Έφυγε από την ζωή ο στιχουργός Λευτέρης Χαψιάδης

Το φευγιό του Θρακιώτη στιχουργού αποκάλυψε ένα κύμα εκτίμησης κι αγάπης στο πρόσωπο του. Αυτό που δεν το αντιλήφθηκε στο μέγεθος αυτό όταν ήταν στην ζωή.

Το εύρος του Λευτέρη Χαψιάδη είναι που μεγάλο και το συνειδητοποιείς τώρα με το φευγιό του. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν βασανιστικά αλλά δεν το έβαζε κάτω.

Η σχέση του με το "Χρόνο" εδώ και δεκαετίες ήταν σχεδόν ερωτική. Τηλεφωνούσε, εμπιστευόταν στίχους, μας ενημέρωνε για πρωτοβουλίες, εμπιστευόταν παράπονα... Εκτιμούσε δημοσιογράφους που τον στήριζαν, του αφιέρωναν χρόνο, σελίδες, αναγνώριζαν το μέγεθος του, απολάμβαναν την απλότητα, την αμεσότητα του λόγου και του χαρακτήρα του. Την αυθεντικότητα της επικοινωνίας, την λιτότητα της ζωής του, την μεγαλοσύνη των αισθημάτων του, την ανέλιξη του με τους μέγιστους δημιουργούς της σύνθεσης και της ερμηνείας στην Αθήνα. Τα τραγούδια του σταθμοί!

Ο Εβρίτης ποιητής επέστρεψε από επιλογή στα Κοίλα, όπου ζούσε λιτά, καλλιεργώντας τα λαχανικά του απολαμβάνοντας τη ζωή και γράφοντας ανελλιπώς. Τα βιβλία του τα προωθούσε μόνος του με εκδηλώσεις που οργάνωναν οι απανταχού Πόντιοι φίλοι του.

Η μοίρα του έπαιξε δύσκολο παιχνίδι υγείας και το άκουσμα της είδησης του θανάτου του προκάλεσε μια στυφή αίσθηση πίκρας. Ένας ωραίος, ταλαντούχος άνθρωπος, ένας γνήσιος Θρακιώτης που οι στίχοι του τραγουδήθηκαν απ' όλους μας, από τους πιο επώνυμους καλλιτέχνες, δεν είναι ανάμεσα μας. Καλό φευγιό Λευτέρη Χαψιάδη στο φως, την μουσικότητα του πάνω κόσμου που θα εξασφαλίσει την γαλήνη και την ομορφιά που πάντα αναζητούσες.