Πρώτη εβδομάδα (12.03.2020 – 19.03.2020)

Οι στιγμές που ζούμε είναι μοναδικές και ιστορικές για μικρούς και μεγάλους.

Πότε άλλοτε σε περίοδο ειρήνης δεν αντιμετωπίσαμε σε παγκόσμιο επίπεδο τέτοιο αόρατο εχθρό και πότε άλλοτε δεν επιβλήθηκαν τέτοια μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Τα πράγματα είναι σοβαρά και πλέον όλοι έχουμε καταλάβει ότι ηπροστασία της υγείας μας και η προστασία της δημόσιας υγείας απαιτεί να μείνουμε σπίτι για να μη συμβάλλουμε άθελα μας στην περαιτέρω διάδοση του κορωναϊού, που μπήκε πλέον για τα καλά στη ζωή μας.

Φάρμακο για την πανδημία αυτή πρός το παρόν δεν υπάρχει και έτσι φάρμακο για την ώρα θα είναι η υπεύθυνη στάση όλων μας, που θα μείνουμε σπίτι.

Το ότι θα μείνουμε σπίτι δε σημαίνει ότι σταματάει η ζωή και για αυτό θεώρησα χρήσιμο να καταγράψω με ένα διαφορετικό τρόπο το ιστορικό γεγονός αυτής της πανδημίας τηρώντας κάθε Πέμπτη ένα εβδομαδιαίο ημερολόγιο της πανδημίας αυτής, που θα περιγράφει τις συνέπειες με διαφορετικό και όχι ιατρικό τρόπο.

Ξεκινάνε λοιπόν καθώς έχουμε διανύσει ήδη την πρώτη εβδομάδα.

Εάν θέλαμε να δώσουμε ένα τίτλο στην πρώτη εβδομάδα της πανδημίας θα ήταν  «επιστροφή στον πλανήτη της  πραγματικότητας».

Η πρώτη εβδομάδα αυτοπεριοριμού στο σπίτι έκανε κάποιους ευτυχισμένους και κάποιους δυστυχισμένους.

Ξεκινάω από τους ευτυχισμένους, οι οποίοι είναι αυτοίπου με οικογένεια ή χωρίς οικογένεια και παρά την οικονομική ανασφάλεια που τους δημιούργησε η αποχή απο την εργασία διαπίστωσαν ότι η ζωή τους είναι γεμάτη και ενδιαφέρουσα και χωρίς τα «πήγαινε – έλα» της καθημερινότητας και βρήκαν ευκαιρία να ασχοληθούν με πράγματα που είχαν αμελήσει αλλά και να επικοινωνήσουν πιο ουσιαστικά και χαλαρά με συγγενείς και φίλους.

Κάποιοι άλλοι έγιναν δυστυχισμένοι, γιατί είδαν ξεκάθαρα αυτό που συμβαίνει στο σπίτι τους, το οποίο είτε αγνοούσαν είτε κρυβόταν στους τρελλούς ρυθμούς της καθημερινότητας.

Είδα κάτι πολύ πετυχημένο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και συκγκεκριμένα ένα έντρομο άνθρωπο που ρωτούσε μετά την πρώτη εβδομάδα στο σπίτι «έχω γυναίκα; έχω παιδιά;».

Θέλοντας και μη την πρώτη αυτή εβδομάδα της πανδημίας που δεν υπάρχουν ποιά διαφυγές σε δουλειές και κοινωνικότητες ο καθένας μας είναι αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, που υπάρχει στο σπίτι του.

Είτε μας αρέσει είτε όχι η πραγματικότητα είναι αυτή και όχι τα «στιγμιότυπα» πραγματικότητας που παίρνουμε στη φυσιολογική καθημερινότητα, όπου πολλοί απο εμάς είμαστε «επισκέπτες» στα σπίτια μας.

Το μέγεθος των πραγμάτων και του καθενός φαίνεται πλέον ξεκάθαρα στις καινούριες συνθήκες, όπου τελειώσανοι δικαιολογίες.

Έχουμε μια βίαιη επιστροφή στα βασικά και η διαχείριση των βασικών πολλές φορές είναι η δυσκολότερη, γιατί εκεί πέρα κρύβεται η πραγματική ευτυχία και η δυστυχία.

Η πρώτη εβδομάδα της πανδημίας μας έφερε σε μια καινούρια κατάσταση και συγκεκριμένα στο σπίτι μας,  που για άλλους ήταν γνωστή και για άλλους άγνωστη.

Το σίγουρο είναι ότι το πέρας της πανδημίας και του φόβου της ασθένειας θα αφήσει πίσω του σημάδια όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στις ανθρώπινες σχέσεις, γιατί στο μεταξύ θα έχει αναδειχθεί περίτρανα η πραγματική διάσταση των πραγμάτων και του καθενός.

Ημερολόγιο πανδημίας εβδομάδα πρώτη λοιπόν και μόλις προσγειώθηκαμε στον πλανήτη της πραγματικότητας.

Ραντεβού την άλλη εβδομάδα και έως τότε μένουμε σπίτι και προσέχουμε.