Το στοίχημα της κυβέρνησης

Ίσως στον πιο δύσκολο μήνα της κυβέρνησης που είχε να αντιμετωπίσει τις υποθέσεις Λιγνάδη, πορειών για την αστυνομία στα πανεπιστήμια και μετά πορείες για την αστυνομική αυθαίρετη βία, η αντιπολίτευση δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τίποτα, αλλά τα πρώτα καμπανάκια χτύπησαν και στο Μαξίμου.

Μέχρι τώρα η κυβέρνηση είχε δείξει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που της τύγχαναν, αλλά κάτω από την πίεση των γεγονότων άρχισε να κάνει λάθη επικοινωνιακά και διαχείρισης. Αυτά τα φαινόμενα από εδώ και στο εξής θα πρέπει να τα προσέξει η κυβέρνηση. Η παραίτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου Χρήστου Ταραντίλη μπορεί να οφείλεται σε προσωπικούς και οικογενειακούς λόγους, αλλά εάν δούμε πίσω από την παραίτηση του πρώην porte-parole της κυβέρνησης, αυτή έγινε γιατί μάλλον ο ίδιος δεν μπορούσε να ακολουθήσει το μοτίβο της διαρκούς απάντησης στην αντιπολίτευση με αποτέλεσμα το νέο ύφος της επικοινωνίας να μην κρατήσει πολύ.

Μέχρι τώρα έχουμε δει ότι όταν η κυβέρνηση ζορίζεται, πάει στη Βουλή και εξαγγέλλει ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο. Εάν ήταν κάθε φορά να ψηφίζει η Βουλή και ένα καινούργιο πλαίσιο, τότε ας εκλέγαμε μόνο δικηγόρους. 

Η κυβέρνηση πρέπει να κυβερνήσει είτε με ανανέωση της λαϊκής εντολής, είτε να επιλέξει να συνεχίσει και να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Ο Πρωθυπουργός τού έχει τύχει μία μεγάλη φουρτούνα και μόλις τελειώσει θα επιλέξει τι είναι προτιμότερο για τον ίδιο και την χώρα.

Από την άλλη πλευρά η αξιωματική αντιπολίτευση δείχνει να δυσκολεύεται πολύ να αλλάξει, μπορεί να θέλει να μετεξελιχθεί σε κάτι άλλο πιο κεντροαριστερό, αλλά συνέχεια κάτι γίνεται και βάζουν τρικλοποδιές οι βουλευτές στον πρόεδρό τους. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν ζητάει εκλογές, γιατί οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν πίσω και ότι είναι μακριά από τα εκλογικά ποσοστά του Ιουλίου του 2019. 

Μεγάλο στοίχημα είναι για την κυβέρνηση να παράσχει καλύτερη ζωή σε όλους, καλύτερες δουλειές και σπουδές και όχι άγονες κομματικές αντιπαραθέσεις. 

Όσοι προσπαθούν να γυρίσουν στο 2010 και στο 2012-2015 θα αποτύχουν, γιατί ο κόσμος έχει κουραστεί από την πόλωση και τον διχασμό.