Οι φορείς της μειονότητας που ζητάνε ελευθερίες και δικαιώματα πρέπει και οι ίδιοι να τις σέβονται

Η υποκρισία του να είσαι δημοκράτης για την πάρτη σου και αδίστακτος διώκτης εκείνων με τους οποίους διαφωνείς, δεν έχει τέλος και κάνει μεγάλη ζημιά στην ίδια την κοινωνία…

Η δημοκρατία και η υπεράσπιση της ελευθερίας της σκέψης και του λόγου είναι απαράβατα ανθρώπινα δικαιώματα. Η μη προσβολή της προσωπικότητας, η προστασία της τιμής, η αποχή από απειλές και γενικά από την βίαιη επιβολή της άποψης (τραμπουκισμός) είναι καταδικαστέα. Όμως, αυτές οι αρχές δεν είναι ala cart. Πρέπει να ισχύουν erga omnes, δηλαδή έναντι όλων.

Ιδίως οι φορείς της μειονότητας που ζητάνε ελευθερίες και δικαιώματα πρέπει και οι ίδιοι να τις σέβονται. Η μειονότητα σε αυτό το κομμάτι πρέπει να είναι υπόδειγμα.

Λυπάμαι παρόλα αυτά για την διαπίστωση ότι οι ίδιοι αυτοί φορείς, έβαλαν εμπάργκο σε εκλεγμένο βουλευτή σε μειονοτικά ΜΜΕ, τον φίμωσαν τον κατηγορούν και τον λιντσάρουν προσωπικά, ηθικά και πολιτικά επειδή δεν συμφωνούν μαζί του. Έτσι, στην ουσία λογοκρίνουν και δεν αναγνωρίζουν τον ίδιο τον Λαό που ψηφίζει έναν αιρετό. Εκβιάζουν κουνώντας το δάχτυλο και εμμέσως πλην σαφώς υποδεικνύουν συνέπειες σε περίπτωση επανάληψης του ίδιου «λάθους». Γιατί; Για ποια ελευθερία λόγου, για ποια Δημοκρατία μπορούμε να μιλάμε μετά από αυτό στην Θράκη;

Στην Θράκη του 2024 ανθεί το φαινόμενο απειλών σε ανθρώπους που έχουν άλλη άποψη, ένας ανελέητος, αδίστακτος και αδυσώπητος εκμαυλισμός συνειδήσεων μέσω καθολικών διώξεων σε εκλεγμένους εκπροσώπους. Αυτή η υποκρισία του να είσαι δημοκράτης για την πάρτη σου και αδίστακτος διώκτης εκείνων με τους οποίους διαφωνείς, δεν έχει τέλος και κάνει μεγάλη ζημιά στην ίδια την κοινωνία…

Οι ίδιοι που ζητάνε και απαιτούν δικαιώματα και ελευθερίες (και καλώς πράττουν), την ίδια στιγμή είναι αυτοί που δεν σέβονται σε πολλά επίπεδα και δεν αναγνωρίζουν καμία ελευθερία γνώμης και δημόσιας καταγραφής διαφορετικής άποψης, επιχειρώντας να τον εξοστρακίσουν ως «ξένο σώμα» . Πρακτικές αδιανόητες σε μια δημοκρατική και ευρωπαϊκή Χώρα.

Η Δημοκρατία δεν είναι αυτονόητη κατάκτηση αν δεν περιφρουρηθεί από τον πατριωτισμό και την εγρήγορση της ίδιας της κοινωνίας. Δημοκρατία σημαίνει ανοχή στο διαφορετικό με διάλογο, χωρίς ποινικοποίηση της άλλης άποψης (εκτός αν παραβιάζονται άρθρα του ΠΚ), αλλά πρώτα από όλα και πάνω από όλα η υπεράσπιση των δικαιωμάτων οφείλει να είναι ανυπόκριτη, καθολική και να τυγχάνει ευρείας εφαρμογής σε όλα τα ζητήματα.

Δεν μπορεί για παράδειγμα επειδή δεν αναγνωρίζεις το δικαίωμα του γάμου σε ομόφυλα ζευγάρια να εκδίδεις αποφάσεις μίσους κατά βουλευτή, μόνο και μόνο από το γεγονός ότι άσκησε το δικαίωμα της ψήφου του κατά συνείδηση στην Βουλή, να αφαιρείς από κάποιον άλλον πολίτη το δικαίωμα του να προσεύχεται, να απαιτείς την εκδίωξή του από τους χώρους λατρείας. Να επιβάλεις σε φορείς και συλλόγους να μην προσκαλούνται εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Λαού, να στοχοποιείς τους μη αρεστούς στο σύστημα, να επιδιώκεις την απόλυτη ισχύ στον δημόσιο λόγο της δικής σου άποψης και μετά να ζητάς για τον εαυτό σου περισσότερη δημοκρατία.

Είναι σήμερα επιτακτική ανάγκη, όρος δημοκρατικής επιβίωσης για τον τόπο μας, να διαμορφωθεί μια κουλτούρα, ένας πολιτισμός ανοχής και σεβασμού, χωρίς να παραβιάζονται τα ατομικά και προσωπικά δικαιώματα κανενός.

Το 2025 θα με βρει μάχιμο και ανυποχώρητο σε αυτές τις επάλξεις γιατί… «συλλογάται καλά όποιος ελεύθερα συλλογάται».