02/11/2012

Το απόλυτο αλαλούμ έγινε στην Βουλή από διαρροές, αντάρτες και εκτός κομματικής γραμμής βουλευτές, δείχνοντας την ανωριμότητα του πολιτικού μας συστήματος και την αδυναμία πλέον κοινής γραμμής πλεύσης. Το σύστημα της τρικομματικής κυβέρνησης πλέει στο άγνωστο με καπετάνιους που μαλώνουν και με ναύτες που φεύγουν από το καράβι με λέμβους διάσωσης. Ψάχνοντας για καινούργιο σκάφος με νέο καπετάνιο.

-Μέχρι και ο βενιζελικός Αχμέτ Χατζηοσμάν μας προέκυψε αντάρτης, ψηφίζοντας παρών στο άρθρο για τις αποκρατικοποιήσεις, το οποίο ο πρόεδρος τους ζήτησε να υπερψηφίσουν. Αλλά ψήφισε ναι στην ένταξη του ταμείου των δημοσιογράφων στον ΕΟΠΥΥ, ενώ η κομματική γραμμή ήταν ξεκάθαρα όχι. 

-Αν όμως το νομοσχέδιο αφορούσε τον μειονοτικό τύπο θα ψήφιζε και την πιο παράλογη διάταξη. Ακόμα δεν άκουσε και αυτός τον συνάδελφό του Γιώργο Ντόλιο, που ψήφισε βέβαια τα ίδια, ότι όσοι διαφωνούν με την κομματική γραμμή, πρέπει να παραδώσουν την έδρα τους. Δάσκαλε που δίδασκες.

  Ίσως όμως  να έχει και δίκαιο. Γιατί το μπαϊράκι που σηκώνουν πολλοί βουλευτές εκ του ασφαλούς, έχοντας την άνεση να κρατήσουν την κοινοβουλευτική τους έδρα και το μισθό, δεν είναι και τόσο έντιμο.

-Όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι ψήφοι που λαμβάνουν στην περιοχή τους, έχουν άμεση συνάρτηση με το κόμμα που τους στηρίζει. Οι χιλιάδες ψήφοι δεν έρχονται αν ο ίδιος βουλευτής πολιτευτεί με ένα διαφορετικό κόμμα κι όχι αυτά που ερωτοτροπούν με την εξουσία.

- Έντιμη λοιπόν στάση το όχι και το παρόν, θεμιτές οι διαφωνίες και το μπόι της αντίδρασης που σηκώνουν όψιμα πολλοί, αλλά ας αφήσουν και την Βουλή και το μισθό τους και στις επόμενες εκλογές ας κάνουν πάλι τις νέες επιλογές τους,  με καινούργιο κόμμα. 

-Για να δουν πόσα απίδια βγάζει ο σάκος, οι κατ’ επίφαση αντάρτες και δημοκράτες, που απλώς προστατεύουν τον εαυτό τους και το πολιτικό τους μέλλον. Θέλοντας και την πίτα ολόκληρη, αλλά και το σκύλο χορτάτο.

 Τετάρτη βράδυ δύο λεωφορεία με επισκέπτες από τα Τρίκαλα, σχολίαζαν τρώγοντας σε μια ταβέρνα ότι τελικά είναι απαράδεκτο να είναι κλειστή η αγορά και να μην μπορούν να καταναλώσουν για μια ημέρα που βρίσκονται στην πόλη μας. Είχαμε έρθει και το καλοκαίρι μας ενημέρωσαν, αλλά και πάλι διαπιστώσαμε ότι όλα τα καταστήματα και τα εμπορικά είναι κλειστά τα απογεύματα.

-Δεν μπορεί μια πόλη να θέλει να αποκτήσει τουρισμό, αλλά κάποιοι να επιμένουν στην βολή του 8ωρου, για να εκδράμουν στα εξοχικά τους. Την ίδια λογική ακούσαμε και από νέους επιχειρηματίες που θέλουν να κρατηθούν στην αγορά, παρόλο που επιμένουν τα συλλογικά τους όργανα να διατηρείται το ωράριο, ενώ οι ίδιοι ασφυκτιούν και αντιδρούν σε τέτοιες λογικές.

-Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει και η Αλεξανδρούπολη όπου πολλά γκρουπ τουριστών την επισκέπτονται τελευταία από την Τουρκία αυθημερόν και θέλουν να κάνουν τα ψώνια τους. Και όχι μόνο να γευτούν τα κοψίδια και τα ψάρια στις ταβέρνες και να προμηθευτούν τα γλυκά τους.

-Τζάμπα θα ανοίγουμε τα απογεύματα γιατί δεν έχει έτσι και αλλιώς δουλειά, θα πουν οι καταστηματάρχες με το δίκιο τους. Αλλά σε λίγο που θα ανοίξει και ο κάθετος άξονας, προφανώς και το ζήτημα του ωραρίου θα τεθεί επί τάπητος. Το επιβάλλει η ανάγκη, ο σκληρός ανταγωνισμός και οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται, καθώς και η επιβίωση των νέων επιχειρηματιών.

-Γιατί αυτοί που θα κερδίσουν το στοίχημα της επόμενης ημέρας, είναι όσοι θα λειτουργήσουν με το πνεύμα εξυπηρέτησης του επισκέπτη και του τουρίστα, αφού ο γηγενής Θρακιώτης καταναλωτής, κατάντησε είδος υπό εξαφάνιση με τον συρφετό των μέτρων αφαίμαξης.

 Δύο καφενεία στο Σουφλί και στην Σαμοθράκη είναι υποψήφια για τα δημοφιλέστερα παραδοσιακά καφέ της Ελλάδας. Ο διαγωνισμός αυτός που γίνεται προφανώς για διαφήμιση της εταιρίας «Λουμίδης-Παπαγάλος» επέλεξε 15 καφενεία στην Ελλάδα για να συμμετάσχουν στην καμπάνια «Βάλε ένα χεράκι …για το αγαπημένο σου παραδοσιακό καφέ» και ως την Κυριακή οι φίλοι του συγκεκριμένου καφέ θα ψηφίσουν ηλεκτρονικά, προκειμένου να αναδείξουν τα πρώτα πέντε που θα λάβουν μια ειδική υποστήριξη.

-Εντύπωση βέβαια μας προκαλεί πως και δεν επιλέχθηκε κανένα καφενείο από τα τόσα παραδοσιακά της Ροδόπης. Αλλά η απάντηση είναι προφανής, αφού η Ροδόπη είναι πρώτη δύναμη στο δικό της παραδοσιακό καφέ που τον προτιμάνε τοπικά  όλοι για την φρεσκάδα, το άρωμα και την γεύση του. Και μάλιστα ο καφές της Ροδόπης έχει γίνει επιστήμη από τους επιχειρηματίες του είδους.

-Καιρός να προσανατολιστούμε και εμείς σε εξαγωγές, τυποποίηση και ανάλογη ρεκλάμα, αφού το συγκριτικό πλεονέκτημα είναι με το μέρος μας. Και η Ροδόπη μπορεί αν θέλει.

 Και εμείς χαρήκαμε ότι η Σχολή Αστυνομίας θα λειτουργήσει και την επόμενη χρονιά. Έτσι τουλάχιστον μας διαβεβαιώνουν οι αρμόδιοι. Όμως το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής που κατατέθηκε προς ψήφιση στη βουλή και αφορά τις προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων για το 2013-2016, με το γενικό κανόνα 1 προς 10, άλλα μας λέει.

-Αφού στην αναφορά του στο υπουργείο δημόσιας τάξης ξεκαθαρίζει ότι το 2013 και 2014 δεν θα πραγματοποιηθεί καμία πρόσληψη ένστολου προσωπικού, ενώ για τα έτη 2015 και 2016, ο αριθμός αυτός θα ανέλθει στα επίπεδα του 2012. Δηλαδή 580 άτομα κάθε έτος. 

-Ποιος νουνός και ποιος κουμπάρος δηλαδή, μετά από τρία χρόνια και με δεδομένο την κατάσταση που βρισκόμαστε.  Μάλλον θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους λαθρομετανάστες και με όσους αστυνομικούς έχουμε.  Αν και άλλους 50 θέλει να αφαιρέσει ο υπουργός δημόσιας τάξης από την Ροδόπη. Το ποιος θα μας φυλάει όμως είναι ένα ερώτημα, που προφανώς δεν υπάρχουν απαντήσεις, αλλά ούτε και διαβεβαιώσεις που να γίνονται πιστευτές.