Τα φροντιστήρια στην Ιταλία

Από το βιβλίο του Γ. Χατζητέγα «Το φροντιστήριο διεθνές φαινόμενο». Η περίπτωση της Ιταλίας δεν διαφέρει από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το φροντιστηριακό φαινόμενο ανθεί και στις δύο τουλάχιστον ανώτερες βαθμίδες της εκπαίδευσης, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια, ενώ οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για σαφή αυξητική τάση της ζήτησης, που προσλαμβάνει όλο και πιο διαφορετικές μορφές μέσω της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών.

Η κατοχή του Απολυτηρίου, αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο.

Η ελεύθερη πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση δεν ισχύει για όλες τις σχολές, καθώς αρκετά πανεπιστήμια ή σχολές έχουν θεσπίσει ειδικά τεστ για την εισαγωγή στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, βάσει ενός προγραμματισμένου αριθμού θέσεων που έχει καθιερωθεί βάσει του εσωτερικού κανονισμού (numerus clausus).

Αυτό σημαίνει, ότι η ζήτηση για προετοιμασία θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο, όπως συγκλίνουν οι εκτιμήσεις.

Το φροντιστηριακό φαινόμενο στην Ιταλία εκδηλώνεται μέσω της ύπαρξης χιλιάδων εκπαιδευτικών οργανισμών που είναι διάσπαρτοι σε όλη τη Χερσόνησο.

Μια «ακτινογραφία» των εκπαιδευτικών αυτών οργανισμών δείχνει ότι:

Οι περισσότεροι προσφέρουν προγράμματα που αφορούν τρεις διαφορετικές ηλικιακές κατηγορίες νέων.

α) Αυτούς που έχουν «αποτύχει», για διάφορους λόγους, στις προαγωγικές εξετάσεις, με πρώτο στόχο την αναπλήρωση των χαμένων μαθημάτων και δεύτερο την τελική επιτυχία στις Κρατικές Εξετάσεις.

β) Τους τελειόφοιτους, με στόχο την επιτυχία στις Κρατικές Εξετάσεις και την απόκτηση του Απολυτηρίου.

γ) Τους φοιτητές, είτε σε ό,τι αφορά τη βοήθεια για την επιτυχία στα μαθήματα του πανεπιστημιακού προγράμματος, είτε για τη συγγραφή της διπλωματικής εργασίας που οδηγεί στο πτυχίο!

Τα μαθήματα γίνονται είτε στα κλασικά τμήματα, όπου παρακολουθούν, αναλόγως, 10-15 μαθητές, είτε μέσω ιδιαίτερων μαθημάτων από καθηγητές, οι οποίοι αποτελούν δυναμικό του εκπαιδευτικού οργανισμού. Ας σημειωθεί, ότι είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη η έννοια του προσωπικού καθηγητή, του tutor.

Οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί προσφέρουν και σειρά άλλων παροχών στους νέους, όπως ο επαγγελματικός προσανατολισμός, η πληροφόρηση και η διασύνδεση με την αγορά εργασίας. Δηλαδή ένα «πακέτο», που αρχίζει από τον επαγγελματικό προσανατολισμό του νέου των 16 και 17 ετών και φθάνει μέχρι την εξεύρεση εργασίας, στα 22 και 23 του χρόνια.

Ιδιαίτερα ανεπτυγμένη, επίσης, είναι η μέθοδος της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Εκατοντάδες είναι οι προσφορές υποστήριξης και προετοιμασίας, είτε πρόκειται για μαθητές, είτε για φοιτητές, μέσω online διασύνδεσης. Σημειώσεις, θέματα για τις εξετάσεις, ασκήσεις, οδηγίες, διδακτικό και γενικότερα υποστηρικτικό υλικό, κ.λπ., παρέχονται ηλεκτρονικά.

Υπάρχουν οργανισμοί, που δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη την Ιταλία, ας πούμε πανιταλικοί, άλλοι σε περιφερειακό επίπεδο, άλλοι σε νομαρχιακό, άλλοι σε καθαρά επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Ο οργανισμός CEPU, για παράδειγμα, έχει 130 παραρτήματα σε όλη τη χώρα και τρεις εκτός Ιταλίας. Μία από τις τρεις βρίσκεται και στην Αθήνα για υποψήφιους ιταλικών πανεπιστημίων.

Στο επόμενο: Τα φροντιστήρια στη Γαλλία