Όχι δάκρυα από τον αποκλεισμό του ΓΑΣ

Το τέλος του αγώνα του ΓΑΣ Κομοτηνή με τη Γέφυρα το Σάββατο που μας πέρασε σήμανε, δυστυχώς για την πόλη μας, και τον αποκλεισμό του ΓΑΣ από τα play off ανόδου. Αρκετοί ήταν αυτοί που με την τελευταία κόρνα από την γραμματεία δάκρυσαν, νευρίασαν, απορούσαν, ενώ υπήρχαν και κάποιοι που το διασκέδαζαν. Την τελευταία κατηγορία δεν τη σχολιάζω.

Αλήθεια έχετε διερωτηθεί τί ακριβώς έχει καταφέρει ο ΓΑΣ Κομοτηνή φέτος; Απλώς να θυμίσω ότι ανέβηκε στην National League1 με Wild Card και ήταν η πρώτη υποψήφια ομάδα για τον υποβιβασμό στα προγνωστικά. Τελικά παιχνίδι με παιχνίδι κατάφερε να μας κάνει να ψελλίζουμε ότι μπορούμε να κατακτήσουμε την έκτη θέση για να παίξουμε στα play off αντί για τα play out.

Τίποτα δεν ήρθε τυχαία

Ασφαλώς τίποτα δεν ήρθε τυχαία και ένα μεγάλο μερίδιο της πορείας του ΓΑΣ στην παλιά Β’ Εθνική ανήκει στον προπονητή Νεοκλή Λεμονίδη. Από το κοουτσάρισμά του η ομάδα κατάφερε να έχει μέσο όρο σε κάθε ματς κοντά στους 68 πόντους, ενώ δεχόταν περίπου 67. Σε ματς που έκαιγαν πίστευε τους παίκτες του και γι’ αυτό έβαζε μέσα τους Φιλοξενίδη, Κάλτσο, Αβδάλλα και τον Δρέλλα. Αλλά βεβαίως είχε και τη σιγουριά του Περρή, ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, την εμπειρία του Σιγκούνα και την καθοδήγηση του Αρχιμανδρίτη, αλλά και του ψηλού του, Χριστοδούλου. Εύγε ψηλέ.

Θα σταθώ σε μια κουβέντα που είπε ο Αλέξανδρος Σιγκούνας: «Ο ΓΑΣ τώρα ξεκινάει…». Και έτσι είναι. Θα επιμείνω και σε μια φράση που γράφτηκε λίγες μέρες πριν «Τρώγοντας έρχεται η όρεξη» και το φαγητό που μας σέρβιραν οι παίκτες τα Σάββατά μας ήταν κλάσης gourmet.