Μικροκομοτηναίικα 19-05-2023

Η δήλωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, ότι θέλουμε να κερδίσουμε τους απλούς ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, πυροδότησε το προεκλογικό κλίμα λίγες ημέρες πριν την προσφυγή στις κάλπες.
Επίσης κατά ένα περίεργο λόγο, το μήνυμα που έστειλε ο Κασιδιάρης μέσα από τη φυλακή, δίνοντας γραμμή σε ψηφοφόρους του να καταψηφίσουν Μητσοτάκη και λέγοντας να είναι καχύποπτοι με Πλεύρη- ΕΑΝ-Τζήμερο και Νίκη, δεν περιλάμβανε το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
Σαφώς και η ψήφος είναι αποδεκτή από όπου κι αν προέρχεται. Και φυσικά όσοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή δεν είναι όλοι φασίστες και ναζιστές. Αλλά ένα κόμμα που έχει ιδεολογία, αρχές και θέσεις που τηρεί απαρέγκλιτα, δίνει τις τελευταίες μέρες των εκλογών μάλλον λάθος μήνυμα.
Συγκεκριμένα μπορεί να εκληφθεί και ως μήνυμα απελπισίας για επερχόμενη ήττα, αν συνδυαστεί και με τις δηλώσεις Αλέξη Τσίπρα περί κυβέρνησης ειδικού σκοπού.
Ένα κόμμα που χαϊδεύει τα αφτιά των αναρχοαυτόνομων ομάδων και εθελοτυφλεί στα ακροαριστερά ρεύματα, δεν μπορεί να ενσωματώσει στις τάξεις του και τους ακροδεξιούς. Δεν μπορεί να είσαι με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ στη λογική της ψηφοθηρίας.
Γιατί προφανώς θα χάσεις το μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων που κινούνται στο χώρο του κέντρου, τη μεσαία τάξη δηλαδή που δεν επιθυμεί τα άκρα. Και με τις δηλώσεις του αυτές ο Αλέξης Τσίπρας μάλλον έδωσε λάθος μηνύματα και προφανώς έβαλε ένα άλλο αυτογκόλ πριν τις εκλογές.
Γιατί τα ασυμβίβαστα δεν μπορούν να συμβιβαστούν, πόσο δε μάλλον να συμπορευτούν. Και το ψάρεμα στα θολά ακροδεξιά νερά, μάλλον δεν θα του βγει. Του διαφεύγει επίσης και το γεγονός ότι όσοι στηρίζουν ακροδεξιά κόμματα, τους χωρίζει ιδεολογική άβυσσος με όσα ασπάζεται το δικό τους κόμμα.

Και φυσικά άλλο ένα αυτογκόλ μπορεί να χαρακτηριστεί και η παραίτηση του Γιώργου Κατρούγκαλου, παρά την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης που αναλαμβάνει. Γιατί το ατόπημα του ήδη προβληματίζει τη μεσαία τάξη, παρόλο που εξέφραζε προσωπικές απόψεις όπως ανέφερε, για το χαράτσι του 20% στο ασφαλιστικό επί του ετήσιου εισοδήματος των ελευθέρων επαγγελματιών.

Με το δίκιο του και εύστοχα μάλιστα επισημαίνει ο επιχειρηματίας Σταμάτης Κουρούδης στα διαδικτυακά του σχόλια, ότι «τέσσερις ημέρες έμειναν μέχρι τις εκλογές. Ας το απολαύσουμε όσο είμαστε ακόμα τόσο αγαπητοί και όσοι μας συναντούν μας προσφέρουν μία αγκαλιά και ένα καλό λόγο, όσο είμαστε ακόμα ο σοφός λαός»
Συμπληρώνοντας «γιατί από την Κυριακή το βράδυ θα είμαστε για τους μισούς οι ηλίθιοι δες τι πήγαν και ψήφισαν πάλι». Το ποιος είναι ηλίθιος ή όχι βέβαια και το ποιος δεν έχει το γνώθι σ’ αυτόν το περιγράψαμε στα χθεσινά σχόλια.
Αφού πολλοί υποψήφιοι δεν λαμβάνουν τα σωστά μηνύματα από τους πολίτες. Ούτε αντιλαμβάνονται τη γλώσσα του σώματος στο διάλογο τους με το λαό. Που είναι τόσο ορατά για να αντιληφθεί ο καθένας τι τον περιμένει.
Μιλήσαμε με χαρά στο καφενείο λένε, ενώ πολλοί θαμώνες έχουν γυρισμένες πλάτες και είναι σκυθρωποί. Δεν μπορούμε να πάμε στα καφενεία στα χωριά μας επισημαίνουν πολλοί πολίτες, γιατί ο ένας πολιτικός φεύγει, ο άλλος έρχεται.
Και ούτε ένα καφέ δεν μπορούμε να πιούμε με την ησυχία μας. Θα πρέπει να χαιρετίσουμε, να χαμογελάσουμε, να ακούσουμε, αλλά να μη γίνεται και κατάχρηση. Γιατί ορισμένοι νομίζουν ότι πρέπει να βγάλουν προεκλογικό λόγο, μόλις βλέπουν ένα γεμάτο καφενείο.
Όπως πληροφορηθήκαμε υπήρξε πολιτικός που σε ένα καφενείο, σε μία ομήγυρη 30 ατόμων μιλούσε σχεδόν επί μία ώρα, με αποτέλεσμα να φεύγει ο ένας μετά τον άλλον και στο τέλος να μείνουν μόνο δύο άτομα.
Ενώ την ίδια ώρα πέρναγαν απέξω και άλλοι υποψήφιοι βουλευτές που θα ήθελαν να μιλήσουν και αυτοί στο καφενείο, που φρόντισε να το αδειάσει ο προλαλήσας υποψήφιος.

Αν δεν το αντιλαμβάνεται όμως και ο ίδιος ότι αυτό δεν είναι καλό σημάδι για την εκλογή του, τότε μάλλον δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Και αν ήθελε συγκεντρωμένο πλήθος να φρόντιζε ο ίδιος να το γεμίσει, με υποστηρικτές, φίλους και γνωστούς. Όχι με το ζόρι να κάνουν διαλέξεις σε αυτούς που δεν το επιθυμούν.

Σε κινητοποίηση και αναβρασμό βρίσκεται όλος ο γνωστός μηχανισμός πέριξ του προξενείου με τη Συμβουλευτική και τους ακραίους, αλλά και με τους ελεγχόμενους ιμάμηδες από τους ψευτομουφτήδες, για να δοθούν και τα τελευταία μηνύματα, στην σημερινή μάχη της κατευθυνόμενης ψήφου.
Η τελευταία Παρασκευή προ των εκλογών που είναι ημέρα προσευχής για τους μουσουλμάνους, οι αυλές στα τεμένη θυμίζουν εκλογοπάζαρο. Παλαιότερα βέβαια την ημέρα αυτή η προπαγάνδα γίνονταν απροκάλυπτα, ακόμα και με γραπτό μήνυμα του εκλεκτού, που διαβάζονταν στις συνάξεις τους.
Αλλά τώρα προφανώς είναι πιο προσεκτικοί. Εξάλλου στα τεμένη δεν πηγαίνει μόνο ο γνωστός μηχανισμός και τα στελέχη του, αλλά και όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές της μειονότητας, ακόμα και αυτοί οι οποίοι δεν είναι αρεστοί στο προξενείο.
Για να αποτρέψουν προφανώς και τέτοιες διαδικασίες, ουσιαστικά εργαλειοποίησης της πίστης των απλών ανθρώπων. Που θα πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν και οι ψηφοφόροι της μειονότητας να μην αποδέχονται τέτοιες τακτικές.
Και να μη γίνεται και εν μέρει βέβαια αποδεκτό το σύνηθες σύνθημα, ότι οι μειονοτικοί ψηφίζουν μειονοτικούς και κυρίως όσους αποδέχονται τη γνωστή ατζέντα των τεχνητών προβλημάτων και θα παλέψουν για αυτή.

Κάποια στιγμή θα πρέπει να το αποτινάξουν αυτό το ανίερο παιχνίδι ψηφοθηρίας από πάνω τους, αν θέλουμε να πάμε μπροστά σε αυτόν τον τόπο. Όπως και το αντίστροφο από την πλευρά των χριστιανών. Αλλά προφανώς ακόμα και προπαγάνδα να κάνει ένας ιερέας, που δεν γίνεται αυτό, δεν πρόκειται να τον ακούσει κανένας, πλην ελαχίστων.

Φρόνιμο είναι στην περιοχή μας να επιλέγουν όλοι πολιτικούς που δεν θέλουν να διαχωρίσουν, ούτε να διχάσουν. Κι όλα τα πρόσωπα αυτά θα πρέπει να απομονωθούν και από τη συντριπτική πλειοψηφία της μειονότητας.
Γιατί δημιουργούν ζημιά στην περιοχή κάνοντας τα δικά τους παιχνίδια, για να διαφεντεύουν εσαεί οι ίδιοι ως ηγέτες και αρχηγοί. Και οι συνθήκες έχουν ωριμάσει για μια τέτοια προσπάθεια απομόνωσης τους.
Και η περιπέτεια που περνάμε όλοι χριστιανοί και μουσουλμάνοι, με την πανδημία, την ενεργειακή κρίση, την ακρίβεια και τη μεγάλη μετανάστευση από τα χωριά νέων που δεν βρίσκουν στον ήλιο μοίρα, είναι προβλήματα που πρέπει να τα λύσουμε όλοι μαζί.
Και αυτό δεν γίνεται στηρίζοντας κάποιους αρεστούς του προξενείου, που το μόνο που τους ενδιαφέρει δεν είναι βέβαια η οικονομική βάση, η αγορά, οι θέσεις εργασίας και η επενδύσεις στην περιοχή για να πάει μπροστά αυτός ο τόπος, αλλά να αναπαράγουν το διπλωματικό αφήγημα της Άγκυρας μέσα στο κοινοβούλιο.
Περί βακουφίων, διαχειριστικών επιτροπών, αναγνώρισης ψευτομουφτήδων, περί «τουρκικής μειονότητας» όπως εύκολα τα αναπαράγουν ορισμένοι υποψήφιοι από τη μειονότητα, που ευελπιστούν μόνο στη στήριξη της προξενικής αυλής.
Για αυτό εξάλλου τους στηρίζουν. Οι καταστάσεις αυτές όμως δεν τιμούν τον τόπο μας, όπως και να εκβιάζονται συνειδήσεις ανθρώπων για να κατευθύνεται η ψήφος με αυτόν τον τρόπο, σε κάποιους ανεπαρκείς πολιτικά κυρίως, που καθαρά παλεύουν μόνο για τα δικά τους συμφέροντα.