Μικροκομοτηναίικα 02-03-2023

Σε μία ανείπωτη, αλλά προφανώς όχι αναιτιολόγητη τραγωδία για τα ελληνικά δεδομένα, εξελίσσεται η μετωπική σύγκρουση των δύο τρένων, όταν ήδη μετράμε πόσους νεκρούς και τραυματίες, κυρίως νέα παιδιά.
Και βλέπουμε το πώς διαλύεται σαν χάρτινος πύργος μία εικονική πραγματικότητα που μας παρουσιάζεται συνήθως. Και αναδεικνύονται διαχρονικά, η προχειρότητα, η ατιμωρησία και η ανευθυνότητα, με την έλλειψη ηλεκτρονικού συστήματος ελέγχου και παρακολούθησης.
Δεν μπορεί η επικοινωνία να γίνεται σε έναν ηλεκτρικό σιδηρόδρομο μεγάλων ταχυτήτων με ασύρματο και κινητό και χειροκίνητο χειρισμό, ενώ την ίδια ώρα να παραμένει ανενεργό το σύστημα διαχείρισης και ασφάλειας των σιδηροδρόμων, που αγοράστηκε εδώ και 20 χρόνια.
Τα ερωτηματικά που τίθενται είναι πολλά, ακόμα και την δύσκολη αυτή ώρα που προέχει η διαχείριση του προβλήματος του ανθρώπινου πόνου, οι πολλές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και η συμπαράσταση των οικογενειών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους.
Και βέβαια τη δύσκολη αυτή ώρα που μετράμε ακόμα νεκρούς και προσπαθούν να διαχειριστούν πολλές οικογένειες και συγγενείς τον πόνο τους για την απώλεια των αγαπημένων τους, αναρωτιούνται όλοι οι Έλληνες με οργή και αγανάκτηση, τι μας απέκρυβαν από την κατάσταση των σιδηροδρόμων.
Γιατί είναι αδιανόητο να υπάρχει σύστημα παρακολούθησης στα ΤΑΞΙ στην Αθήνα, στα κινητά μας τηλέφωνα για εντοπισμό, ακόμα και για την πιο φθηνή παραγγελία ρούχων από την Κίνα, αλλά όχι στα τρένα μας.
Και φυσικά οι εντολές στα τρένα και η παρακολούθηση δεν γίνεται με το μάτι, ούτε το ανθρώπινο λάθος ενδεχομένως ενός σταθμάρχη τους απαλλάσσει από ευθύνες. Μήπως υπήρξε μια σωρεία λαθών όμως; Υπήρξαν τεχνικές ελλείψεις λόγου χάρη; Η ακόμα γιατί δεν λειτούργησε η φωτοσήμανση;

Για να μη βρεθεί πάλι ένας αποδιοπομπαίος τράγος που θα τα φορτώσουν όλα και ατέρμονες διαδικασίες καταλογισμού ευθυνών όπως στο Μάτι και την Μάνδρα, που δεν καταλογίσανε φταίξιμο σε κανέναν. Την πληρώνουν μόνο όσοι είχαν τη βάρδια τους.

Βέβαια στις εταιρείες και στο ίδιο το κράτος, για να αποποιηθούν και των ευθυνών τους, είναι να τα ρίξουν όλα στην προσωπική ευθύνη. Σαφώς και έχουν ευθύνη κάποια πρόσωπα και αυτοί που δίνουν εντολές και οι υπεύθυνοι των σταθμών.
Αλλά για να φτάσουμε στο σημείο να ρίχνουμε μόνο προσωπικές ευθύνες σε κάποιους εργαζόμενους, θα πρέπει να αναλογιστούμε γιατί αφήνουμε ανοιχτές τέτοιες ασφαλιστικές δικλείδες, να υπάρχει δηλαδή ακόμα ανθρώπινο λάθος, ως αίτιο για τέτοιου είδους τραγωδίες.
Που είναι ένας απρόβλεπτος παράγοντας και όταν από αυτό κρίνονται να εκτεθούν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Ας εστιάσουν όμως στα διαχρονικά πολιτικά λάθη, που οδήγησαν σε αυτό το χάλι και την απαξίωση του ΟΣΕ.
Μιας εταιρίας που διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις τη φόρτωσαν με δισεκατομμύρια χρέη και τελικά την άφησαν απαξιωμένη για να διαχειρίζεται τα δίκτυα, δίνοντας το μεταφορικό έργο αντί πινακίου φακής, σε μία ξένη εταιρεία.
Και αποκτήσαμε ηλεκτροκίνηση με νέους συρμούς και διπλές γραμμές από Αθήνα ως τη Θεσσαλονίκη, ξεχνώντας ότι το προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι η ασφάλεια των επιβατών, με τα συστήματα τα οποία ήδη υπάρχουν και έπρεπε να εγκατασταθούν και να ενεργοποιηθούν.

Φυσικά δεν μετριάζει τον πόνο και τη θλίψη αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους, η παραίτηση του αρμόδιου υπουργού, ούτε η κυβερνητική υπόσχεση ότι θα βρεθούν τα αίτια της τραγωδίας και η κηδεία των αδικοχαμένων με δημόσια δαπάνη. Γιατί υπάρχουν πολλές πολιτικές ευθύνες.

Μια εθνική τραγωδία όμως, που φαίνεται να αλλάζει και πολλά άλλα δεδομένα, ακόμα και το χρόνο διεξαγωγής των επόμενων εθνικών εκλογών. Που προσδιορίζονταν να ανακοινωθούν σύντομα, θεωρώντας ότι είναι η κατάλληλη ώρα μετά τα τεκταινόμενα Πολάκη.
Που το επικοινωνιακό αυτό προβάδισμα όμως, μάλλον απωλέσθηκε, με αυτό το τραγικό γεγονός. Όπως αντίστοιχα ο ΣΥΡΙΖΑ πριν λίγες ημέρες είχε προσπαθήσει να δημιουργήσει πρόβλημα με την πρόταση μομφής, σε θέματα διαφάνειας και δικαιοσύνης.
Και τώρα κάποιοι είναι έτοιμοι πάλι να εκμεταλλευτούν πολιτικά και αυτό το τραγικό συμβάν, παρόλο που κρατούν χαμηλούς τόνους προσωρινά, γιατί εκτιμούν ότι το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι να εισπράξουν την οργή και την αγανάκτηση της κοινωνίας. Και προφανώς βέβαια το τραγικό αυτό συμβάν, δεν προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση.
Γιατί οι ευθύνες πολιτικά για το σιδηρόδρομο στην Ελλάδα είναι διαχρονικές και αγκαλιάζουν όλες τις κυβερνήσεις. Αφού κανείς επί θητείας του δεν μερίμνησε να λειτουργήσει το σύστημα ελέγχου και ασφαλείας, ενώ υπήρχε.
Πάντως ας ετοιμάζονται να πληρώσουν και ένα άλλο τίμημα, της διακοπής των δρομολογίων των τρένων από την Ιταλική εταιρία, που ενδεχομένως θα θέσει θέματα ασφαλείας και εγκατάστασης του συστήματος που βρίσκεται στις αποθήκες. Και άμεσα μάλιστα.

Και ίσως έτσι θα αποδειχθεί πόσο εύκολο ήταν να γίνει αυτό και πόσο μικρό είναι το κόστος του. Έναντι και μιας ανθρώπινης ζωής που είναι ανεκτίμητης αξίας. Πόσο δε μάλλον τόσων ανθρώπων κυρίως νέων.

Εδώ και μια εβδομάδα οι απόδημοι Έλληνες, που δεν είναι λίγοι φυσικά, αφού που προστέθηκε σχεδόν άλλο ένα εκατομμύριο στην εποχή της οικονομικής κρίσης, ήδη ενημερώνονται ηλεκτρονικά και όχι μία φορά την ημέρα, αλλά πέντε, τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν, για να ψηφίσουν στον τόπο τους.
Ξεκινώντας η καμπάνια με τον εύλογο τίτλο, οι εθνικές εκλογές πλησιάζουν και για πρώτη φορά θα ψηφίσουν από τον τόπο τους, τους παραπέμπει στην πλατφόρμα του υπουργείου Εσωτερικών, που πρέπει να υποβάλουν την αίτηση για να εγγραφούν στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους του εξωτερικού.
Και βασική προϋπόθεση θέτει να έχουν διαμείνει συνολικά δύο χρόνια στην Ελλάδα τα τελευταία 25 χρόνια και να έχουν υποβάλει φορολογική δήλωση για το τρέχον, ή το προηγούμενο έτος. Πάντως από ότι μας ενημέρωσαν απόδημοι Έλληνες, η διαδικασία δεν είναι και τόσο απλή, έστω και ηλεκτρονικά.
Αφού απαιτεί μία σειρά πιστοποιητικών και εγγράφων που θα πρέπει να προσκομιστούν, θαρρείς και δεν υπάρχει ένα σύστημα που να ελέγχει όλα τα στοιχεία τους, έστω φορολογικά, μια που απαιτείται η φορολογική δήλωση.
Δεν γνωρίζουμε πόσοι θα ανταποκριθούν, γιατί πολλοί ήδη που μπαίνουν μέσα, απογοητεύονται από την ηλεκτρονική γραφειοκρατία. Όταν γνωρίζουν βέβαια ότι όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν στις προξενικές αρχές, αλλά και στο αρμόδιο υπουργείο.
Ας βρουν ένα τρόπο να απλοποιηθεί περαιτέρω η διαδικασία, αν θέλουν όμως να ψηφίσουν όλοι αυτοί που έφυγαν από τη χώρα μας. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτοί οι οποίοι μετανάστευσαν στο εξωτερικό, έχουν μέσα τους οργή και θυμό.
Που ενώ η ελληνική πολιτεία επένδυσε δεκάδες χιλιάδες ευρώ όπως και οι ίδιοι οι γονείς τους για να τους μορφωθούν και να δώσουν τα φώτα τους στην πατρίδα τους, τους ανάγκασαν να γίνουν οικονομικοί μετανάστες. Και οι κάλπες θα αποδείξουν σε ποιους καταλογίζουν την ευθύνη και σε ποια κόμματα.