Μεγάλη Δευτέρα: Τιμώμενα πρόσωπα, συμβολισμοί και παραδόσεις

Η Μεγάλη Δευτέρα σηματοδοτεί την έναρξη της Μεγάλης Εβδομάδας, της πιο κατανυκτικής περιόδου της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης. Την ημέρα αυτή, η Εκκλησία προβάλλει τη μορφή του Ιωσήφ του Πάγκαλου, συμβόλου αγνότητας και συγχωρητικότητας, και θυμίζει στους πιστούς το περιστατικό της άκαρπης συκιάς, που ξεράθηκε με τον λόγο του Χριστού, ως μήνυμα ενάντια στην πνευματική υποκρισία.

Ο Ιωσήφ, γιος του Ιακώβ, είναι μορφή της Παλαιάς Διαθήκης και πρότυπο ακεραιότητας και πίστης. Παρότι διώχθηκε από τα αδέλφια του και πουλήθηκε ως σκλάβος, στάθηκε δίκαιος και ανεδείχθη σοφός ηγέτης στην Αίγυπτο. Η στάση του συμβολίζει τη δύναμη της συγχώρεσης και την πίστη στον Θεό ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες.

Το βράδυ τελείται η Ακολουθία του Νυμφίου, κατά την οποία ψάλλεται το κατανυκτικό τροπάριο «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται», παραπέμποντας στην παραβολή των δέκα παρθένων και την προετοιμασία της ψυχής για τη Βασιλεία των Ουρανών.

Σε πολλές περιοχές, διατηρείται ακόμη ένα παλιό λαϊκό στιχούργημα που συνοψίζει τις μέρες των Παθών, ξεκινώντας από τη Μεγάλη Δευτέρα ως τη Λαμπρή, αποτυπώνοντας την πορεία από τη θλίψη στην Ανάσταση.