Βασιλόπιτα κόβει το Σάββατο ο Σύλλογος Πολυτέκνων Ροδόπης
Γράφει η Μαρία Πασχάλη
Ξεθώριαζε το γράμμα στο μπουκάλι
και το γνώριζα∙
ασφυκτιούσε εκεί μέσα
μέχρι που σκεφτόμουν να ψάξω να το βρω
να μην ζαλίζεται απο κύματα
Και ξέρω, τρέμουν οι λέξεις τον βυθό
ίσως ξεκόλλησαν
πάνω στο γυαλί
θέλοντας να βγούνε στο γαλάζιο
που τόσο κοντά τους
παρήγορα και ήπια έλουζε το βάθος
μέχρι που σκεφτόμουν πως έκανα
λάθος
να μην φυλάκιζα τις λέξεις με φελό
θυσίασα την ανυμπόρια στο
όνομα μιας υποψίας
πως ο αέρας
θα έβρισκε δρόμο
ως τον κάθε τόνο
της πιο απλής
κι απαρατήρητης φρασούλας
και πως με ζωής φιλί
θα λησμονούσε μαζί της
τη στεριά και την επαφή
με τη φωνή
Πόσες λέξεις κολυμπάνε,
σε βάθος
ποιανού κύματος,
απο βάθος
ποιανής ψυχής
Πασχάλη Μαρία
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News