Μικροκομοτηναίικα 08-02-2024

Σε τοπικό επίπεδο εδώ και μήνες είναι πασιφανές πλέον ότι δεν παράγεται ουσιαστική πολιτική. Αυτό βέβαια μπορεί να το αποδώσει κάποιος σε μία πρώτη εκτίμηση, στο άχαρο τρίμηνο της ανάληψης των καθηκόντων από τις νέες διοικήσεις, μέχρι τις αρχές του χρόνου.
Και στις διαδικασίες ακόμα που απαιτούνται για να περάσουν οι ισολογισμοί και προϋπολογισμοί, να οριστούν οι επιτροπές και οι θεσμικές θέσεις στην αυτοδιοίκηση, αλλά και στο γενικότερο μούδιασμα που υπάρχει σε πολλούς.
Και στον προβληματισμό από που να πρωτοπιάσουν το νήμα και πώς να ξεκινήσουν, για να δώσουν την αίσθηση βέβαια ότι παράγεται και κάποιο έργο. Είναι νωρίς θα πουν πολλοί και φυσικά οι αυτοδιοικητικοί και πολιτικοί χρόνοι σαφώς δεν συμβαδίζουν με τους επαγγελματικούς.
Κι έτσι οι περισσότεροι αναλίσκονται σε συναντήσεις με φορείς και συζητήσεις, προσπαθώντας να βρουν τρόπους και προγράμματα, για να οριοθετήσουν τον επόμενο σχεδιασμό τους.
Και φυσικά βρισκόμαστε στην αναμονή να ξεκινήσουν και τα έργα που ήδη έχουν εγκριθεί από το παρελθόν, για να δούμε και κάτι να γίνεται σε αυτόν τον τόπο. Οι καθυστερήσεις όμως οφείλονται και στη γενικότερη πολιτική απραξία.
Για πρώτη φορά έχουμε ένα πολιτικό σκηνικό, όπου υπάρχει απόλυτη κυριαρχία της κυβέρνησης και κάποιοι νιώθουν δυνατοί ίσως και δεν βιάζονται για να αποδώσουν και στο έργο τους.
Και υπάρχουν και κυρίαρχες διοικήσεις στους ΟΤΑ που έχουν εκλεγεί για την επόμενη πενταετία και έχουν άπλετο χρόνο μπροστά τους, με μουδιασμένες και κυριολεκτικά ανύπαρκτες προς το παρόν αντιπολιτεύσεις. Και μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό, σαφώς δεν παράγεται πολιτική όπως θα έπρεπε.

Μουδιασμένοι όμως είναι και οι πολίτες, που προσπαθεί ο καθένας να επιβιώσει, οι επιχειρηματίες στο δύσκολο περιβάλλον που έχουν αντιπαλέψουν και οι αγρότες που σπάνε τη μονοτονία και διεκδικούν, γιατί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν.
Αφού το κυρίαρχο ζήτημα που επικρατεί και το γνωρίζουν όλοι, γιατί σε αυτό ανάγονται τα περισσότερα προβλήματα, είναι ο πληθωρισμός αλλά και η μεγάλη ακρίβεια, που εξανεμίζει τα πάντα, ακόμα και τις παροχές που δίνονται με το σταγονόμετρο και κάποιοι τις θεωρούν επιτυχία.
Προσπαθούν να μεγαλοποιήσουν το πρόβλημα με τα ομόφυλα ζευγάρια, θαρρείς και αγγίζει την δεδομένη στιγμή τόσο πολύ την ελληνική κοινωνία. Και αν τελικά ψηφιστεί ζήτημα είναι να γίνουν κάποιες δεκάδες υιοθεσίες στην πράξη.
Σε αναβρασμό βρίσκονται και οι φοιτητές λόγω του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά σαφώς και θα περάσει ο νόμος και θα γίνει απλώς αυτό που υπάρχει στα περισσότερα κράτη του δυτικού κόσμου.
Κι η μουδιασμένη αντιπολίτευση προσπαθεί να οριοθετήσει το δικό της ρόλο στην κυριαρχία της ΝΔ, αντιπαρατάσσοντας πιο δυναμικές διεκδικήσεις από τους αγρότες και αποκλεισμούς δρόμων, αλλά και πιο σθεναρές αντιδράσεις από τους φοιτητές.
Εκτιμώντας ότι με τη στήριξη αυτών των ομάδων, θα ανακάμψουν δημοσκοπικά και θα αποκτήσουν νέο ρόλο και δυναμική, ξεπερνώντας την εσωστρέφειά τους, ώστε να κρατήσουν τις διαρροές και φυγόκεντρες τάσεις.

Παιχνίδι της ονοματολογίας, με τα ονόματα υποψηφίων που συνήθως διαρρέονται στο φιλικό τους τύπο σε κάθε εκλογική διαδικασία, όπως και τώρα με τις ευρωεκλογές. Και έχει συνήθως ένα διπλό στόχο.
Να προωθήσει κάποια πρόσωπα της αρεσκείας τους, από όσους συζητούν ήδη με τα κόμματα, ή προτείνονται και συγχρόνως να ζυμωθεί η κοινή γνώμη με τις επιλογές αυτές και να γίνουν πιο εύκολες αποδεκτά.
Έτσι είδαμε πολλά ονόματα εδώ και μία εβδομάδα να διαρρέουν από εν δυνάμει υποψήφιους ευρωβουλευτές. Αναφορικά με τη ΝΔ φαίνεται ότι θα παίξει με την ήδη ηγετική και δοκιμασμένη ομάδα που έχει, αλλά συγχρόνως ποντάρει και στην ανανέωση.
Τα ευρωψηφοδέλτια συνήθως μοιάζουν με τις συνταγές του Άκη Πετριτζίκη, που ενώνουν ανόμοια υλικά και αντίθετες γεύσεις, για να φτιαχτεί ένα ωραίο φαγητό. Και απαραίτητα είναι τα μπαχαρικά και ο μαϊντανός με τηλεπερσόνες, τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές, αλλά και επαγγελματίες, επιστήμονες, καθηγητές και διεθνολόγους.
Αγκαλιάζουν ένα ευρύτερο φάσμα ανθρώπων και εκτιμούμε ότι αυτή τη φορά θα δούμε και διάφορα άλλα περίεργα, σε σχέση με τα φύλα. Για τις ευρωεκλογές αυτές βλέπουμε να παίζουν στη λίστα της ΝΔ και τα ονόματα δύο συμπολιτών μας, όπως του καθηγητή διεθνούς πολιτικής Σωτήρη Σέρμπου, αλλά και του αντιπτεράρχου ε.α. Κωνσταντίνου Ιατρίδη.
Όχι τυχαία αφού και οι δυο έχουν συχνή παρουσία στα κεντρικά ΜΜΕ και εξ όσων πληροφορούμαστε ήδη είχαν γίνει προτάσεις, συζητήσεις και κρούσεις από το κόμμα της ΝΔ, για να διευκρινιστεί και το αν ενδιαφέρονται, ή όχι.
Οι τελικές αποφάσεις σαφώς θα είναι της κυβέρνησης και του ιδίου του πρωθυπουργού και απ’ ότι φαίνεται μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου θα δοθούν και στη δημοσιότητα τα ονόματα.

Πρόσφατα αντέδρασαν έντονα και συνεχίζουν οι φαρμακοποιοί της περιοχής μας, αλλά και πανελλαδικά, για την άρση των περιορισμών στις εξαγωγές των φαρμάκων, μετά από το πράσινο φως του υπουργείου.
Σαφώς και δεν είναι ένα μέτρο μόνιμου χαρακτήρα οι περιορισμοί, αλλά από τη στιγμή που δημιουργούν τεχνητές ελλείψεις σε βασικά φάρμακα, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν κανόνες και δεσμεύσεις ώστε πρωτίστως να ικανοποιούν οι φαρμακοβιομηχανίες όλες τις ανάγκες και τη ζήτηση στην εγχώρια αγορά;
Και μετά να κάνουν τις εξαγωγές τους, αν και αντιλαμβανόμαστε βέβαια ότι λειτουργούν για το κέρδος. Και αυτά τα φάρμακα, παρόλο που έχουν αυξηθεί σχεδόν δυο φορές στη χώρα μας, πουλιούνται πολύ ακριβότερα στις αγορές των ευρωπαϊκών χωρών.
Αλλά επειδή αναπτύσσεται μια παραφιλολογία ότι είναι απαράδεκτο το κράτος να επεμβαίνει σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, εκεί θα πρέπει να επισημανθεί ότι τέτοιες μεγάλες επενδύσεις στηρίζονται από την πολιτεία με τα ευεργετήματα των αναπτυξιακών νόμων και ενίοτε με ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς.
Και σαφώς συμβατική τους υποχρέωση είναι να στηρίζουν και τους πολίτες αυτής της χώρας και στη συγκεκριμένη περίπτωση τους ασθενείς, που χρειάζονται το φάρμακο τους. Ο μύθος των ιδιωτικών επιχειρήσεων, ιδιαίτερα σε τέτοιους κολοσσούς δεν ισχύει.