Οινοφιλικά

Η πρόταση της εβδομάδας: Κτήμα Σκούρα, "Fleva", 2008

Σχετικά με τον παραγωγό: Το κτήμα Σκούρα έχει ιστορία 25 περίπου ετών, με την έδρα του να βρίσκεται στο Μαλανδρένι Πελοποννήσου, λίγο έξω από την πόλη του Άργους. Ο ιδιοκτήτης-οινοποιός Γιώργος Σκούρας, ανήκει στην πρώτη γενιά των Ελλήνων οινολόγων που αποφοίτησαν την δεκαετία του '80 από φημισμένα γαλλικά πανεπιστήμια και μετέπειτα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση, αλλά και την διαρκή εώς και σήμερα εξέλιξη των οινικών προτύπων της χώρας μας, όπως για παράδειγμα οι κύριοι Γεροβασιλείου, Ρούβαλης, Τσάλκος,Τσέλεπος κ.ά. Όσον αφορά την ιστορία του κτήματος, να πούμε ότι το προσωπικό "στοίχημα" του αυτοδημιούργητου κ. Σκούρα, τέθηκε το 1986 όταν ξεκίνησε να οινοποιεί κυριολεκτικά στο υπόγειο του σπιτιού του και σε ενοικιαζόμενα οινοποιεία της γύρω περιοχής, μια που δεν είχε αρχικά το οικονομικό μέγεθος, αλλά ούτε την σχετική αμπελουργική ιδιοκτησία για να αναπτύξει το όραμα του. Εκεί, συνέλαβε ωστόσο την καινοτόμο ιδέα της συνοινοποίησης για πρώτη φορά των ερυθρών ποικιλιών Αγιωργίτικο και Cabernet Sauvignon, που κυκλοφόρησε το 1988 με την επωνυμία "Μέγας Οίνος", δημιουργώντας "σχολή" στο στυλ των κρασιών της περιοχής, αφού προσέδωσε σ' αυτά μια δόση αριστοκρατικής φινέτσας, που κατέληξε να θεωρείται πια ως ειδική κατηγορία κρασιών με τίτλο "Super-Νεμέα". Το 1996 έχτισε ένα μικρό οινοποιείο στην κοινότητα Γυμνού (γνωστό αμπελοτόπι της ζώνης Ο.Π.Α.Π. Νεμέας), για να εξυπηρετήσει κυρίως τις ανάγκες των ερυθρών του κρασιών, μια που εκεί βρισκόταν ο παλαιότερος ιδιόκτητος αμπελώνας Αγιωργίτικου. Εν τέλει το 2004, μετά από τη τελευταία μεγάλη επένδυση της εταιρείας, εγκαταστάθηκε οριστικά το παρόν υπερσύγχρονο, ευμεγέθες οινοποιείο, ώστε να πληρούνται όλες οι τεχνολογικές προδιαγραφές οινοποίησης, λειτουργικότητας, αλλά και πλήρους επισκεψιμότητας του χώρου, που πάντα τον ενδιέφεραν.

Οι ποικιλίες που καλλιεργούνται στο κτήμα είναι οι αυτόχθονες της ευρύτερης Πελοποννήσου όπως Αγιωργίτικο, Μοσχοφίλερο, Ροδίτης και οι ξενικές Chardonnay, Viognier, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Merlot και Syrah. Παρά το γεγονός, ότι ο κ. Σκούρας είναι από τους πρώτους Έλληνες οινοποιούς που ασχολήθηκαν στενά με το Μοσχοφίλερο προτού αυτό γίνει μόδα, είναι αλήθεια ότι  εξέφρασε κυρίως την επιστημονική του δεινότητα με την ανάδειξη του τυπικού ύφους της κατεξοχήν Νεμεάτικης ερυθρής ποικιλίας Αγιωργίτικο, με την βοήθεια βέβαια του "Πατριάρχη"

 οινοποιού της περιοχής Θ. Παπαϊωάννου, τον οποίο υπόσχομαι να σας γνωρίσω σε προσεχή γευστική δοκιμή. Αξίζει πάντως να αναζητήσετε τον Ο.Π.Α.Π. Νεμέα "Grand Cuvee" από αμπελώνες της ορεινής Κορινθίας (1.000 μ. υψόμετρο), για του λόγου το αληθές. 

Το κτήμα τέλος θεωρώ ότι αποτελεί πραγματικά "ορόσημο" σχέσης ποιότητας-τιμής για την ελληνική αγορά, μιας και παρά το κύρος και την αναγνωρισιμότητα του, παρέχει στο οινόφιλο κοινό πληθώρα ποιοτικών επιλογών από 6 έως περίπου 25 ευρώ, σπάνιας τυπικότητας ποικιλιακών χαρακτηριστικών, ακόμη και στις πιο φθηνές του εμφιαλώσεις. Μοναδική, απαστράπτουσα εξαίρεση, αποτελεί η κορωνίδα πλέον του κτήματος με την επωνυμία "Λαβύρινθος" των 75 ευρώ, που κυκλοφόρησε πρώτη φορά προ τριετίας, και θα αναλύσω παρακάτω το ιδιαίτερο  του

 χαρακτήρα της.

Γευσιγνωσία Οίνου: Χρώμα μαυροκόκκινο (πραγματικά σαν αίμα), με ιώδεις αλλά και βυσσινί ανταύγειες που προετοιμάζουν τόσο για την γευστική πυκνότητα του συνόλου, όσο και για την εντυπωσιακή "φρεσκάδα". Σε μύτη και στόμα εναλλάσσονται πολύπλοκα τα ώριμα κόκκινα φρούτα (μαύρο κεράσι, δαμάσκηνο), με την έντονη βανίλια δρυός, το μαύρο πιπέρι, και τα διαρκή "περάσματα" καφέ και μαύρης σοκολάτας, δημιουργώντας ένα λιπαρό, βελούδινο και αλκοολικά θερμό (14.5%) σύνολο, που κορυφώνεται με το εντυπωσιακά φρουτώδες τελείωμα. Στο στόμα

 εμφανίζεται γεμάτο, με πολύ καλή οξύτητα που χαρακτηρίζει την ετικέτα, όπως φυσικά το ποιόν της πρώτης ύλης και της οινοποίησης. Επιπλέον διαθέτει αισθητές αλλά μαλακές ταννίνες, και πλούσια επίγευση. Θεωρώ ότι θα αναδειχθεί απόλυτα δίπλα σε ένα ζουμερό μοσχαρίσιο φιλέτο, σκέτο ή με κάποια καλά δεμένη, ελαφρώς πικάντικη σάλτσα. Όπως επίσης, ότι θα εξελιχθεί όμορφα τουλάχιστον για μια πενταετία.

Συμπερασματικά: Πρόκειται για ένα καλοφτιαγμένο, πληθωρικό, μοντέρνο και όμορφο κρασί, φανερά "νεοκοσμίτικου" στυλ, που ως κύριο στόχο θα έλεγα ότι έχει περισσότερο την απόλαυση του καταναλωτή, πέρα από την αυστηρή ίσως τήρηση κάποιου ποικιλιακού πρωτοκόλλου. Μία εντελώς νέα ετικέτα από το κτήμα Σκούρα, η πρώτη (επίσημα) οινοποίηση της ποικιλίας Syrah από τον συγκεκριμένο παραγωγό, μια που προέρχεται από έναν νεαρό σχετικά αμπελώνα του κτήματος στην ορεινή Αχαΐα. Σίγουρα εμφανίζεται σε μια εποχή που η εν λόγω ποικιλία έχει κυριαρχήσει στον ελλαδικό αμπελώνα, αλλά οι φίλοι της αξίζει σαφώς να δοκιμάσουν την όπως πάντα ενδιαφέρουσα οινοποιητική προσέγγιση του κ. Σκούρα. Είναι αλήθεια ότι, λόγω της περιορισμένης παραγωγής (μόνο 4 χιλ. φιάλες για την σοδειά του 2008), είναι ένα σχετικά δυσεύρετο κρασί στο εμπόριο, αλλά ήδη κυκλοφόρησε και η νέα σοδειά του 2009, κάτι που σίγουρα θα διευκολύνει όσους το αναζητήσουν. Να τονίσω επιπλέον ότι αποτελεί και μια επιλογή αρκετά συμφέρουσα οικονομικά, σε σχέση με τον ανταγωνισμό και την "υπεραξία" του κτήματος.

Παραλειπόμενα: Προσωπικά πάντως θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα τυχερό, που είχα την ευκαιρία προ διετίας να γνωρίσω από κοντά τον καταξιωμένο και πολύ συμπαθή παραγωγό, ως επισκέπτης του κτήματος του, με μια παρέα τολμηρών οινόφιλων εκδρομέων της Βορείου Ελλάδος. Πέραν της γενναιόδωρης φιλοξενίας, και του λουκούλλειου γεύματος που μας παρέθεσε στην αίθουσα δεξιώσεων του κτήματος, θα μου μείνει αξέχαστη κυρίως η γευστική δοκιμή, που έλαβε χώρα στις υπόγειες κάβες ωρίμανσης και παλαίωσης των κρασιών, με την "χαρισματική" καθοδήγηση φυσικά του ιδίου, που δεν είχε προηγούμενο στην εμπειρία μου. Τον τιμά επίσης το γεγονός, ότι μοιράστηκε μαζί μας κρασιά και σοδειές, που δεν έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάζουμε συχνά ως οινόφιλοι, λόγω της σπανιότητας ή  της εμπορικής αξίας τους. Όπως για παράδειγμα συνέβη με τον προαναφερθέντα "Λαβύρινθο" των 75 ευρώ, που απλόχερα μας προσέφερε για δοκιμή. Να πω με την ευκαιρία, ότι η φιλοσοφία της οινοποίησης του εν λόγω κρασιού βασίζεται στη μέθοδο "Solera" (μέθοδος παλαίωσης των ισπανικών Sherry), όπου σε ένα βαρέλι 1.000  λίτρων ωριμάζουν μαζί διαδοχικές σοδειές της ετικέτας "Μέγας Οίνος", με αρχή τη σοδειά του 1999. Από τότε λοιπόν, κάθε χρόνο αφαιρείται μια ποσότητα από το ειδικό βαρέλι για να εμφιαλωθεί ως "Λαβύρινθος" και συμπληρώνεται το ποσοστό αυτό με το χαρμάνι του "Μέγα Οίνου" της τρέχουσας σοδειάς, προτού αυτός εμφιαλωθεί. Ομολογώ, παρότι με συνεπήρε η δοκιμή του εν λόγω κρασιού, πως ξεπερνά την εμπειρία μου η πρόθεση να κρίνω το περιεχόμενο, και σε προέκταση την τιμή του. Εκτός αυτού πάντως, μια άλλη καινοτομία της ελληνικής οινοποίησης που χρεώνεται πάλι στον ανήσυχο και πρωτοπόρο κ. Σκούρα, καθώς ανέκαθεν τον ενδιέφερε η παρουσία στη παγκόσμια αγορά, είναι η χρήση για πρώτη φορά προ επταετίας του βιδωτού πώματος (Stelvin), που όπως είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε δοκιμάζοντας παλιές σοδειές λευκών κρασιών του, διασφαλίζει απρόσμενα καλά τη φρεσκάδα τους στην πάροδο του χρόνου.

Προτείνω λοιπόν ανεπιφύλακτα μια γνωριμία με όλες τις ετικέτες του κτήματος Σκούρα, θεωρώντας πλέον εξακριβωμένα ότι εκφράζουν το γενναιόδωρο και πληθωρικό της ιδιοσυγκρασίας του παραγωγού τους. Μια καλή αρχή, θα ήταν κατά τη γνώμη μου ο κλασικός πλέον "Μέγας Οίνος".