Ημερολόγιο Πανδημίας: Τρίτη εβδομάδα

Έχουμε διανύσει και την τρίτη εβδομάδα πανδημίας και όλοι πλέον έχουμε καταλάβει πως θέλουμε καιρό ακόμα για να επιστρέψουμε στα φυσιολογικά.

Αυτή η αίσθησητης ανηφόρας που υπάρχει ακόμα δημιουργεί εύλογη ανησυχία στους περισσότερους καθώς κανείς με ασφάλεια δε μπορεί να προδικάσει πότε και πως θα τελειώσουν όλα.

Με δεδομένο ότι όσο μακραίνει το πράγμα όλοι μας έχουμε αναπάντητα ερωτήματα για την επόμενη μέρα της πανδημίας ο τίτλος της τρίτης εβδομάδας πανδημίας θα μπορούσε να είναι το ερώτημα «πού θα γυρίσω;»

Το έχουμε ξαναπεί ότι αυτό που ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες είναι κάτι ιστορικά μοναδικό σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που θα αναφερόμαστε στο μέλλον για καταστάσεις και συνθήκες πρό και μετά κοροναϊού.

Σήμερα θα αναφερθώ στη μετά κοροναϊού εποχή όταν όλα θα έχουν τελειώσει με τον καλύτερο δυνατό εύχομαι τρόπο και θα καλούμαστε να ξαναρχίσουμε την πρό κοροναϊού ζωή μας.

Στη φάση εκείνη νομίζω θα υπάρχουν τρείς κατηγορίες ανθρώπων απο κοινωνικής – οικονομικής άποψης.

Η πρώτη κατηγορία θα είναι αυτοί που θα τρέξουν ανακουφισμένοι και περιχαρείς στις πολυάσχολες και γεμάτες κοινωνικές  υποχρεώσεις ζωές τους καθώς η πανδημία πάτησε μια οδυνηρή «παύση» στην καθημερινότητα τους και σταμάτησε τη ροή των πραγμάτων.

Αυτή η κατηγορία θα ξαναβρεί γρήγορα τους ρυθμούς της και το ερώτημα «που θα γυρίσω;» θα απαντηθεί γρήγορα απο αυτή, γιατί απο τη φύση τους οι δραστήριοι και ευχαριστημένοι απο την καθημερινότητα τους άνθρωποι θα βρούν γρήγορα τους ρυθμούς τους.

Η δεύτερη κατηγορία θα είναι αυτοί που η «παύση» που πάτησε η πανδημία στην καθημερινότητα τους και ο αναγκαστικός «εγκλεισμός» στην πραγματικότητα της οικογένειας τους και του περιβάλλοντος τους τους έφερε μπροστά σε οδυνηρές αποκαλύψεις και συνειδητοποιήσεις.

Η επόμενη μέρα για την κατηγορία αυτή θα είναι διαφορετική καθώς πολλοί στο ερώτημα «που θα γυρίσω;» θα απαντήσουν «όχι εκεί που βρισκόμουνα πρίν».

Η μετά κοροναϊού εποχή θα φέρει μεταβολές σε οικογενειακές και προσωπικές σχέσεις διότι μέσα στην πανδημία είναι σίγουρο ότι θα αναδειχθούν διαφορές και ελλείματα που κρυβόταν καλά στην πρό κοροναϊού καθημερινότητα.

Η τρίτη κατηγορία θα είναι πιθανόν η μεγαλύτερη και θα αποτελείται απο αυτούς που αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω για την πρώτη και δεύτερη κατηγορία είναι πολυτέλειες καθώς το ερώτημα «που θα γυρίσω;» θα είναι αγωνιώδες και θα αφορά την επιβίωση τους.

Σε αυτή την κατηγορία λυπάμαι που το λέω αλλά μπορεί να βρεθεί ο καθένας απο εμάς καθώς η οικονομική ύφεση που θα προκύψει μετά την πανδημία και με χαμένη την τουριστική περίοδο για τη χώρα μας θα είναι άνευ προηγουμένου.

Εδώ θα κριθεί η κρατική πρόνοια αλλά και η αλληλεγγύη όλων μας.

Επειδή όμως η κρατική πρόνοια είναι πεπερασμένη καθώς όσες καλές προθέσεις και να υπάρχουν το ταμείο του κράτους είναι συγκεκριμένο θα πρέπει η μετά κοροναϊού εποχή να μας βρεί κοινωνικά αλληλέγγυους γιατί το λιγότερο που χρειαζόμαστε είναι κοινωνική αναταραχή και ανισορροπία μετά την πανδημία.

Το ερώτημα «που θα γυρίσω;» μετά την πανδημία κρύβει αστάθμητους παράγοντες και για αυτό δε μπορεί να απαντηθεί ακόμα με ασφάλεια.

Το μόνο ασφαλές πρός το παρόν είναι να ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ για να περάσει κατά το δυνατόν γρηγορότερα η περιπέτεια.

Ραντεβού την άλλη εβδομάδα και πρός το παρόν σας εύχομαι υγεία και αισιοδοξία.