Το τέλος των αναβολών

Στη δικηγορική πρακτική το να παίρνεις αναβολές για τα δικαστήριά σου είναι ένα χρήσιμο εργαλείο δουλειάς καθώς με τον τρόπο αυτό κερδίζεις χρόνο για να οργανωθείς καλύτερα και να συγκεντρώσεις στοιχεία.

Στην εξωτερική πολιτική της χώρας μας όμως η πρακτική των αναβολών στην άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων ειδικά στο θαλάσσιο χώρο έχει αφήσει περιθώρια στους γείτονες της για λάθος ερμηνείες.

Με αυτά που ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες καταλάβαμε όλοι πλέον ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια αναβολών και ότι πρέπει να οριοθετήσουμε επιτέλους με σαφήνεια τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και να καθορίσουμε σε βάθος χρόνου τη στρατηγική μας απέναντι στι εξωτερικές προκλήσεις.

Για να μη κάνω κύκλους και σας κουράζω με γενικότητες αναφέρομαι απλά και καθαρά παρακάτω στις επιλογές, που κατά τη γνώμη μου υπάρχουν:

Η πρώτη επιλογή είναι να αντιμετωπιστεί δυναμικά η όποια επιβολή της εθνικής μας κυριαρχίας.

Η επιλογή αυτή είναι σκληρή αλλά απαραίτητη μερικές φορές  στα κυρίαρχα κράτη.

Αυτό όμως που πρέπει να επισημάνω είναι ότι για να μπορεί ένα μικρό πληθυσμιακά κράτος όπως η Ελλάδα με μεγάλο ηλικιακό μέσο όρο να μπορεί να αντιδράσει σε προκλήσεις πολυπληθέστερων αντιπάλων πρέπει να μιμηθεί το στρατιωτικό μοντέλο του Ισραήλ.

Αυτό που εννοώ είναι ότι η αποτρεπτική δύναμη της χώρας δε θα βασίζεται στην ισχύ μόνο του επαγγελματικού της στρατού που σε κάθε περίπτωση θα «βγάλει τα κάστανα απο τη φωτιά» την κρίσιμη ώρα αλλά στο σύνολο του πληθυσμού της που με την κατάλληλη εκπαίδευση θα μπορεί να είναι χρήσιμος στο μέτρο των δυνατοτήτων του καθενός.

Η δεύτερη επιλογή είναι να καθίσουμε στο τραπέζι των συζητήσεων και να ελπίσουμε ότι θα δικαιωθούμε απο τα διεθνή δικαστήρια.

Για να είμαι ειλικρινής η δεύτερη επιλογή είναι και η καλύτερη για τη χώρα όμως θα πρέπει να γίνει οργανωμένα και με πολύ συγκεκριμένη ατζέντα.

Δε πρέπει να μας διαφεύγει ότι ακόμα και εάν κάποιος έχει τη βεβαιότητα ότι θα επικρατήσει σε μια δυναμική αντιπαράθεση κάποια στιγμή θα αναγκαστεί απο το διεθνή παράγοντα να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Η δημουργία αποτρεπτικής ισχύος όμως είναι απαραίτητη γιατί εξασφαλίζει την ειρήνη αλλά και την αξιοπρέπεια στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όταν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή.

Η περίοδος των αναβολών φθάνει στο τέλος της και θα κληθούμε σύντομα να κάνουμε μία απο τις παραπάνω επιλογές.

Άς είμαστε προετοιμασμένοι.