Λιθουανοί φοιτητές απαγγέλλουν Καβάφη και Όμηρο στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου μετέβη στο Πανεπιστήμιο του Βίλνιους, όπου την υποδέχθηκε ο Πρύτανης Rimvydas Petrauskas.

Ακολούθησε συνάντηση, στην ιστορική αίθουσα κειμηλίων και χειρογράφων, με σπουδαστές του Τμήματος Κλασικών Σπουδών της Έδρας Φιλολογίας και τις καθηγήτριές τους. Οι σπουδαστές μίλησαν με εντυπωσιακή άνεση στα ελληνικά, απήγγειλαν ποιήματα του Καβάφη και τραγούδησαν Μίκη Θεοδωράκη. Η κα Σακελλαροπούλου, αφού τους συνεχάρη για την επιλογή τους να σπουδάσουν την ελληνική γλώσσα, αρχαία και νέα, αναφέρθηκε στον πολιτισμικό πλούτο που η εκμάθηση αυτή αποκαλύπτει.

Αργότερα, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας συναντήθηκε με τα μέλη και την Πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Λιθουανίας «Πατρίδα» Evelina Paulavičienė και αμέσως μετά περιηγήθηκε στην παλιά πόλη του Βίλνιους.

Η οικουμενική αντήχηση του ελληνισμού

Σε γραπτό της μήνυμα στα social media, η κα Σακελλαροπούλου συγκεφαλαίωσε την επίσκεψή της στη βιβλιοθήκη, τα συναισθήματα που της προκλήθηκαν αλλά και την οικουμενικότητα του ελληνισμού, που αποδείχθηκε περίτρανα από το παράδειγμα των φοιτητών.

Το κείμενό της: Όταν σε συναντάει η γλώσσα σου στους μακρινούς τόπους, οι μουσικοί της φθόγγοι μέσα από χείλη νεαρά που απαγγέλλουν Καβάφη επιβεβαιώνουν τη σαγήνη που ασκεί πέρα από τα σύνορά μας, την οικουμενική της αντήχηση. Οι επτά φοιτητές που συναντήσαμε στο Πανεπιστήμιο του Βίλνιους, στη Λιθουανία, πέντε κορίτσια και δύο αγόρια που σπουδάζουν κλασική φιλολογία, μας υποδέχτηκαν στους υποβλητικούς χώρους της βιβλιοθήκης, σαν εκπροσώπους μιας γλώσσας κι ενός πολιτισμού με βαριά συμβολική σημασία. Ακούγοντάς τους να αρθρώνουν με σεβασμό και δέος τις ελληνικές λέξεις από το «Απολείπειν ο θεός Αντώνιον», την «Ιθάκη» και τις «Θερμοπύλες», γίναμε κοινωνοί της συγκίνησής τους, της λαχτάρας τους να ξεκλειδώσουν το θησαυροφυλάκιο της γλώσσας μιας χώρας «μικρής σε έκταση χώρου και απέραντης σε έκταση χρόνου» για να επικαλεστώ μια φράση του Οδυσσέα Ελύτη, και νιώσαμε τον βαθύ φιλελληνισμό τους. Στη μακρινή αυτή γωνιά της Βαλτικής συναντήσαμε νέους που γνώριζαν απ’ έξω τον Καβάφη και διαλέγονταν στα νέα ελληνικά, βρίσκοντας τον δρόμο από την αρχαία στη νέα ελληνική μέσα από την ποίηση. Ίσως γιατί η ποίηση, όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Παναγιώτης Κονδύλης, είναι το υψηλότερο προϊόν που έχει παραχθεί στον τόπο μας χάρη «στη μοναδική δυναμική μια πολυστρώματης και παμπάλαιας γλώσσας». Μέσα απ’ αυτήν, αναδεικνύεται η αδιάσπαστη συνέχεια και η υψηλή πολιτισμική αξία της γλώσσας μας. Κι αυτό οι ελληνολάτρες φοιτητές του Βίλνιους απέδειξαν πως το γνωρίζουν, το σέβονται, το αγαπούν και το καλλιεργούν, χαρίζοντάς μας την πιο συγκινητική στιγμή του ταξιδιού μας.