«Μπροστά στη βιτρίνα»

Αυτά που συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή και στον κοινοβουλευτικό βίο της χώρας τις τελευταίες μέρες δεν έχουν προηγούμενο και έχουν αφήσει «άφωνη» την πλειοψηφία των πολιτών.

Ακούω γύρω μου συζητήσεις και αγωνία για το μέχρι που μπορεί να φθάσει αυτός ο ευτελισμός και εάν τελικά υπάρχει κάποιο όριο.
Θα συμμεριστώ την αγωνία αλλά βρίσκω και κάτι θετικό για όλους σε αυτή την κατρακύλα.

Συγκεκριμένα τώρα που όλα γίνονται απροκάλυπτα μπροστά στη βιτρίνα και σε κοινή θέα των πολιτών δε θα υπάρξει καμία δικαιολογία για κανένα μας.

Όλοι οι πρωταγωνιστές των τελευταίων ημερών βρίσκονται στο δημόσιο βίο επειδή εμείς τους δώσαμε το σχετικό δικαίωμα με τις ψήφους μας.
Κρυφτήκαμε όλοι πολλές φορές ως πολίτες από τις ευθύνες με τη δικαιολογία ότι εξαπατηθήκαμε από τους πολιτικούς που άλλα έλεγαν και άλλα έκαναν αλλά σήμερα πλέον που έχουν βγει κατά ξεκάθαρο τρόπο όλα μπροστά στη βιτρίνα είναι δύσκολο να βρούμε ξανά δικαιολογία.

Και για να είμαστε και δίκαιοι μπορεί σε μεγάλη μερίδα του λαού να αρέσει αυτός ο ευτελισμός του πολιτικού βίου και των πάντων, διότι θεωρεί ότι τους βολεύει ο μηδενισμός και η ισοπέδωση όλων.

Στη δημοκρατία ακόμα και αυτή η επιλογή είναι δυνατή αφού ο καθένας επιλέγει ελεύθερα τους εκπροσώπους του και το επίπεδο διακυβέρνησης του.

Ότι όμως και να πιστεύει ο καθένας μας και όποιο περιεχόμενο και να δίνει στην έννοια της προόδου το που τελικά θα στρίψει το καράβι της χώρας θα καθοριστεί από τις επιλογές του.

Ο ευτελισμός της πολιτικής ζωής ενώ μπορεί να φαντάζει σε πολλούς διασκεδαστικός και να δίνει περιθώρια και για αρκετή «πλάκα» έχει τους κινδύνους του.

Εάν με όλα αυτά που συμβαίνουν μας δημιουργηθεί η ψυχολογία ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει τότε θα έχουμε ουσιαστικά παραιτηθεί από κάθε έννοια προόδου και είμαστε έτοιμοι να παραδοθούμε στις ορέξεις κάθε πονηρού δημαγωγού.

Μάλλον ήρθε η ώρα να πάρει στα σοβαρά το ρόλο του ο κάθε πολίτης και να ελέγχει πριν ψηφίσει ποιόν στέλνει να τον εκπροσωπήσει.

Η γνωστή δικαιολογία της έλλειψης χρόνου δεν είναι ανεκτή όταν καθορίζεται το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του.

Εάν θέλουμε να κάνουμε «χάζι» στις βιτρίνες ας κάνουμε βόλτα στην αγορά και όχι να «χαζεύουμε» την πολιτική ζωή του τόπου μας.