«Να μη ξαναγίνει»

Η έκφραση «να μη ξαναγίνει» μπορεί να ακουστεί ως ευχή, ως προτροπή ή και πιο αυστηρά ως διαταγή.

Η εβδομάδα που διανύουμε μας φέρνει στο μυαλό τη συνεχιζόμενη Εθνική τραγωδία της Κύπρου και ξαναζωντανεύουν στη μνήμη μας τα οδυνηρά γεγονότα αλλά και οι αιτίες που μας οδήγησαν εκεί.

Χωρίς να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι με τα λάθη μας ανοίξαμε την πόρτα της τραγωδίαςκαι δυστυχώς τόσες δεκαετίες μετά τίποτα δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο αντίθετα δε υπάρχει κίνδυνος να παγιωθούν πολύ δυσάρεστες και επικίνδυνες καταστάσεις.

Το να πει κανείς την έκφραση «να μη ξαναγίνει» ως ευχή όταν τόσα χρόνια υφίσταται μια τέτοια κατάσταση που ούτε οι διεθνείς οργανισμοί, ούτε και κανείς άλλος επιλύει ακούγεται μάλλον άσχημα, γιατί μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουμε συμβιβαστεί με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και απλά προσέχουμε μη μας συμβεί και τίποτα άλλο.

Να μη ξαναγίνει λοιπόν κάτι τέτοιο μόνο υπό την έννοια ότι έχουμε διαβάσει καλά τα γεγονότα εκείνης της περιόδου και έχουμε διδαχθεί από αυτά.

Οι επικίνδυνες καταστάσεις για να «ανθίσουν» βρίσκουν πρόσφορο έδαφος.

Στα γεγονότα της Κύπρου η ανώμαλη πολιτική κατάσταση της χώρας μας και οι επιλογές της έδωσαν χώρο στους καλοθελητές.

Για να δούμε δε πόσο οι επικίνδυνες καταστάσεις μπορούν να επαναληφθούν ανά πάσα στιγμή θα πω κάτι που θα δυσαρεστήσει μερικούς αλλά νομίζω ότι έτσι είναι.

Συγκεκριμένα θεωρώ ότι είμαστε τυχεροί που πέρασε η χώρα μας τη δεκαετή οικονομική και κοινωνική της κρίση μόνο με οικονομικές και όχι και με Εθνικές απώλειες.

Δεν είμαι υπερβολικός αλλά εάν ξαναφέρουμε στο μυαλό μας τις περιόδους κοινωνικής έντασης και οικονομικής δυσπραγίας που πέρασε η χώρα μας μπορεί να γίνει αντιληπτό πόσο εύκολα θα μπορούσε η χώρα μας στην περίοδο αυτής της αποδιοργάνωσης να υπονομευτεί.

Φανταστείτε λέω εγώ να είχαν οδηγήσει τα γεγονότα τη χώρα μας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρώ και πάνω στη γενική αναμπουμπούλα χωρίς τράπεζες, χωρίς κοινωνική, συναλλακτική και εμπορική ηρεμία να μας προ έκυπτε και μια Εθνική πρόκληση και η Ελλάδα να είχε απέναντι της όλη τηδυσαρεστημένη Ευρώπη.

Δε θέλει πολύ φαντασία, για να καταλάβει κανείς τι θα γινόταν.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ένα και τα μυαλά πρέπει να είναι στη θέση τους.

Για να μη ξαναγίνει κάτι υπάρχουν δύο βασικές ασπίδες. Η δημοκρατία και η λογική.