Γιατί ο Δ. Χαρίτου προβληματίζεται για το φυσικό αέριο στην ΑΜΘ

Ιδιαίτερα προβληματισμένος δηλώνει ο βουλευτής Ροδόπης του ΣΥΡΙΖΑ μετά την απάντηση που έλαβε από το υπουργείο Ανάπτυξης σχετικά με το μέλλον του έργου του δικτύου φυσικού αερίου στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Ο κος Χαρίτου είχε ενδιαφερθεί για την τύχη του έργου μετά και την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και του νόμου 4643/2019 που ψήφισε η Κυβέρνηση της ΝΔ «με τον οποίο ο φορέας που θα χρηματοδοτούσε την κατασκευή του έργου από την ΔΕΔΑ,  παραχωρείται πλέον σε ένα ιδιωτικό μονοπώλιο, που θα επανεξετάσει τους αρχικούς σχεδιασμούς όχι μόνο της δικής μας αλλά και άλλων Περιφερειών και  βέβαια θα θέσει ως προτεραιότητες  στη κατασκευή των δικτύων του φυσικού αερίου,  όχι  τις κοινωνικές ανάγκες όπως προέβλεπε η ΔΕΔΑ, αλλά την μεγαλύτερη δική του κερδοφορία, γεγονός που ενέχει άμεσο κίνδυνο ανατροπής του υπάρχοντος σχεδιασμού» όπως αναφέρει στη σχετική ανακοίνωσή του.

Επίσης θέλησε να ενημερωθεί για το αν μετά τις εξελίξεις «θα προχωρήσει το έργο με βάση τον αρχικό σχεδιασμό (σύμφωνα με τον οποίο θα ξεκινούσε μετά το πρώτο τρίμηνο του 2018 και θα ολοκληρώνονταν εντός πενταετίας δηλαδή εντός του 2023), αλλά και τις εγγυήσεις του χαμηλού κόστους εγκατάστασης και χρήσης φυσικού αερίου  καθώς και της επέκτασής του σε μεγαλύτερη γεωγραφική έκταση, ζητήματα που είχε  συμφωνήσει η ΔΕΔΑ και ήταν επωφελή για τα νοικοκυριά και για τις επιχειρήσεις». 

Ωστόσο αντί απαντήσεων σε αυτά τα ερωτήματα, πήρε μία τεχνική περιγραφή του έργου, έτσι όπως αυτή περιλαμβάνεται στην ένταξή του στο χρηματοδοτικό εργαλείο ΕΣΠΑ, γεγονός που προκάλεσε τον εξής σχολιασμό του: «Μπροστά σε τέτοια σημαντικά, για την περιοχή, ζητήματα οφείλουμε όλοι να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες. Είμαι σε ετοιμότητα, ώστε σε συνεργασία με τους φορείς της περιοχής, να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για να μην ανατραπεί ο αρχικός σχεδιασμός, να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί το έργο. Έχουμε χρέος να διασφαλίσουμε τα συμφέροντα του τόπου μας, γιατί ενώ σηκώνει όλο το βάρος του εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού παρουσιάζει  έναν από τους υψηλότερους δείκτες ενεργειακής φτώχειας».