Πήρα το μάθημά μου από τα παιδιά

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την χθεσινή μου εμπειρία όταν το πρωί βρέθηκα σε χώρο Δημοτικού Σχολείου για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης «Χελιδονίσματα».

Όταν πλησίασα την πόρτα της αυλής έρχονται δύο μαθητές και ο ένας με ρωτάει «Εσείς τι θέλετε εδώ;». Εγώ θέλοντας να το συνεχίσω με χιουμοριστική διάθεση του λέω «εσύ τι κάνεις εδώ;» και μου απαντάει: «εγώ ήρθα εδώ για να μάθω γράμματα». Πάγωσα. Με τα παιδιά ασχολούμαι πάνω από 20 χρόνια με αμέτρητες εμπειρίες από μαθήματα, εκδηλώσεις, πρόβες και πιστεύω ότι έχω απόλυτη συναίσθηση για το τι ακριβώς κάνω. Το βλέμμα και ο τρόπος που μου απάντησε αυτό το παιδί μου μετέφερε ακόμη μεγαλύτερο αίσθημα ευθύνης. Ήταν παιδί Δ΄ τάξης δημοτικού και ένιωσα σαν να είχα απέναντι έναν συνομήλικό μου. «Εγώ ήρθα να για να κάνουμε τη γιορτή της άνοιξης, του είπα, και να τραγουδήσουμε». Χαμογελάσαμε και οι δύο. Ο διευθυντής και οι δάσκαλοι με περιμένανε. Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω για την ανταπόκριση και να τους δώσω συγχαρητήρια για την ετοιμότητα και το επίπεδο των μαθητών τους στη συμμετοχή της εκδήλωσης.

Αφού στήθηκαν τα ταμπλό με τις ζωγραφιές των παιδιών και ετοιμαστήκαμε εγώ με το ούτι και τα παιδιά απέναντι, τους ρώτησα: «Παιδιά σας αρέσει η μουσική, εσείς παίζετε κάποιο όργανο;». Έγινε χαμός. Άρχισαν να γελούν να χοροπηδούν και να φωνάζουν «έχω κιθάρα», «παίζω βιολί», «παίζω τουμπερλέκι». «Παιδιά να ξεκινήσουμε μια πρόβα;» τους λέω και τους εξηγώ ότι το τραγούδι είναι χορός συρτός για τη Θράκη και Καλαματιανός για την υπόλοιπη Ελλάδα. «Θα ξεκινήσω εγώ με το ούτι την εισαγωγή και όταν θα ακούσετε μια μουσική -σκάλα - γέφυρα- σι-λα-σι-ντο-ρε-μι-φα-σολ θα ξεκινήσετε το τραγούδι με το Ήλθε ήλθε χελιδόνα, και όλο αυτό θα το επαναλάβουμε άλλες τρεις φορές». Ξεκινήσαμε το τραγούδι και στα μισά του τραγουδιού έμεινα άναυδος με τη μουσικότητα των παιδιών. Τελικά δεν χρειαζόταν ούτε πρόβα. Σκέφτηκα ότι μεγάλοι άνθρωποι και για να παρουσιάσουμε κάτι ανάλογο δημόσια πρέπει να κάνουμε και μια πρόβα και αυτά τα παιδιά ήταν Α΄ και Β΄ τάξης του δημοτικού και τα πήγαιναν τέλεια. Εκτός από το ότι ήταν ρυθμικά άψογα οι φωνές τους ήταν μελωδικές και σωστές και πάνω από όλα αυτό που τραγουδούσαν το εννοούσαν. Όταν τελειώσαμε ερχόντουσαν από μόνα τους και με ευχαριστούσαν χωρίς την προτροπή των δασκάλων τους. Μου έλεγαν πόσο τους άρεσε και ότι θέλουν να το ξανακάνουμε.

Πήρα και εγώ το μάθημά μου από τα παιδιά. Σας το καταθέτω λοιπόν και θα ήθελα παρακαλώ να το λάβετε σοβαρά υπόψη σας. Απευθύνομαι στους γονείς και σε όλους τους ενήλικες ανθρώπους. Τα παιδιά είναι πολύ πιο έξυπνα και ώριμα από όσο νομίζουμε. Ας τα κοιτάξουμε και ας αναλογιστούμε τι είναι αυτό που περισσότερο χρειάζονται. Αν ασχοληθούμε λίγο, μας διδάσκουν τα ίδια για τις ανάγκες τους και τις προτεραιότητες τους και μην τα υποτιμάτε να ξέρετε ότι είναι καλύτερα από εμάς. Αν ανατρέξουμε στην Ιστορία μας και στον Αρχαίο Πολιτισμό μας όπου υποκλίνεται όλη η ανθρωπότητα, βλέπουμε ότι πρωταρχικά διδάσκονταν η μουσική και οι άλλες τέχνες, πράγματα που σήμερα στην παιδεία μας υπάρχουν σαν χόμπι. Όλοι οι μαθηματικοί αλλά και όσοι ασχολούνταν με τις επιστήμες ήταν και μουσικοί. Τέλος, η μουσική διευρύνει το μυαλό και τη σκέψη και συμβάλλει καθοριστικά στην ποιότητα των ανθρώπων. Και μην ξεχνάτε η μουσική γεννήθηκε εδώ. Ο ΟΡΦΕΥΣ ήταν από την Θράκη!