Μικροκομοτηναίικα 22-11-2024

Επιτέλους το αντιλήφθηκε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βγάζοντας κυριολεκτικά κόκκινη κάρτα στην Τουρκία, που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί απαγορευμένα φυτοφάρμακα στα προϊόντα που εξάγει σε χώρες της ΕΕ, ή με επίπεδα φυτοφαρμάκων πέρα από το επιτρεπτό όριο όσον αφορά την ασφάλεια των τροφίμων.
Η Τουρκία δεν συνετίζεται παρά τις περσινές συστάσεις να τηρεί τα πρότυπα της ΕΕ σε φυτικά και ζωικά προϊόντα και ακολουθεί ακόμα την ίδια πολιτική εξάγοντας πλήθος ακατάλληλων τροφίμων και προϊόντων, που εγκυμονούν όπως αναφέρει και η έκθεση σοβαρό κίνδυνο για την υγεία των καταναλωτών.
Η Επιτροπή είχε ειδοποιηθεί για την τακτική των Τούρκων και από τη χώρα μας, αλλά ακόμα και από άλλες χώρες, όπως η Γαλλία, Ιταλία, Βουλγαρία και Ισπανία, ότι σε πολλούς ελέγχους που έκαναν μέχρι τώρα, έβρισκαν υπολείμματα φυτοφαρμάκων σε υψηλά επίπεδα και ήδη είχαν προχωρήσει στην καταστροφή πολλών τέτοιων παρτίδων προϊόντων.
Πόσο αθέμιτος είναι ένας τέτοιος ανταγωνισμός από τα ακατάλληλα τουρκικά προϊόντα, έναντι ομοειδών επιχειρήσεων στον πρωτογενή τομέα στην Ευρώπη, που επιβάλλει αυστηρούς κανόνες και πρόστιμα σε όλα τα προϊόντα φυτικής και ζωικής προέλευσης, ανεβάζοντας το επιχειρηματικό κόστος στον πρωτογενή τομέα μόνο στους δικούς της πολίτες;
Και καλώς πράττει κυρίως για την ασφάλεια των τροφίμων και τη δημόσια υγεία. Ενώ την ίδια ώρα επιτρέπουν τρίτες χώρες, έστω και αν έχουν την προνομιακή μεταχείριση όπως η Τουρκία, που χρηματοδοτείται και για πολλές τέτοιες προσπάθειες, να αφήνονται στο απυρόβλητο καταστρέφοντας τον πρωτογενή τομέα των χωρών μελών.

Με το ζήτημα αυτό έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές στη στήλη γιατί αγγίζει και την περιοχή μας, αφού πολλά τέτοια προϊόντα διοχετεύονται και στις τοπικές μας αγορές. Κατά καιρούς ελέγχονται βέβαια και αποδεικνύονται κάποιες παρτίδες ακατάλληλες και καταστρέφονται. Αρκεί όμως αυτό και πόση διάσταση έχει το πρόβλημα;
Πριν από μερικά χρόνια συνελήφθη και εξαρθρώθηκε μία σπείρα παράνομων εισαγωγέων φυτοφαρμάκων, που ενώ δεν έβρισκαν δίοδο να τα περάσουν από τη γέφυρα των Κήπων, τα διοχέτευαν στη χώρα μας μέσω Βουλγαρίας.
Ακόμα πάγια τακτική πολλών συμπολιτών μας μουσουλμάνων κυρίως που πηγαινοέρχονται τακτικά στην Τουρκία, είναι να μεταφέρουν ατομικά παράνομα φυτοφάρμακα, ανάμεσα στα τρόφιμα και τα ρούχα στις βαλίτσες τους.
Γιατί γνωρίζουν ότι τα φυτοφάρμακα αυτά έχουν μεγαλύτερη φυτοπροστασία και κάνουν καλύτερη δουλειά για τις καλλιέργειες τους, άσχετα αν είναι άκρως επικίνδυνα, με υπολειμματική και καρκινογόνο δράση. Τα προϊόντα τους όμως τα τρώνε άλλοι.
Το αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς αν θα επισκεφτεί τους κλωβούς που τοποθετούν οι δήμοι κυρίως στα ορεινά της Ροδόπης και σε απομακρυσμένα χωριά, που πετούν τις άδειες συσκευασίες των παράνομων φυτοφαρμάκων, για χρήση στις καλλιέργειες τους. Τα οποία έχουν απαγορευτεί εδώ και χρόνια με βάση τους κανόνες της ΕΕ.
Πως προστατεύεται όμως ο καταναλωτής σε αυτές τις παράνομες ουσιαστικά πρακτικές και ενέργειες; Πέφτουν τσουχτερά πρόστιμα και επιβάλλονται κυρώσεις σε αυτούς που τα χρησιμοποιούν; Τιμωρούνται γιατί λειτουργούν εις βάρος της δημόσιας υγείας και ασφάλειας των τροφίμων;

Καλώς επισήμαινε ο βουλευτής Ροδόπης Ευριπίδης Στυλιανίδης, που εκπροσώπησε το ελληνικό κοινοβούλιο στην Επιτροπή για την τεχνητή νοημοσύνη του Συμβουλίου της Ευρώπης, ότι θα πρέπει πριν προχωρήσουμε στην εφαρμογή της να υπάρχει η αναγκαία θωράκιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Και εστίασε στο ρόλο των πολιτικών και των κοινοβουλίων που κατά την άποψή του μπορούν να προστατέψουν τα δικαιώματα αυτά, με καθιέρωση ηθικών κανόνων σε παγκόσμιο επίπεδο και την προστασία της κυριαρχίας του ανθρώπινου παράγοντα.
Φυσικά αυτό μπορεί να γίνει μέσω νομοθετικών παρεμβάσεων όπως κατέληξε και συλλογική προσπάθεια για τη διαμόρφωση μιας τέτοιας συμφωνίας. Αλλά μόνο εκεί εστιάζεται το πρόβλημα, το πώς δηλαδή θα λειτουργήσει η κρατική μηχανή για να προστατεύσει τα κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα, έναντι μιας νέας κατάστασης που διαμορφώνεται;
Υπάρχουν κοινοβούλια άραγε που θα ορθώσουν το ανάστημα ώστε η τεχνητή νοημοσύνη να μη γίνει η πλατφόρμα και εφαλτήριο για να απολυθούν εκατομμύρια εργαζόμενοι παγκόσμια στην εφαρμογή της, αφού πλέον θα απλοποιηθούν πολλές διαδικασίες στην βιομηχανία και τις υπηρεσίες;
Το ίδιο πρόβλημα δημιουργήθηκε σε μικρότερη κλίμακα όταν μπήκαν σε λειτουργία οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα ρομπότ στη βιομηχανία και χιλιάδες εργαζόμενοι απολύθηκαν. Τώρα με την τεχνική νοημοσύνη τα πράγματα θα είναι πολύ πιο χειρότερα.
Και εκ των πραγμάτων όσοι δεν εκσυγχρονιστούν με τη νέα εποχή, θα περιέλθουν στο περιθώριο της ζωής, αφού θα είναι αχρείαστοι για το σύστημα. Τι ανταποδοτικά όμως μπορεί να επιβάλλει ένα κοινοβούλιο σε μεγαλοεπιχειρηματία και μεγιστάνες του πλούτου που θα την εφαρμόσουν πρώτοι;
Μπορούν συγχρόνως μπορούν να εκσυγχρονίζονται αλλά και να μεριμνούν και για το προσωπικό τους που θα απολυθεί, ή το βάρος αυτό θα πέσει στις κυβερνήσεις; Αυτά τα ερωτήματα θα έπρεπε να εξετάζει η Επιτροπή, πέραν κάποιων νομοθετικών πρωτοβουλιών, που κάποιοι θα τις γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Να μην εστιάζουν μόνο στο δέντρο, αλλά να βλέπουν και το δάσος. Καλές και άγιες όλες οι καινοτομίες και οι τεχνολογικές επαναστάσεις, αλλά τα οφέλη να μην τα γεύονται μόνο οι λίγοι, αλλά όλοι.

Αν η εφαρμογή όμως της τεχνητής νοημοσύνης σε πολλά στάδια και επίπεδα, από τις επιχειρήσεις μέχρι την κρατική μηχανή και τις υπηρεσίες, θα είναι η αφορμή να απολυθούν από τις δουλειές τους πολλοί εργαζόμενοι, ειλικρινά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε και ποια θα είναι τα αιτήματα τους σε μία απεργιακή κινητοποίηση του μέλλοντος.
Θα γίνονται κινητοποιήσεις σε παγκόσμιο άραγε, ευρωπαϊκό, ή εθνικό επίπεδο; Το κατά πόσο όμως αλλάζει η συνθηματολογία με τα χρόνια το αντιλαμβάνονται πολλοί όπως και με τις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις στη χώρα μας.
Οι εργαζόμενοι τώρα εστιάζουν σε διαφορετικά αιτήματα, όπως στην αξιοπρεπή διαβίωση, στη μεγάλη ακρίβεια που ροκανίζει πλέον τα εισοδήματα και στις πενιχρές αυξήσεις που κυριολεκτικά εξανεμίζονται πριν δοθούν ακόμα.
Συνεπώς μια απεργιακή κινητοποίηση του μέλλοντος θα έχει ως αιτήματα την επιβίωση των ανέργων και τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα που πλήττονται, έναντι των νέων τεχνολογιών. Και φυσικά εναντίον των αδύναμων κυβερνήσεων που δεν θα μπορούν να επιβάλλουν τους νόμους τους, έναντι αυτών που ωφελούνται.
Χιλιάδες εργαζόμενους απέλυσαν οι παγκόσμιοι ιστοί σε μια νύχτα, προκαλώντας κρίση στην αγορά εργασίας. Είναι χαρακτηριστική η φράση εργαζομένων νέων στην Ευρώπη που ψάχνουν για δουλειά και έχουν να ανταγωνιστούν πλέον τα «ορφανά» του Ζούγκεμπεργκ.
Αφού έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται διαδικτυακά σε όποιο μέρος του πλανήτη και αν βρίσκονται. Κατά πόσο λοιπόν θα μπορέσουν να περισώσουν τα κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα τα κοινοβούλια; Ώστε να μην μεγαλώσουν οι κοινωνικές ανισότητες και να μην έρθει ο κοινωνικός αυτοματισμός, με μία μερίδα πολιτών να στρέφεται εναντίον της άλλης;