Μικροκομοτηναίικα 20-06-2024

Άρχισε να γίνεται εμφανές πλέον ότι χαλαρώνουν οι ρυθμοί στην πόλη μετά τις πανελλήνιες εξετάσεις, το κλείσιμο των σχολείων και με τους φοιτητές να δίνουν τα τελευταία μαθήματα της εξεταστικής για να μας αποχαιρετίσουν σε λίγο και να πάνε στις ιδιαίτερες πατρίδες. Λιτά και λιγότερα ακόμα τα σπιτικά κυρίως αποχαιρετιστήρια πάρτι που γίνονται.
Οι υψηλές θερμοκρασίες και η θερινή ραστώνη συμβάλλουν σε αυτό κι όπως είθισται κάθε χρόνο όλοι οι δρόμοι πλέον οδηγούν στις παραλίες και προς τη θάλασσα. Οι χαμηλοί τόνοι μαζί με τις πρόσφατες ευρωεκλογές όμως, έχουν επηρεάσει και τους ρυθμούς που κινείται η κεντρική εξουσία,
Αν και όπως υπόσχεται ο πρωθυπουργός με το νέο ανασχηματισμό θα προχωρήσουν πλέον πολλά νομοσχέδια και θα ξεμπλοκάρουν βαλτωμένες υποθέσεις, ώστε να τρέξει γρήγορα το μεταρρυθμιστικό κυβερνητικό έργο.
Η αδράνεια της κεντρικής εξουσίας επηρεάζει άμεσα όμως και τους ΟΤΑ, που αν εξαιρέσουμε το δήμο Κομοτηνής που έχει κάποια έργα σε εξέλιξη, αλλά αυτό οφείλεται στις εγκρίσεις από την προηγούμενη θητεία, οι υπόλοιποι κινούνται σε χαλαρούς ρυθμούς.
Και μέσα στο Καλοκαίρι τα μόνα σπουδαία έργα τα οποία θα δούμε, εκτός από καμιά έγκριση παλαιότερου προγράμματος, θα είναι μάλλον οι γιορτές, τα πανηγύρια, οι εκδηλώσεις, η οργάνωση στις παραλιακές ζώνες και η επάρκεια ή μη του νερού.

Και με αυτούς τους ρυθμούς φαίνεται θα κυλήσει κυριολεκτικά όλο το Καλοκαίρι. Και αν υπολογίσουμε ότι ενδιάμεσα αφιέρωσαν πολύ χρόνο και με τις θρησκευτικές γιορτές, Πάσχα και Μπαϊράμ για τις κοινωνικές τους επαφές και περιοδείες, για να είναι κοντά στο λαό, ο χρόνος περνά αναξιοποίητος.
Πέρασαν σχεδόν 6 μήνες από την αρχή της θητείας και απ’ ότι φαίνεται τίποτα σπουδαίο δεν γίνεται. Μάλλον θα πρέπει να κάνουμε υπομονή μέχρι το Φθινόπωρο, όπως υπολογίζουν οι περισσότεροι που γνωρίζουν πώς λειτουργούν τα πράγματα στη διοίκηση στη χώρα μας.
Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι και να θες να τρέξεις κάποιες υποθέσεις, δυστυχώς αρχίζουν οι άδειες των δημοσίων υπαλλήλων. Και τα γραφεία των υπουργείων και γενικότερα των ΟΤΑ θα θυμίζουν ξεδοντιασμένη οδοντοστοιχία.
Τα συμβούλια που θα πρέπει να αποφασίσουν θα καθυστερούν και η κρατική μηχανή γενικώς όπως και η αυτοδιοικητική, θα κινείται σε πολύ αργούς ρυθμούς. Πολλά θα αναβάλλονται για αργότερα.
Υπομονή να χουμε εξάλλου αφού με αυτόν τον τρόπο λειτουργούν οι πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί χρόνοι, που είναι εντελώς διαφορετικοί με την καθημερινότητα, τις απαιτήσεις, τα αιτήματα και τους επαγγελματικούς χρόνους.

Υπάρχει μία πάγια αντίληψη στην πολιτική που έχει αποδειχθεί πολλές φορές βέβαια στο διάβα του χρόνου, ότι τα κόμματα διαμαρτυρίας δεν μπορούν να γίνουν μεγάλα κι οι δυσαρεστημένοι και αποτυχημένοι πολιτικοί, δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν και να δημιουργήσουν ένα κόμμα, ή κίνηση, που να στοχεύει σε υψηλά ποσοστά.
Υπάρχουν ως γνωστόν πολλές ζυμώσεις και προτάσεις για συμπράξεις και ευρύτερες συμμαχίες ειδικά στα κόμματα της αντιπολίτευσης το τελευταίο χρονικό διάστημα, που είναι και το προσφιλές εξάλλου θέμα, αν και δεν απασχολεί και τόσο τους πολίτες.
Αυτό που δεν μπορούν να αντιληφθούν όμως όλοι είναι ότι τα κόμματα δεν γίνονται από μία παρέα φίλων, δυσαρεστημένων στελεχών πρωτοκλασάτων πρώην και νυν, που πιστεύουν και εκτιμούν ότι ήρθε η ώρα τους για να κάνουν τη διαφορά. Οι κινήσεις κορυφής είναι μια λανθασμένη τακτική.
Τα κόμματα δημιουργούνται από τη βάση, από το λαό και είναι αποτέλεσμα ανάγκης μιας πολιτικής έκφρασης της κοινωνίας. Δεν μετράει πόσα μικρά κόμματα θα ενωθούν σε μία νέα κίνηση, αλλά το τι λέει ο λαός και αν αποδέχεται τέτοιου είδους πολιτικές αλχημείες.
Που θυμίζουν προσθέσεις ανόμοιων πραγμάτων, με διαφορετική φιλοσοφική και ιδεολογική θεώρηση. Και την επαφή με το λαό την έχουν χάσει όχι μόνο τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά ακόμα και το κυβερνητικό κόμμα.
Εκτός αν εννοούν όλοι ότι σε κάθε προεκλογική περίοδο κάνουν επισκέψεις στην επαρχία, συνομιλούν για δευτερόλεπτα με κάποιους κατοίκους για το θεαθήναι, γίνονται ημερίδες και εκδηλώσεις που παρίστανται ελάχιστοι κυρίως, γιατί οι περισσότεροι ποντάρουν στο επικοινωνιακό παιχνίδι.
Η έννοια του βρισκόμαστε κοντά στο λαό και συνομιλούμε με αυτόν έχει χάσει τη σημασία της όπως γίνονταν στο παρελθόν. Εξάλλου πολλοί εξ αυτών την αποφεύγουν κιόλας γιατί γνωρίζουν ότι υπάρχει απογοήτευση και δυσαρέσκεια για το πολιτικό σύστημα, τους πολιτικούς και τα κόμματα.
Ποια ανάγκη όμως της κοινωνίας εκφράζει ένας νέος κομματικός σχηματισμός; Ποιες είναι οι λύσεις που θα προτείνει για να λυθούν τα προβλήματα και να πάει μπροστά η κοινωνία αλλά και αυτή η χώρα;
Και ποιες είναι οι εφικτές βέβαια παρεμβάσεις που μπορούν να γίνουν για να βελτιωθεί η καθημερινότητα, να ανέβει το βιοτικό επίπεδο, να γίνουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας;
Σε αυτά τα βασικά προβλήματα καλούνται και θα πρέπει να δώσουν απαντήσεις, χωρίς τις απλουστεύσεις και τις λογικές του άσπρου- μαύρου, με εκθέσεις ιδεών ως προγράμματα και προτάσεις που δεν πείθουν προφανώς κανέναν πλέον.

Την προσωπική του ..περιπέτεια αναφέρει στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης πρώην αυτοδιοικητικός της περιοχής μας, γράφοντας ότι για ένα έμβασμα 37 ευρώ από τράπεζα ενώ βρίσκονταν στην Βουλγαρία, επιβαρύνθηκε με προμήθειες 16 ευρώ, επισημαίνοντας το γεγονός με τη χαρακτηριστική έκφραση, «έλεος με τις προμήθειες των τραπεζών».
Το σχόλιο βέβαια έρχεται μάλλον ως απόρροια των επίσημων στοιχείων που βγήκαν πλέον στη δημοσιότητα και αναφέρουν ότι τα έσοδα από τις προμήθειες για τις τράπεζες το 2023 ανήλθαν 1,8 δις ευρώ και αυτά προέρχονται κυρίως από τις πληρωμές, τις κάρτες, τις συναλλαγές και τις χορηγήσεις δανείων.
Το γνωρίζουν οι περισσότεροι βέβαια όταν γίνονται οι κρατήσεις μέσω των ηλεκτρονικών συναλλαγών, επιχειρηματίες και πολίτες, ή όταν συναλλάσσονται με τις τράπεζες και βλέπουν αυτό το χαράτσι, έστω και μικρό.
Για συναλλαγές βέβαια που γίνονται αυτόματα κυριολεκτικά. Μάλλον βρήκαν την κότα με τα χρυσά αυγά και χωρίς κόπο, αντί να δανειοδοτούν επιχειρήσεις για να πολλαπλασιάζεται το χρήμα, ή να δίνουν στεγαστικά και προσωπικά δάνεια να έχουν έναν όγκο συναλλαγών και κεφαλαίων.
Αυτές οι προμήθειες όμως είναι κυριολεκτικά χαράτσια και επιβαρύνσεις που δεν θα έπρεπε καν να επιβάλλονται. Φαίνεται όμως ότι βρήκαν μια εύκολη πηγή εσόδων οι τράπεζες.
Και για αυτό ακριβώς σε μία διετία αύξησαν κατά 17,5% τις προμήθειες σε όλες αυτές τις συναλλαγές που τους αποφέρουν κέρδη, αγνοώντας τις δύσκολες εποχές που περνάνε όλοι.