Μικροκομοτηναίικα 02-05-2024

Ως δείγμα πολιτικής αφέλειας, ή παιδαριώδους επικοινωνιακής τακτικής, μπορεί να καταλογιστεί η προσπάθεια που κάνουν πολλοί υποψήφιοι ευρωβουλευτές εντός και εκτός περιοχής, να συναντιούνται μόνο με θεσμικούς φορείς του τόπου, εκτιμώντας ότι έτσι θα αποκτήσουν ψηφοθηρικά οφέλη.
Εκ των πραγμάτων κανείς από αυτούς δεν θα πάρει θέση να στηρίξει ανοιχτά συγκεκριμένο υποψήφιο. Τίποτα δεν αποκομίζουν με αυτό πέραν μιας μικρής επικοινωνιακής προβολής της συνάντησης και των δήθεν σπουδαίων πραγμάτων που ανέλυσαν μεταξύ τους, ή τους προβληματισμούς τους για τον τόπο.
Γιατί υποτίθεται όταν εκλεγούν και αν το καταφέρουν θα συμβάλλουν κι αυτοί για να πάνε καλύτερα τα πράγματα στην περιοχή. Όνειρα θερινής νυκτός. Κι από την άλλη πολλοί αφιερώνουν χρόνο για τις γνωστές συναντήσεις που γίνονται με κομματικούς παράγοντες.
Επενδύοντας και σε κάποιες ομιλίες που διοργανώνουν, που σε αυτές δεν προσέρχονται πέραν των 50 ατόμων. Και πάντα είναι οι ίδιοι για όλους τους υποψηφίους. Πιστεύουν ότι με τον τρόπο αυτό θα πετύχουν και τη στήριξη του κομματικού μηχανισμού. Μάλλον πλανώνται πλάνη οικτρά.
Γιατί το επικοινωνιακό παιχνίδι παίζεται σε άλλα επίπεδα. Και πέραν του επικοινωνιακού παιχνιδιού που είναι σημαντικό για να προβάλλουν τη διαφορετικότητα της πολιτικής τους, ο καθένας θα πρέπει να κάνει επαφές με τον απλό κόσμο.
Κάτι που αποφεύγουν, ή γιατί δεν έχουν χρόνο, ή δεν ενδιαφέρονται πραγματικά μάλλον για την υποψηφιότητά τους, πέραν της τιμητικής θέσης που τους έδωσε το κόμμα. Άλλοι ποντάρουν καθαρά και ευελπιστούν να το μετατρέψουν και σε άλλου είδους συνεργασίες στο μέλλον.
Αλλά τα αποτελέσματα αυτών των προσπαθειών τους που κινούνται μάλλον προς λάθος κατεύθυνση, θα φανούν την επομένη της κάλπης.

Υπό το φόβο των επικείμενων δικαστικών ανακοπών από τις τράπεζες συναντήθηκαν χθες οι πρώην εργαζόμενοι της Selman με το νομικό τους σύμβουλο, για να δουν πώς θα αντιδράσουν και πώς πρέπει να προχωρήσουν, ώστε να μην υπάρξουν επιπλέον καθυστερήσεις στις αποζημιώσεις που ήδη έχουν οριστεί να πιστωθούν στους λογαριασμούς τους.
Ελπίζουμε το υπουργείο που βρήκε λύση το πώς θα λειτουργήσει με το καινούργιο σχήμα της η εταιρεία, να παρέμβει ώστε να μη δημιουργηθούν τέτοιου είδους προβλήματα, από τις ορέξεις των τραπεζών.
Που κατά πάγια τακτική βέβαια σε τέτοιες περιπτώσεις όταν βρίσκουν ζεστό χρήμα, που είναι να πληρωθεί αλλά όχι σε αυτούς, να προσπαθούν να εισπράξουν παλιές οφειλές, υποχρεώσεις, φρενάροντας τέτοιου είδους διαδικασίες.
Γιατί αν τελικά δεν αντιδράσουν οι εργαζόμενοι και δεν δικαιωθούν για να πάρουν γρήγορα τα λεφτά τους, οι υποθέσεις αυτές των ανακοπών, ίσως θα φέρουν καθυστερήσεις, σε μία δύσκολη οικονομικά εποχή για όλους.
Μπορεί οι τράπεζες να έχουν τους δικούς τους κανόνες και να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο για να διαφυλάξουν τα δικά τους συμφέροντα, αλλά οι αποζημιώσεις και οι πληρωμές προς τους εργαζόμενους, θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα.
Όταν μάλιστα έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί από τον ελληνικό λαό, που χρεώθηκε πάνω από 40 δις ευρώ, σαφώς η ελληνική πολιτεία μπορεί να ρυθμίζει τέτοιες καταστάσεις με παρεμβάσεις της και να μην αφήνει εργαζόμενους στην τύχη τους και στις ορέξεις των τραπεζών.

Ενώ διανύουμε άγιες ημέρες και θα έπρεπε να κατεβάζουμε τους τόνους, έρχεται ο υπουργός Ανάπτυξης να μας ανεβάσει την αδρεναλίνη στα ύψη, με όσα δήλωσε σε τηλεοπτική του συνέντευξη.
Αναφέροντας ότι το φετινό πασχαλιάτικο τραπέζι θα είναι στα ίδια επίπεδα και ενδεχομένως θα κοστίσει και …λιγότερα στους καταναλωτές. Επικαλούμενος μάλιστα ότι σε 1500 κωδικούς προϊόντων έχουν κατέβει αισθητά οι τιμές τους.
Φαίνεται όμως ότι εφαρμόζει το δόγμα, όταν η πραγματικότητα δεν συμβαδίζει με τα δικά τους θέλω, τότε τόσο κακό για την πραγματικότητα, αφού μάλλον αυτή φταίει και ψεύδεται.
Προφανώς όμως στους 1500 κωδικούς που επικαλείται υπουργός, δεν συμπεριλαμβάνονται τα πραγματικά βασικά προϊόντα διατροφής, που χρειάζεται μία οικογένεια. Γιατί οι τιμές σε αυτά τα προϊόντα όχι μόνο δεν κατέβηκαν, αλλά συνεχίζουν να αυξάνονται.
Όπως στα αναψυκτικά, τυριά, γάλατα, γαλακτοκομικά, ζυμαρικά, αλλαντικά, λάδι, για να μην το αναφέρουμε για πολλοστή φορά το παράδειγμα του αφού το λίτρο πλέον έχει φτάσει στα 12 με 15€ σε όλα τα market.
Αυτά είναι που καταναλώνει καθημερινά η κάθε οικογένεια. Ακόμα και στα λαχανικά, αλλά και στα κρέατα προφανώς είναι στα ύψη οι τιμές και δεν πέφτουν. Πώς μπορεί λοιπόν να κοστίσει λιγότερο το πασχαλιάτικο τραπέζι;
Με τα αρνιά να πουλιούνται στα τσιγκέλια 14 με 16 ευρώ, ενώ ελάχιστα μάρκετ συμμετέχοντας στο παιχνίδι βέβαια του καλαθιού του Πάσχα προσφέρουν μικρότερες τιμές, αλλά ουδείς γνωρίζει τι αγοράζει κι οι ποσότητες είναι περιορισμένες.
Από πού λοιπόν αντλεί τα στοιχεία ο υπουργός για να παρουσιάζει μια ειδυλλιακή εικόνα πτώσης των τιμών; Μήπως τελικά εμείς κάνουμε λάθος και δεν αγοράζουμε από τους 1500 κωδικούς που προβάλλει το υπουργείο;

Ελάχιστα προϊόντα βασικής και καθημερινής διατροφής περιλαμβάνει ο κατάλογος. Προϊόντα καθημερινής χρήσης βέβαια, αλλά που δεν επιβαρύνουν όμως πολύ το καθημερινό κόστος, όπως αυτά που αναφέραμε.
Το βρεφικό γάλα που κατέβηκε ελάχιστα προφανώς είναι μόνο για όσους έχουν μωρά. Εκτός αν η φθηνότερη οδοντόκρεμα, γιατί οι σκόνες πλυντηρίων, απορρυπαντικά και είδη καθαρισμού συνεχίζουν να είναι ακριβά, ή οι σακούλες σκουπιδιών και άλλα τέτοια συναφή, επηρεάζουν κατά πολύ το κόστος της καθημερινής ζωής.
Μάλλον έχασαν τα αυγά και τα πασχάλια με τους κωδικούς και δεν αντιλαμβάνονται ποια είναι τα προϊόντα διατροφής που καταναλώνει η κάθε οικογένεια καθημερινά. Και επικαλούνται νούμερα και κωδικούς, για να ολοκληρώσουν το αφήγημα της πτώσης των τιμών, ενώ η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Και σαφώς οι βασικοί κανόνες της οικονομίας συγκλίνουν στο δόγμα, ότι οι πληθωριστικές πιέσεις και οι αυξανόμενες τιμές χτυπούν συνήθως τη μέση οικογένεια και τα φτωχά νοικοκυριά.
Επίσης σε όλα αυτά ο υπουργός δεν συνυπολογίζει ότι τα καύσιμα είναι στα ύψη, οι λογαριασμοί ειδικά του ηλεκτρικού αυξημένοι, οι τιμές ενοικίων που έχουν αυξηθεί όπως και οι παρεχόμενες υπηρεσίες, ενώ η φορολογία παραμένει η ίδια.
Πολλοί οι παράγοντες που αυξάνουν το κόστος των προϊόντων. Μέχρι και το καθημερινό ψωμί η τιμή του έχει ξεφύγει κατά πολύ. Από πού λοιπόν βγάζει όλα αυτά τα συμπεράσματα για να αποφαίνεται μετά παρρησίας ότι το πασχαλιάτικο τραπέζι θα μας κοστίσει λιγότερο φέτος;
Αυθαίρετα πολιτικά συμπεράσματα για να παρουσιάσουν ένα βολικό αφήγημα των προσπαθειών που γίνονται από την πλευρά του υπουργείου, αλλά είναι σαφές ότι δεν αποδίδουν. Μήπως έχει χαθεί το μέτρο του ορθολογισμού και δεν μπορούν να αντιληφθούν την πραγματική κατάσταση που βιώνουν εργαζόμενοι και επαγγελματίες;
Αν μείωσαν λοιπόν τις τιμές σε 1500 κωδικούς όπως επαίρονται προφανώς, μάλλον μέσα σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται όλα αυτά που αναφέραμε. Ας ξαναδούν καλύτερα από την αρχή τους κωδικούς και τα προϊόντα και ας βγάλουν καλύτερα συμπεράσματα που να πείθουν, όχι να προπαγανδίζουν.