25/10/2012

Ευτυχώς έχουμε μια δημοκρατική κυβέρνηση που δίνει το δικαίωμα στον κάθε πολίτη να μπαίνει στα άδυτα και τα απόρρητα στοιχεία των τραπεζών, για να διαπιστώσει σε ποιους επιλεκτικά πελάτες έδωσαν δανεικά κι αγύριστα εν γνώσει τους, σε ποιες of shore εταιρίες μοίραζαν τις καταθέσεις των πελατών τους και ποια στελέχη τραπεζικά πλούτιζαν προσφέροντας και άλλες εργασίες και εκδουλεύσεις παράλληλα.

-Αυτό θα έκανε μια δημοκρατική κυβέρνηση βέβαια παρά το ευφυολόγημα και όχι πάλι να δίνει νέο δώρο στις τράπεζες το δικαίωμα να λαμβάνουν από την εφορία, τους φορολογικούς φακέλους με τα προσωπικά απόρρητα του κάθε πολίτη και επιθυμούν. Νυν υπέρ πάντων αγών για τα συμφέροντα των Τραπεζών.

-Τέτοιο δίχτυ προστασίας δεν θα μπορέσουν να έχουν και για τους πολίτες, και τους επιχειρηματίες άραγε, που τους έχουν στοχοποιήσει και τους χτυπούν αλύπητα; Ποιος θα πληρώσει για τις τραπεζικές κομπίνες με τα ομόλογα, τα αμοιβαία κεφάλαια, τις περίεργες διαδρομές του χρήματος, τα υψηλά επιτόκια δανεισμού στους Έλληνες και τις πολύ μικρές αποδόσεις στους καταθέτες; 

-Το χαράτσωμα όλων των Ελλήνων που επιβαρύνονται την ανακεφαλοποίηση των τραπεζικών ιδρυμάτων, δεν είναι απάτη τελικά που κάποιοι θα πρέπει να λογοδοτήσουν γι΄ αυτό; Ούτε ευαγή ιδρύματα είναι οι Τράπεζες, ούτε επιχειρήσεις κοινής ωφελείας, αλλά εταιρίες  που αισχροκερδούν για λίγα αφεντικά και χρηματιστές. Και τα πολιτικά και δημοσιογραφικά τσιράκια τους προσπαθούν να μας πείσουν για το σπουδαίο ρόλο τους. Έλεος!

 Τα περιβόητα σιτάρια της ΕΑΣ και τα μακαρόνια της γνωστής τότε βιομηχανίας ζυμαρικών που προορίζονταν για επισιτιστική βοήθεια στην Αφρική, μετά τα προγράμματα του υπουργείου Εξωτερικών και της ΜΚΟ της Εκκλησίας «Αλληλεγγύη», επανήλθαν πάλι στο προσκήνιο. Μαζί βέβαια με τα υπόλοιπα προϊόντα που κόστισαν τότε στο υπουργείο Εξωτερικών 6,7 εκ. ευρώ, ποσό που χρηματοδότησε την  «Αλληλεγγύη» από την υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης και Συνεργασίας (ΥΔΑΞ) του υπουργείου.

-Το θέμα επανέφερε στην Βουλή ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Σπύρος Λυκούδης καταγγέλλοντας και ζητώντας συγχρόνως απαντήσεις, τι έγινε τελικά με την εκκαθάριση της εταιρίας το 2010. Αφού ήδη από το 2007 το υπουργείο Εξωτερικών με δύο αποφάσεις του καταλόγισε σε βάρος της εταιρίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ως επιστρεπτέο για το δημόσιο το ποσό των 6,7 εκ. ευρώ, λόγω άπρακτης λήξης των προγραμμάτων επισιτιστικής βοήθειας για την υλοποίηση των οποίων είχε εισπραχθεί το παραπάνω ποσό.

-Έλαβε άμεση απάντηση ο κ. Λυκούδης όμως από τον υπουργό Εξωτερικών Κωνσταντίνο Τσιάρα,  ότι οι αποφάσεις είναι σε ισχύ και μετά την απόρριψη της έφεσης της ΜΚΟ «Αλληλεγγύη» στο ελεγκτικό συνέδριο το υπουργείο Εξωτερικών κοινοποίησε τις αποφάσεις καταλογισμού στην αρμόδια ΔΥΟ προς είσπραξη του οφειλομένου ποσού.

-Μακάρι να γίνει αυτό ώστε να μπορέσει να εισπράξει και τα σπασμένα η δική μας ΕΑΣ που πήγε την υπόθεση στην Δικαιοσύνη, αφού με τις προσαυξήσεις, τους τόκους και τα δικαστικά έξοδα περιμένει ως αποζημίωση περίπου  700 χιλιάδες ευρώ. Να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία, γιατί φθάσαμε στο σημείο η επόμενη επισιτιστική βοήθεια προφανώς να χρειάζεται για τους Έλληνες πολίτες που συνωστίζονται στα συσσίτια της Εκκλησίας και των δήμων.

 Παλιά φίλη και γνωστή της ηθοποιού Ζωής Λάσκαρη από την Δράμα, μας επισκέφθηκε προχθές στα γραφεία του «Χρόνου», ρωτώντας που θα γίνει η παράσταση για να μπορέσει να δει την φιλενάδα της μετά από χρόνια. Ήθελε να την κάνει έκπληξη, αλλά έμεινε η ίδια έκπληκτη όταν την ενημερώσαμε ότι η παράσταση έχει ακυρωθεί λόγω τεχνικών δυσκολιών.

-Δεν απογοητεύτηκε όμως αφού ως λάτρης της τέχνης επισκέφθηκε το Μέγαρο, να αποζημιωθεί τουλάχιστον για τον κόπο της με την έκθεση των Ρώσων εικαστικών. Πάντως εκτός από τις τεχνικές δυσκολίες του εξειδικευμένου φωτισμού που χρειαζόταν για την παράσταση και μπορούσαν να ξεπεραστούν με περίπου 1.000 ευρώ παραπάνω, ρόλο έπαιξε για την ακύρωση και το απαγορευτικό σχεδόν συνολικό κόστος, παρόλη την διάθεση της ηθοποιού να έρθει αφιλοκερδώς για φιλανθρωπικό σκοπό.

-Έτσι ενοίκιο Μεγάρου, ηχητικά, φωτιστικά, διαμονή και διατροφή, προφανώς χρειάζονταν 400 εισιτήρια για να γίνει απόσβεση. Και να βρεθούν και άλλοι θεατές φυσικά για να μείνει και κάτι για την φιλανθρωπία. Και δυστυχώς σε τέτοιες εποχές δεν βρίσκονται εύκολα τόσοι εθελοντές για να σηκώσουν και το βάρος της τέχνης, αλλά και της φιλανθρωπίας. Κατά τ’ άλλα η παράσταση έφερε και μια τουρίστρια από την Δράμα, έστω κι αν ακυρώθηκε.

 Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις και το κλείσιμο των επιχειρήσεων στην Κομοτηνή κατά γενική ομολογία υπήρξαν επιτυχείς. Ελάχιστες επιχειρήσεις άνοιξαν εκείνη την ημέρα, συνήθως μακριά από το κέντρο της πόλης, υπακούοντας πρόθυμα οι περισσότεροι το κάλεσμα του Εμπορικού Συλλόγου και της Ομοσπονδίας.

-Όμως  στο κέντρο της πόλης εκτός από τις καφετέριες που έμειναν ανοιχτές περιμένοντας τους αγωνιστές πελάτες, μια άλλη επιχείρηση που παρέμεινε ανοιχτή κυριολεκτικά έβγαζε μάτι. Αφού ο επιχειρηματίας χρόνια ολόκληρα υποτίθεται παλεύει για τα δίκαια των επαγγελματιών, με τις συνδικαλιστικές και συντεχνιακές τους διεκδικήσεις και κατά καιρούς έθετε υποψηφιότητα στα συλλογικά τους όργανα.

-Μάλιστα στο παρελθόν πολλές φορές παρότρυνε τους επαγγελματίες να αντιδράσουν δυναμικά για τα δικαιώματά τους και να απαιτήσουν από την Πολιτεία να σκύψει πάνω στα προβλήματά τους, δίνοντας λύσεις για την επιβίωσή τους. Φαίνεται ότι ξεχάστηκαν όμως όλα αυτά τα αγωνιστικά,  που προφανώς ήθελε να εφαρμόζουν οι άλλοι.

-Και όταν ήρθε η ώρα προτίμησε τα καλά και τα συμφέροντα για τον ίδιο. Το αστείο βέβαια της υπόθεσης για το ενεργό μέλος των επαγγελματιών, ήταν ότι διαδήλωνε μαζί με τους άλλους και προφανώς γκρίνιαζε για αυτούς που παράκουσαν τα συλλογικά τους όργανα και άνοιξαν τις επιχειρήσεις τους. Δάσκαλε που δίδασκες!