Μικροκομοτηναίικα 05-11-2024

Το σήριαλ ΣΥΡΙΖΑ και απανωτές εσωκομματικές κάλπες συνεχίζεται και έρχονται νέοι όροι στο δημόσιο διάλογο που δείχνουν το διχασμό και την ένταση που υπάρχει μεταξύ των συντρόφων, με τον διαφαινόμενο αποκλεισμό του Στέφανου Κασσελάκη, αλλά και με φωνές και κατηγορίες για νοθεία και αποκλεισμούς.
Ενώ συγχρόνως όλοι ζητωκραυγάζουν ότι αυτοί ήταν οι νικητές, από την πλευρά των κομματικών συντρόφων, ή αντίστοιχα οι υποστηρικτές του Στέφανου Κασσελάκη, προσπαθώντας αντίστοιχα να δημιουργήσουν εντυπώσεις κάποιοι.
Στην πράξη βέβαια φαίνεται ότι υπερίσχυση η πλευρά των κομματικών που εξέλεξαν τους περισσότερους συνέδρους και αυτό μάλλον αφαιρεί τη δυνατότητα και τα σχέδια του πρώην προέδρου να επιβάλλει την υποψηφιότητα του στο συνέδριο.
Αφού απλά τα νούμερα δεν βγαίνουν και έτσι επανέρχονται τα σενάρια περί δημιουργίας νέου κόμματος, αν και προς το παρόν τουλάχιστον φραστικά και δημόσια το αποκλείει. Ενώ παρασκηνιακά βέβαια γίνονται όλες οι διαδικασίες. Πάντως τα ποσοστά αποδοχή του είναι και πάλι υψηλά.
Δεν γνωρίζουμε πόσοι ικανοποιήθηκαν από τα αποτελέσματα και τον αριθμό των συμμετεχόντων, ή αν κάποιοι καθαρόαιμοι Συριζαίοι και όχι Κασσελικοί αισθάνονται ότι επετεύχθη ο στόχος τους, από τη στιγμή που έχουν την πλειοψηφία των κομματικών συντρόφων, έστω και με πολύ μικρή συμμετοχή.
Αλλά όλοι αυτοί σημειωτέον δεν απηχούν και την τάση της κοινωνίας να στηρίξει ένα κόμμα, επειδή θα επιστρέψει όπως επιθυμούν στην καθαρή και ανόθευτη αριστερή τους πολιτική και στην ιδεολογική τους καθαρότητα του παλιού Συνασπισμού.
Γιατί προφανώς θα το έχουν αντιληφθεί και οι δύο πλευρές ότι η επόμενη μέρα μάλλον θα βρει αρκετούς συντρόφους εκτός κόμματος. Γιατί δεν μπορεί να αγνοείται η τόσο μεγάλη στήριξη που είχε ο τέως πρόεδρος από τα μέλη του κόμματος.

Πάντοτε όμως με τα ίδια τούβλα κτίζεται ο ίδιος τοίχος και με τα ίδια πρόσωπα τα οποία δοκιμάστηκαν και μάλιστα ως πρωτοκλασάτα στελέχη και υπουργοί σε μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και απέτυχαν κατά γενική ομολογία. Και για αυτό ακριβώς πριν ένα χρόνο ζήτησαν την αλλαγή τα μέλη του κόμματος.
Γνωρίζουν ότι θα κινηθούν την επομένη σε μικρότερα ποσοστά, όσο και αν ονειρεύονται ότι θα βρεθεί τρόπος για να συνεννοηθούν με τους 11 που έφυγαν και έφτιαξαν τη Νέα Αριστερά, ή αισθάνονται ότι μπορούν να ηγηθούν ενός ευρύτερου δημοκρατικού σχηματισμού της Κεντροαριστεράς.
Αφού δεν υπάρχει και καμία πρόθεση βέβαια από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για να συναινέσουν σε μια τέτοιου τύπου συνεργασία, ιδιαίτερα μετά την πανηγυρική εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη, που θεωρεί ήδη ότι ασκεί το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Άρα θα συνεχίσουν να έχουν εσωκομματικά προβλήματα και την επομένη των εκλογών. Και ουδείς γνωρίζει τις προθέσεις του Στέφανου Κασσελάκη για τη δημιουργία νέου κόμματος, πού όπως φαίνεται ήδη προετοιμάζεται για αυτό.
Αυτό που δεν μπορούν να αντιληφθούν όλοι οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ όμως, είναι ότι η μικρή αποδοχή κάποιων κομματικών συντρόφων για εκλογή συνέδρων, ή ακόμα για την εκλογή του προέδρου, δεν σημαίνει και αποδοχή αυτόματα από ψηφοφόρους, υποστηρικτές και δυσαρεστημένους, που έκλεισαν την πόρτα πίσω τους και έφυγαν από το κόμμα. Πόσο δε μάλλον των απλών πολιτών.
Ούτε θα πείσουν εύκολα όσους έχουν πληγωθεί ανεπανόρθωτα από τα πολιτικά τους καμώματα, με όλες αυτές τις παλινωδίες και τους εσωκομματικούς καβγάδες. Κι αν δει κανείς και τα αποτελέσματα της κάλπης, θα κατανοήσει ότι πολύ μικρός αριθμός στελεχών έδωσε το παρόν.
Λόγου χάριν στην Ροδόπη τα ποσοστά συμμετοχής κυμάνθηκαν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, υπήρχε πόλωση και εντάσεις και οι εκλεγμένοι σύντροφοι μετά βίας στηρίχτηκαν ορισμένοι το ανώτερο με 23 ψήφους. Και στους μικρότερους δήμους μια χούφτα άνθρωποι έδωσαν το παρόν.
Το αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι ουδείς μειονοτικός σύνεδρος εκλέχθηκε για να εκπροσωπήσει τη Ροδόπη στο συνέδριο. Όταν στο παρελθόν ψήφιζαν εκατοντάδες μειονοτικοί ψηφοφόροι, άφαντοι κατά το πλείστον, με μαζικές εγγραφές της τελευταίας στιγμής.
Αν λοιπόν αισθάνονται κάποιοι ευχαριστημένοι με αυτή τη συμμετοχή και ότι στη Ροδόπη νίκησαν οι γνήσιοι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ και όχι ο Κασσελάκης, τότε μάλλον βρίσκονται πολύ μακράν από την πραγματικότητα.

Απόλυτη κοροϊδία υπήρξε και πάλι με την πίστωση στους λογαριασμούς των αγροτών του 70% της βασικής ενίσχυσης, που φαίνεται τουλάχιστον ποσοστιαία ότι πήραν τα περισσότερα χρήματα υποτίθεται. Ενώ στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου τα χρειάζονται όλοι.
Τα μεγαλύτερα ποσά όμως πιστώνονται αργότερα με την ενιαία ενίσχυση και τα οικολογικά σχήματα που κατά μεγάλο βαθμό δίνουν και τις μεγαλύτερες επιδοτήσεις. Το 70% αρχικά όπως μας έχουν αναλύσει οι αγρότες δίνει περίπου 15 ευρώ ανά στρέμμα, που είναι ένα πενιχρό ποσό.
Δηλαδή σε χρήματα στους περισσότερους αγρότες πιστώθηκε στους λογαριασμούς τους από 200 έως 500 ευρώ και στους μεγαλύτερους σε στρέμματα 3.000 ευρώ. Αλλά όλους τους περίμενε και μια μεγάλη έκπληξη.
Γιατί η απόλυτη κοροϊδία ήταν ότι και για τα χρήματα αυτά που εισέπραξαν και ήταν εντελώς απαραίτητα για να αρχίσουν να σπέρνουν τα φθινοπωρινά τους όπως είναι τα σιτηρά και να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους, το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών κρατήθηκε από τον ΕΛΓΑ.
Δηλαδή τον ασφαλιστικό τους φορέα που βιάζεται να εισπράξει, οπότε τα χρήματα που έφτασαν στην τσέπη τους τελικά ήταν λιγότερο και από 1.000 ευρώ στην συντριπτική τους πλειοψηφία των αγροτών. Άρα τι επαίρονται ότι εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες πήραν τόσες επιδοτήσεις;
Δεν θα μπορούσε ο ΕΛΓΑ να τα κρατήσει όταν πιστωθεί η ενιαία ενίσχυση και λίγο αργότερα τα οικολογικά σχήματα; Αλλά δεν το πράττει και έτσι από τη μία τσέπη δηλαδή μπήκαν τα χρήματα και από την άλλη βγήκαν, αφήνοντας ακάλυπτους οικονομικά τους αγρότες.

Υπήρξαν ακόμα και τραγελαφικά φαινόμενα όπως μας ενημέρωσαν πολλοί αγρότες στη Ροδόπη, που χρειάστηκε να βάλουν και από την τσέπη τους ακόμα χρήματα για να καλύψουν την ασφάλιση του ΕΛΓΑ, αφού οι επιδοτήσεις που εισέπραξαν δεν κάλυπταν τις οφειλές τους στον οργανισμό.
Βέβαια ξεχνούν ότι όταν χρειάστηκε να εξυγιανθεί ο ΕΛΓΑ από τα χρέη του κάπου 4,5 δις ευρώ, τα ανέλαβε το δημόσιο και φορτώθηκαν δηλαδή στις πλάτες των πολιτών. Και σήμερα τα ασφάλιστρα του είναι τόσο μεγάλα που θα μπορούσαν στο παιχνίδι των αγροτικών αποζημιώσουν να μπουν ακόμα και ιδιωτικές εταιρείες και να είναι ανταγωνιστικές απέναντί του, αλλά δεν το επιτρέπει η νομοθεσία.
Άρα λοιπόν ας μην επαίρονται ότι μπήκαν οι επιδοτήσεις στους λογαριασμούς των αγροτών, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και τα οικολογικά σχήματα που κατέχουν πλέον ένα μεγάλο ποσοστό, λόγω των περιβαλλοντικών όρων που θέτει η ΕΕ, αφαιρούν πολλά χρήματα από τους αγρότες.
Αν δεν ακολουθήσουν τις καλλιεργητικές πρακτικές που χρειάζονται για να τα πάρουν τις επιδοτήσεις. Ενώ παλαιότερα οι επιδοτήσεις ήταν συγκεκριμένες, τα ποσά ήταν μεγαλύτερα και οι όροι της καταβολής τους ήταν πιο συγκεκριμένοι.
Αλλάζουν δηλαδή όλα προς το χειρότερο σε μία δύσκολη χρονιά, που οι τιμές είναι πολύ χαμηλότερες, το κόστος παραγωγής μεγαλύτερο και οι αποδόσεις κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα.