Μικροκομοτηναίικα 10-03-2023

Συνήθης πρακτική της κυβέρνησης είναι, ανά τακτά χρονικά διαστήματα να ανακοινώνει ότι βρέθηκε επιπλέον δημοσιονομικός χώρος, που χωρίς να δημιουργεί πρόβλημα στα δημόσια έσοδα, τους παρέχει τη δυνατότητα να μοιράσουν δώρα, επιδόματα και παροχές.
Αλλά δεν μπαίνουν στον κόπο να μας διευκρινίσουν πως βρίσκεται πάντα στα δύσκολα αυτός ο δημοσιονομικός χώρος, δηλαδή ουσιαστικά περισσότερα έσοδα από τα αναμενόμενα, τα οποία μετατρέπονται σε κοινωνική κι επιδοματική πολιτική.
Φυσικά είναι τα δικά μας επιπλέον χρήματα, τα οποία με ένα χέρι μας τα παίρνει και με το άλλο τα δίνει, αλλά όχι όλα. Και προέρχονται από τη μεγάλη υπερφορολόγηση, τόσο στον ειδικό φόρο κατανάλωσης που έχει κρατηθεί στα ίδια επίπεδα, όσο και στο ΦΠΑ στα προϊόντα διατροφής, ενώ οι τιμές έχουν αυξηθεί.
Συνεπώς σε μια δύσκολη περίοδο για όλους, το δημόσιο εισπράττει επιπλέον έσοδα. Και δίνει επιδόματα που που ουσιαστικά δεν τους κοστίζουν τίποτα, αφού εισπράττονται από τους πολίτες. Ενώ την ίδια ώρα η οικονομία μας δεν είναι στα καλύτερα της. Αφού το χρέος έχει αυξηθεί κατακόρυφα και οι υποχρεώσεις έναντι των δανειστών είναι τόσο μεγάλες, που θα επιβαρύνουν άλλες δύο γενιές τουλάχιστον. Συνεπώς με τις δικές μας πλάτες δίνουν επιδόματα.
Για του λόγου το αληθές τα έσοδα της προηγούμενης χρονιάς που προέρχονται μόνο από τις υπέρογκες αυξήσεις σε καύσιμα και προϊόντα, με σταθερό φόρο, με επίσημα στοιχεία δικά τους και με τις μετρήσεις που έγιναν, έδωσαν πάνω από 4 δις ευρώ, από τα αναμενόμενα.

Και φυσικά ένα μέρος εξ αυτών και όχι όλα, μοιράζονται ως επιδοματική πολιτική, για τους πολίτες και επιχειρηματίες, με την στήριξη στους ακριβούς λογαριασμούς της ενέργειας και τα διάφορα pass.

Συνεπώς το κράτος στην κρίση και στην ακρίβεια κερδίζει περισσότερα, μοιράζει κάποια από αυτά, ενώ συγχρόνως διατηρεί σταθερά τους υψηλούς φόρους και κάνει αφαίμαξη κυριολεκτικά από τους προϋπολογισμούς των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.
Και ενώ το κόστος της ζωής γίνεται δυσβάσταχτο σταδιακά, το καταπολεμούν με ημίμετρα που έχουν ημερομηνία λήξης. Γιατί κανείς δεν είναι αφελής να πιστέψει ότι θα εξορθολογιστούν οι τιμές στην ενέργεια και τα προϊόντα, στα προ κρίσης επίπεδα.
Και γνωρίζοντας ότι ο πληθωρισμός που επικαλούνται ότι κυμαίνεται στα επίπεδα του 10% , δεν ισχύει για τα προϊόντα ενός σούπερ μάρκετ, που πολλά έχουν αυξηθεί πάνω από το 50%. Και φυσικά η διατροφή ροκανίζει το μεγαλύτερο ποσοστό των χαμηλόμισθων.
Αρνείται η κυβέρνηση να κατεβάσει τον ειδικό φόρο στα καύσιμα και το ΦΠΑ, για να μπορούν τα νοικοκυριά να διαχειρίζονται πλέον τη δύσκολη καθημερινότητά τους. Κρατώντας με επιδόματα τις υψηλές τιμές, ευνοώντας τα κέρδη των προμηθευτών ενέργειας και τους μεγαλοεπιχειρηματίες που διοχετεύουν τα προϊόντα στη χώρα μας.
Και πλήττονται φυσικά οι μικροί επιχειρηματίες, συνταξιούχοι και πολίτες, που με τέτοιες τιμές έχει υποβαθμιστεί σε μεγάλο επίπεδο η ποιότητα ζωής τους και θα κληθούν να πληρώνουν πιο ακριβά τα πάντα, ακόμα και όταν περάσει η κρίση.
Γιατί στην Ελλάδα ότι ανεβαίνει, παραμένει δυστυχώς εκεί. Ακόμα και αν έχουν εκλείψει όλα τα αίτια που ευθύνονται για αυτό. Ενώ τα επιδόματα θα σταματήσουν όλα σταδιακά.

Μπορεί να μη το παραδέχονται δημόσια, είναι ακατάλληλη βέβαια η χρονική στιγμή, αλλά ήδη ο σχεδιασμός των πρόωρων εκλογών που προγραμμάτιζε το κυβερνητικό επιτελείο, οδεύει προς αναβολή. Αφού έχουν να διαχειριστούν μία πολύ δύσκολη κατάσταση μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη και την απώλεια τόσων νέων ανθρώπων.
Και ενώ το κλίμα είναι βαρύ και αρνητικό για την κυβέρνηση ο πρωθυπουργός κάνει τα πάντα για να το αντιστρέψει. Ζητώντας επανειλημμένα δημόσια συγνώμη και προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο. Αλλά να μην ξεπεράσει και το Μάιο, αφού καλοκαιριάτικα ποιος θα τρέχει τις κάλπες.
Τα Τέμπη όμως θα τα βρουν μπροστά τους, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές. Το σκηνικό έχει αλλάξει. Σε τέτοιο επίπεδο μάλιστα, που περιμένουν και τις πρώτες δημοσκοπήσεις, για να έχουν μία πληρέστερη εικόνα του πολιτικού κόστους.
Και είναι πολύ πιθανόν να προχωρήσουν και σε αλλαγές από τον αρχικό τους σχεδιασμό, ακόμα και στις λίστες των υποψηφίων. Ενισχύοντας με πιο βαριά ονόματα τα ψηφοδέλτια και σε στελέχη που τα απέκλειαν μέχρι τώρα, για να ικανοποιήσουν κάποιους.
Στελέχη και υποψηφίους που θα μπορούσαν να έχουν μεγαλύτερη αποδοχή στις κοινωνίες και να φέρουν περισσότερους ψήφους. Και οι αλλαγές αυτές όπως πληροφορούμαστε, ενδεχομένως θα αγγίξουν και τη Ροδόπη.

Που ίσως τα ονόματα που ακούγονταν μέχρι τώρα, να βρεθούν εκ νέου σε αξιολόγηση και να επανεκτιμηθούν, προχωρώντας ακόμα και σε υπερβάσεις που τις είχαν αποκλείσει για διάφορους λόγους. Και χρόνος υπάρχει μάλλον τώρα για να γίνουν διορθωτικές κινήσεις.

Τώρα όμως έχουν να αντιπαλέψουν και τα κινήματα των αγανακτισμένων πολιτών για το τραγικό συμβάν, εκφράζουν τις φοβίες τους για μετακίνηση ψηφοφόρων προς τα άκρα, την επιπλέον απαξίωση του πολιτικού συστήματος και το αρνητικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί.
Ενδεχομένως βέβαια οι διαδηλώσεις αυτές να ενταθούν παντού και στις μικρές πόλεις, αφού ήδη ενώ οι περισσότεροι καταφέρονται εναντίον όλων των κυβερνήσεων, υπάρχει ένα πυρήνας που με την συνεπικουρία των κομμάτων της αντιπολίτευσης, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί και πολιτικά το ζήτημα.
Δεν υπάρχει περίπτωση να μη γίνει πολιτική εκμετάλλευση ιδιαίτερα από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πάνω σε αυτό το ζήτημα. Αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να αναλογιστούν και στο ΣΥΡΙΖΑ, ότι το νόμισμα πάντα έχει δύο όψεις.
Που μπορεί να θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούν να πλήξουν τη Νέα Δημοκρατία, αλλά τα κινήματα τύπου πλατείας ενδεχομένως να γυρίσουν και μπούμερανγκ εναντίον τους.
Επειδή όμως στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι τα λάθη λίγο πριν από τις εκλογές πληρώνονται, θα πρέπει να γίνουν άμεσα διορθωτικές κινήσεις και συγκροτημένες, να πάρουν σωστές αποφάσεις και σε έργα που θα στοχεύουν στην ασφάλεια των σιδηροδρόμων.
Και να πείσουν την κοινωνία ότι ήρθε και η ώρα να γίνουν δομικές και σοβαρές αλλαγές και στη δημόσια διοίκηση και παντού. Η ανάληψη των ευθυνών και οι αλήθειες θα πρέπει να ειπωθούν και να μην σκεπάζονται πίσω από το ανθρώπινο λάθος, που είναι ένα βολικό σενάριο.
Προφανώς βέβαια είναι όλοι συνυπεύθυνοι, που για χρόνια ολόκληρα αφέθηκε ένας οργανισμός στην τύχη του, απαξιώθηκε πλήρως και λειτουργούσε οριακά και με ακατάλληλα πρόσωπα, ακόμα και σήμερα που υποτίθεται εκσυγχρονίζονταν.