«Πολυνομοσχέδιο αλλά Ελληνικά»

Ψηφίσθηκε τελικά τη Δευτέρα τo πολυνομοσχέδιο με πληθώρα διατάξεων που θα αλλάξουν πρός το χειρότερο  τη ζωή πολλών ανθρώπων τα επόμενα χρόνια.

Για να είμαστε βέβαια δίκαιοι υπάρχουν και κάποιες ρυθμίσεις, όπως το Κτηματολόγιο, που θα έπρεπε από χρόνια να έχουν ολοκληρωθεί.
Σήμερα δε θα ασχοληθώ με τις επιμέρους διατάξεις του πολυνομοσχεδίου, που για να είμαι ειλικρινής δεν έχω καταφέρει να δω ολοκληρωμένα, αλλά με το ότι οι περισσότεροι κοινοβουλευτικοί μας εκπρόσωποι πήγαν να ψηφίσουν χωρίς ολοκληρωμένα να το μελετήσουν και να το κατανοήσουν.

Και εγώ και ο κάθε πολίτης άν και οφείλουμε να είμαστε υπεύθυνοι δικαιολογούμαστε να μη γνωρίζουμε τις υπό ψήφιση διατάξεις, γιατί δεν είμαστε αυτοί που αποφασίζουμε αλλά αυτοί που υφιστάμεθα τις συνέπειες. Οι κοινοβουλευτικοί μας εκπρόσωποι όμως, που αυτή είναι η δουλειά τους τι δικαιολογία έχουν;

Ήταν ειλικρινά διασκεδαστικό να βλέπεις τις προηγούμενες μέρες βουλευτές διάφορων πολιτικών χώρων να κάνουν δηλώσεις και να δικαιολογούν το ναι ή όχι τους στο πολυνομοσχέδιο σύμφωνα με το «μπούσουλα», που τους είχε δώσει ο πολιτικός σχεδιασμός του κάθε πολιτικού χώρου και στο τέλος των δηλώσεων, που μάλλον ήταν προιόν «παπαγαλίας», να προβαίνουν με το ένοχο αλλά συμπαθές ύφος του αδιάβαστου μαθητή στη δήλωση: «για να είμαι ειλικρινής δεν πρόλαβα να διαβάσω το σύνολο του πολυνομοσχεδίου».
Τουλάχιστον είναι ειλικρινείς και δεν κάνουν τους περισπούδαστους.

Όμως η «αλλά Ελληνικά» ψήφιση τεράστιων νομοθετικών κειμένων τα τελευταία μνημονιακά χρόνια, τα οποία αδυνατούν οι βουλευτές να μελετήσουν παρά την όποια επιστημονική υποστήριξη τους, εγείρει θέματα σωστής κοινοβουλευτικής λειτουργίας.

Ξέρω ότι η εύκολη απάντηση είναι ότι βρισκόμαστε σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης και ότι προκειμένου να ολοκληρωθεί η ψήφιση των προαπαιτούμενων και η ολοκλήρωση της αξιολόγησης αυτά τα περί μελέτης των νομοσχεδίων είναι πολυτέλειες.

Επειδή τα μνημόνια με κάποιο τρόπο κάποια στιγμή θα τελειώσουν καλό είναι να αρχίσουμε να επιστρέφουμε σιγά σιγά στις ορθές Κοινοβουλευτικά πρακτικές και να αφήσουμε στο κακό παρελθόν τον διεκπεραιωτικό ρόλο του βουλευτή.

Βέβαια την αξιοπρέπειά τους μπορούν να τη σώσουν μόνο οι ίδιοι οι βουλευτές και για αυτό έχει τεράστια ευθύνη και ο λαός για το ποιούς επιλέγει να τον εκπροσωπήσουν.

Η υπευθυνότητα είναι κριτήριο για την ποιότητα εκπροσώπησης που έχουμε στο Κοινοβούλιο και για αυτό πέρα από το να διασκεδάζουμε με τις δηλώσεις των βουλευτών που δεν πρόλαβαν να διαβάσουν να προσέχουμε όταν επιλέγουμε για να έχουμε κάτι καλύτερο στο μέλλον.