύγχυση αλλά και να δοθεί χώρος σε αρκετούς «αρνητές» της πανδημίας.

Τελικά μετά την τραγική απώλεια αλλά και την ασθένεια μελών της Ιεραρχίας όλοι πλέον κατάλαβαν, ότι ο ιός δεν αστειεύεται και δε κάνει διακρίσεις.

Ας μείνει λοιπόν ως μάθημα πως η Εκκλησία, που έχει αυτό το τεράστιο βήμα και την τεράστια απήχηση στο λαό, ότι  θα πρέπει να μιλά απλά και καθαρά στο «ποίμνιο» της και να το καθοδηγεί σωστά τόσο Θρησκευτικά όσο και κοινωνικά.

Επίσης, μια ιδιωτική στιγμή του θεσμικού εκπροσώπου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών πέρασε τις τελευταίες μέρες λάθος μήνυμα στην κοινωνία σχετικά με την πειθαρχία στις υγειονομικές διατάξεις για την πανδημία.

Είμαι κατά της ανθρωποφαγίας και δε θα ασχοληθώ καθόλου επί προσωπικού, η ζημιά όμως έγινε διότι όταν ο απλός πολίτης βλέπει τους νομικούς συμπαραστάτες του να συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο κλονίζεται η εμπιστοσύνη του και η πειθαρχία του στα υγειονομικά μέτρα καθώς εύλογα θα αναρωτηθεί «εδώ δε τηρούν αυτοί τα μέτρα θα τα τηρήσω εγώ;».

Το θέμα είναι λήξαν αλλά αφήνει τα ψυχολογικά κατάλοιπα του στην κοινωνία και θα πρέπει όσοι έχουν μια θεσμική ιδιότητα να διδάσκουν δια του παραδείγματος καθώς όταν έχεις θεσμικό ρόλο καλώς ή κακώς επηρεάζεις με τις συμπεριφορές σου.

Θα μείνει ως μάθημα λοιπόν από αυτή την «αστοχία», ότι ποτέ ξανά δε πρέπει να χρησιμοποιηθεί ο θεσμικός χώρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών με λάθος τρόπο για ιδιωτικές στιγμές.

Η κοινωνία περιμένει πολλά από τους θεσμικούς εκπροσώπους της Εκκλησίας και της Δικαιοσύνης, για να τους έχει ψηλά όπως τους αρμόζει.

«Χαμηλές πτήσεις» σε κρίσιμες στιγμές δε δικαιολογούνται.