Το 2010 έφυγε!

Οι γιορτές δυστυχώς τελείωσαν (για άλλους ήταν ευχάριστες, για τους πολλούς δυσάρεστες) και ξανάρχισε η σκληρή καθημερινότητα.
Τραγούδησαν οι νεόπτωχοι Έλληνες «Χριστούγεννα – Πρωτούγεννα», «Πάει ο παλιός ο χρόνος», «Σήμερα τα φώτα κι οι φωτισμοί», έσβησαν τα πολύχρωμα φώτα και η ζωή …συνεχίζεται.
«Έγραψαν» οι εφημερίδες, «είπαν» τα ραδιόφωνα και «έδειξαν» οι τηλεοράσεις γεγονότα ευχάριστα και δυσάρεστα, είδαμε εθιμοτυπικές επισκέψεις του Παπανδρέου, του Λοβέρδου και άλλων πρωτοκλασάτων (μόνο του Καραμανλή με τη Νατάσσα δεν απολαύσαμε), είδαμε να λικνίζονται στις πίστες «πιπίνια» και «καθωσπρέπει» Αθηναίοι, ακούσαμε να μας τραγουδούν διάφοροι καλλιτέχνες και χαρήκαμε με τις …ψεύτικες ευχές όλων για υγεία – ειρήνη – αγάπη».
-Δολοφονίες, ληστείες, θάνατοι νέων ανθρώπων στην άσφαλτο και σε εγκλήματα «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών», κλοπές τσαντών, αρπαγές χρημάτων από γέρους – ταχυδρομικούς – πρακτορεία ΠΡΟ-ΠΟ, πυρκαγιές σε σπίτια ανήμπορων και εργοστάσια ήταν τις ημέρες αυτές στην ημερησία διάταξη!
-Εκρήξεις με νεκρούς στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, άφησαν πίσω τους αθώους νεκρούς.
-Σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί ανά τον κόσμο γέμισαν πόνο συνανθρώπους μας τις άγιες αυτές μέρες.
Έσφιξαν και τα κρύα, κι αλλοίμονο σ’ αυτούς τους ταλαίπωρους που στερούνταν στα φτωχικά τους θέρμανσης… Κρύο και πείνα δυστυχώς δεν υποφέρονται και κάνουν τον άνθρωπο ζώο, έτοιμο να σε κατασπαράξει.
Το 2010 έφυγε κι άφησε πολλά ερωτηματικά για το μέλλον της Ελλάδος και την θέση του πήρε ο νέος χρόνος το 2011, που μοιάζει για τους Έλληνες με το 1950, τότε που τέλειωσε ο σπαραγμός του συμμοριτοπόλεμου (εμφύλιο τον λένε οι «…προοδευτικοί» και οι έξω από τον χορό ομιλούντες) και έλεγαν οι γονείς μας το ψωμί ψωμάκι! Έφυγε το 2010 και πήρε μαζί του αμαρτίες, γεγονότα, θύμησες που αναστάτωσαν την ελληνική κοινωνία, αλλά ξεχάστηκε.
-Ποιος θυμάται τον …αξιότιμο κύριο Χριστοφοράκο με το σοφιστικέ μούσι, που την κοπάνησε στην Γερμανία και τον παρακαλούν τώρα να «ξεράσει» για τους κλεπταποδόχους της Siemens, κι αυτός τους δουλεύει «ψηλό γαζί»;
-Ποιος θυμάται τον ανεκδιήγητο φίλο του Καραμανλή, πρόεδρο της ΕΡΤ κ. Παναγόπουλο, που μαζί με τον Γόντικα και τον Κούρτη οδήγησαν το κρατικό κανάλι στην απαξίωση και η εισαγγελική αρχή δεν ξέρει από πού να αρχίσει να καθαρίζει τον «κόπρο του Αυγεία»;
-Ποιος θυμάται τον …εντιμότατο κύριο Μαντέλη, υπουργό του ΠΑΣΟΚ που …τσέπωσε τα λεφτά και τώρα σφυρίζει… «κλέφτικα»;
-Ποιος θυμάται τις «ψευδείς φορολογικές δηλώσεις» του κ. Βοσκόπουλου, που ζούσε στην χλιδή και δήλωνε πάμφτωχος, ενώ μόνο το 1993 φέρεται να απέκρυψε 98,7 εκατομμύρια δραχμές και …ανάγκασε την ερίτιμη σύζυγό του κ. Γκερέκου σε παραίτηση από τα υπουργιλίκια;
-Ποιος θυμάται τις πολυτελείς θαλαμηγούς πολιτικών που τις δήλωναν για «βάρκες» και δήθεν το ΣΔΟΕ θα εφαρμόσει τα «δέοντα» και θα τις κατασχέσει;
-Ποιος θυμάται τις ανοησίες του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως, εγγονού του ένδοξου στρατηγού Πάγκαλου, που δίχως ντροπή είπε στο πανελλήνιο: «Τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μαζί» και «οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας είναι αντιπαραγωγικές»!
-Ποιος θυμάται τον θεατρίνο πρόεδρο της Βουλής κ. Πετσάλνικο που δημιούργησε δήθεν ταμείο για την σωτηρία της ελληνικής οικονομίας και παρακάλεσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να έχει την υψηλή επιστασία;
-Ποιος θυμάται τις ψεύτικες εξεταστικές επιτροπές για Βατοπέδια, Siemens, ομόλογα;
-Ποιος θυμάται τον δικαστή Καλούση με τις …δίμετρες Ουκρανέζες, την αξιότιμη κ. Μπουρμπούλια που παρίστανε την άρρωστη στο Παρίσι, τον αρχιμανδρίτη Γιοσάκη, ποιος τέλος θυμάται τις απεργίες των αγροτών, των ναυτεργατών, των φορτηγατζήδων, που παρέλυσαν την ελληνική οικονομία;
Τώρα πια θυμόμαστε τις …προσωπικότητες της τρόϊκα, τον Όλι Ρεν, τον Τρος Καν, τον Ζαν Κλοντ Γιούγκερ, τον Μισέλ Μπαρνιέ, τον Ζαν Κλοντ Τρισέ, τους «προστάτες» μας Σαρκοζί και Μέρκελ και ανεχόμαστε μια κυβέρνηση ανίκανη να εφαρμόσει σχέδιο ανάπτυξης της χώρας μας κι έτσι ζούμε την καθημερινή φτώχεια, την μιζέρια, την ανεργία και την αβεβαιότητα του αύριο.
«Ζούμε σε αχυρώνα» γράφει σε άρθρο της η καλή δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Γρηγορίου, αναφερόμενη στην …διακυβέρνηση της χώρας μας από το Διεθνές Νομισματική Ταμείο. «Επιδημία γρίπης των χοίρων με νεκρούς στην Βρετανία, Αίγυπτο, Σρι Λάνκα», γράφει ο Ριζοσπάστης (28/12/10). «700 λουκέτα σε βενζινάδικα στην Βόρεια Ελλάδα» γράφει ο Αγγελιοφόρος. «Θέλησαν να διαγράψουν χρέη 24 δις ευρώ» γράφει το ΒΗΜΑ.
Τελειώνοντας, αντιγράφω από την Αυριανή, ένα ποιηματάκι, που έγραψε άσημος (όχι ανώνυμος) συνέλληνας, μου άρεσε:
«Το 2011 βρίσκεται επί θύραις,
ας το προϋπαντήσουμε γέροι, νέοι και χήρες.
Είναι κι αυτό γεμάτο προσδοκίες
Όνειρα και φιλοδοξίες.
Κάθε χρόνο τα ίδια λέμε,
αντί να καθόμαστε να …κλαίμε.
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία
όσο κι αν είναι δυσάρεστα τα νέα!»
Ο Θεός να βάλει το χέρι του για να μη επαληθευθεί αυτό που είδα γραμμένο σ’ ένα τοίχο: «Καλό είναι το Δ.Ν.Τ. πιο καλό είναι το Τ.Ν.Τ.».
(Τ.Ν.Τ. για τους αγνοούντες είναι η νιτροτολουόλη, δηλαδή το εκρηκτικό υλικό που τινάζει τα πάντα στον αέρα!).