WWF: Ξανά δηλητηριασμένα δολώματα στα Θρακικά Μετέωρα

Πριν λίγες ημέρες η Ομάδα Ανίχνευσης Δηλητηριασμένων Δολωμάτων και Ζώων του WWF Ελλάς έλαβε γνώση για περιστατικό με δηλητηριασμένα δολώματα στα σύνορα της περιοχής Natura 2000 «Κοιλάδα Κομψάτου», κοντά στο ορεινό χωριό Πόα, στον Δήμο Ιάσμου. Μάλιστα, σύμφωνα με τα ευρήματα, διαπιστώθηκε πως χρησιμοποιήθηκε μια ιδιαίτερα ισχυρή τοξική ουσία, απειλώντας άμεσα την άγρια ζωή της περιοχής.

Όπως γίνεται πάντα σε αντίστοιχες περιπτώσεις, ενημερώθηκαν αμέσως όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες, ενώ η ομάδα ανίχνευσης του WWF (μια χειρίστρια και δυο ειδικά εκπαιδευμένοι σκύλοι), μαζί με δύο θηροφύλακες της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας Θράκης επισκέφθηκαν την  περιοχή για αυτοψία. Κατά τη διάρκεια δυο περιπολίων, οι σκύλοι εντόπισαν πολλά σημεία με τοποθετημένα ψάρια (περίπου 2 κιλά), είτε σκορπισμένα στο χώρο είτε μαζεμένα σε ένα σημείο, και μεγάλα κομμάτια κρέας (περίπου 15 κιλά). Σημειώνεται πως γύρω από όλα τα σημεία με ευρήματα εντοπίστηκαν πολλά νεκρά έντομα, γεγονός που υποδηλώνει  ότι χρησιμοποιήθηκε πολύ ισχυρή τοξική ουσία. 

Όλα τα ευρήματα συλλέχθηκαν και μεταφέρθηκαν στο Αγροτικό Κτηνιατρείο Ιάσμου για την αποστολή τους για τοξικολογικές αναλύσεις, ενώ για το περιστατικό διενεργείται προκαταρκτική έρευνα από το Αστυνομικό Τμήμα Ιάσμου. 

«Το περιστατικό έλαβε χώρα κοντά στα Θρακικά Μετέωρα (Αστραία), όπου φωλιάζει ένα από τα τελευταία 5 ζευγάρια Ασπροπάρη στη χώρα μας. Επιπλέον, η περιοχή είναι σημαντική για ακόμα δύο απειλούμενα είδη, το Όρνιο και τον Μαυρόγυπα που την χρησιμοποιούν είτε για να αναπαραγωγή είτε για εύρεση τροφής, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον επίσης σπάνιο Χρυσαετό που φωλιάζει στην περιοχή. Όλα αυτά τα σπάνια πουλιά, μαζί με άγρια και οικόσιτα θηλαστικά θα μπορούσαν πολύ εύκολα να πέσουν θύματα αυτών των δηλητηριασμένων δολωμάτων, αν όλα τα ευρήματα δεν απομακρύνονταν εγκαίρως, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην περιβαλλοντική ισορροπία», δήλωσε η Ελισάβετ Κρετ, ερευνήτρια πεδίου, WWF Ελλάς.

Παρόλο που η χρήση των δηλητηριασμένων δολωμάτων απαγορεύεται από τον νόμο εδώ και περίπου 30 χρόνια (από το 1993), δυστυχώς, συνεχίζει να είναι μια πολύ συχνή πρακτική στην ύπαιθρο, με αποτέλεσμα τη μαζική θανάτωση και εξαφάνιση απειλούμενων ειδών της άγριας πανίδας, όπως ο Ασπροπάρης.