"Πλώρη" για κοσμήτορας βάζει η Ζωή Γαβριηλίδου

Ολοκληρώνει τη θητεία της ως πρόεδρος του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας και βάζει κι επίσημα πλέον "πλώρη" για την κατάληψη της θέσης της κοσμήτορος της σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκριτείου Πανεπιστήμιου Θράκης, η Ζωή Γαβριηλίδου.

Η σχολή περιλαμβάνει το τμήμα Ελληνικής Φιλολοφίας, το τμήμα Παρευξεινίων και το τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας, και η Ζωή Γαβριηλίδου είναι η μοναδική μέχρι στιγμής υποψήφια για τη θέση της κοσμήτορος, αν και μπορεί να προστεθεί και κάποιος άλλος ή άλλη.

Η κα Γαβριηλίδου επέλεξε να ανακοινώσει τη συμμετοχή της στη διαδικασία μέσω του Facebook, με ένα προσωπικό της μήνυμα, στο οποίο μεταξύ πολλών άλλων αναφέρονται τα εξής: "Αναμένοντας και την επίσημη ανακήρυξη της υποψηφιότητάς μου από την εφορευτική επιτροπή θα ήθελα να σας γνωρίσω πως, έπειτα από σκέψη και γόνιμες συζητήσεις με πολλούς από εσάς, υπέβαλα υποψηφιότητα για τη θέση του Κοσμήτορα της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δ.Π.Θ.

Φαίνεται πως είμαι μοναδική υποψήφια και αυτό αποτελεί ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη για μένα. Το ότι είμαι μοναδική υποψήφια νομίζω ότι μπορούμε να το πιστώσουμε στην προηγούμενη διοίκηση του Κώστα Χατζόπουλου που με πνεύμα συναδελφικότητας προσπάθησε να λύσει ό,τι ζητήματα προέκυπταν κάθε φορά.

Νιώθω την ανάγκη να σας απευθύνω τούτη την επιστολή, για να παρουσιάσω τις αρχές που θα εμπνέουν τη διοίκησή μου, εφόσον εκλεγώ, αλλά και το όραμα που έχω για τη Σχολή μας.

Φυσικά τον τρόπο διοίκησής μου τον έχετε ήδη γνωρίσει, κατά τη διάρκεια της προεδρίας μου στο Τμήμα. Και διαπιστώσατε πως βασίζεται στην απόλυτη διαφάνεια, λογοδοσία και δημοκρατικότητα. Γνωρίζετε επίσης πως θεωρώ πως δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν μπορεί να λυθεί χωρίς συνεννόηση και καλή διάθεση. Και βέβαια διαπιστώσατε πως προτιμώ να λύνω παρά να δημιουργώ ζητήματα. Αυτός ο ίδιος τρόπος διοίκησης θα συνεχιστεί, εφόσον εκλεγώ. 

Σε σχέση τώρα με την ίδια την Κοσμητεία: Θεωρώ πως πρέπει να δοκιμάσουμε να κάνουμε δύο βασικές υπερβάσεις. Η πρώτη υπέρβαση αφορά το γεγονός ότι πρέπει να διευρύνουμε τη θεώρησή μας για το πού ανήκουμε, και να καλλιεργήσουμε λιγάκι περισσότερο την ταυτότητά μας του μέλους της σχολής Κλασικών και ανθρωπιστικών σπουδών που έχουμε κάπως παραμελήσει. Και αυτό γιατί αν προταχθεί η ταυτότητα αυτή και χαρτογραφήσουμε τα επιστημονικά ενδιαφέροντα των ‘άλλων’ της σχολής και καταγράψουμε τη συμπληρωματικότητα μεταξύ των γνωστικών αντικειμένων μας, θα προκύψουν αγαστές συνέργειες που θα οδηγήσουν σε ενδιαφέρουσες ερευνητικές συνεργασίες που θα μπορούν να αξιώσουν την ανάληψη μεγάλων ερευνητικών προγραμμάτων, τα οποία θα αποφέρουν πόρους και αναγνωρισιμότητα στη Σχολή.  (...)

Η δεύτερη υπέρβαση αφορά κληρονομημένες αντιθέσεις που πρέπει να αφήσουμε πίσω μας. Σε σχέση με την οικονομική διαχείριση του πενιχρού προϋπολογισμού της Κοσμητείας (γύρω στις 4.000 το χρόνο) θεωρώ πως τα χρήματα αυτά θα πρέπει να διατίθενται στα τμήματα της σχολής για τη στήριξη καινοτόμων δράσεων εξωστρέφειας με βάση κριτήρια συμφωνημένα από κοινού μέσα από γόνιμο διάλογο. (...)

Τέλος, θεωρώ αυτονόητη μια δυναμική και διεκδικητική προς όφελος της Σχολής μας παρουσία στη Σύγκλητο και σε κάθε άλλο αρμόδιο όργανο ή επιτροπή".