«Χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει δημοκρατία»

Συγκλονίστηκε η χώρα αυτή τη βδομάδα από το δυστύχημα στην πολεμική μας αεροπορία.

Τη στιγμή που γράφεται το παρόν έχει επιβεβαιωθεί ο θάνατος ενός νέου και άξιου αξιωματικού, που ήταν ο συγκυβερνήτης ενώ ερευνάται ακόμα η τύχη του άλλου άξιου και νέου αξιωματικού, ο οποίος ήταν ο κυβερνήτης του μοιραίου αεροπλάνου.

Αυτό το τραγικό γεγονός υπενθύμισε σε όλους μας ότι την ώρα που εμείς έχουμε την άνεση να πολιτικολογούμε κάποιοι «βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά» και ρισκάρουν τα πάντα για την ασφάλεια της χώρας τους και των συμπολιτών τους.

Νομίζω πρέπει χωρίς προσωπικές και πολιτικές προκαταλήψεις να παραδεχθούμε ότι έχουμε σήμερα την άνεση μας να ζούμε ελεύθερα, όπως πρέπει να γίνεται στις κανονικές δημοκρατίες, διότι παρά το δύσκολο γεωπολιτικό περιβάλλον της χώρας μας αισθανόμαστε ασφαλείς καθώς κάποιοι είναι ταγμένοι στο καθήκον τους και θυσιάζουν τα πάντα.

Το να μιλάς για ασφάλεια δεν είναι μικροαστικό ούτε και συντηρητικό αλλά είναι εξόχως δημοκρατικό, γιατί μόνο σε συνθήκες ασφάλειας μπορεί ο απλός πολίτης να μετέχει ελεύθερα και ισότιμα στην οικονομική και κοινωνική ζωή.

Η ασφάλεια και η τήρηση των νόμων δεν εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα αλλά κυρίως το μέσο πολίτη.

Τα όποια μεγάλα συμφέροντα εύχονται διαχρονικά να υπάρχει ανασφάλεια και όχι ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο γύρω τους για να μπορούν να επιβάλλουν χωρίς «φραγμούς» τους όρους τους.

Μπορεί να μη το έχουμε συνειδητοποιήσει πλήρως αλλά πραγματική δημοκρατία χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει, διότι η ανασφάλεια και ο ψυχολογικός εκβιασμός είναι «φυλακή» για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας.

Και μια και μιλάμε για αίσθηση ασφάλειας δε μπορώ να μην αναφερθώ και στο ζήτημα του πολυσυζητημένου φράχτη του Έβρου, που εμείς που ζούμε στο αστικό κέντρο μακριά από τις αγωνίες των ακριτών συμπολιτών μας δε μπορούμε να καταλάβουμε απόλυτα τη σημασία του.

Πέρα λοιπόν από την αίσθηση τακτικής ασφάλειας που δίνει η ύπαρξη ενός ορίου που ελέγχονται οι ανθρώπινες ροές ο φράχτης δίνει και μια αίσθηση οικονομικής και κοινωνικής ηρεμίας στους συμπολίτες μας που έχουν τα σπίτια τους, τις οικογένειες τους και τις δουλειές τους στην παραμεθόριο, διότι σε περιόδους ανεξέλεγκτης παράνομης μετανάστευσης έχουν ζήσει προσωπική και οικονομική αγωνία βλέποντας γύρω τους να κινούνται εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι, που δεν ήταν καταγεγραμμένοι πουθενά και οι οποίοι βρισκόταν εμφανώς σε καθεστώς ψυχικής και σωματικής καταπόνησης.

Ασφάλεια λοιπόν παντού, πραγματική δημοκρατία παντού και τιμή και δόξα στις ένοπλες δυνάμεις μας που θυσιάζουν τα πάντα για την ασφάλεια μας.