Μικροκομοτηναίικα 24-02-2024

Με βαρύγδουπες εκφράσεις περιγράφονται τα τεκταινόμενα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, όπως βόμβα, ανατροπές, σεισμός και μεγάλες κόντρες, μετά την παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα, να στήσουν κάλπες για να επαναβεβαιώσουν την στήριξη των μελών στον Στέφανο Κασσελάκη.
Και φυσικά το περιβόητο συνέδριο που καθυστερούσαν επί μήνες πάει περίπατο, αφού έτσι κι αλλιώς θα στηθούν πολλές κάλπες. Και ψάχνουν να βρουν τον αντίπαλο του νέου προέδρου, αλλά δεν γνωρίζουμε αν κάποιος θα αντιπαρατεθεί απέναντι του. Στο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια όλα είναι πιθανά.
Η παρέμβαση Τσίπρα όμως έγινε για να στηριχτεί ο νέος πρόεδρος, ή για να υπονομευτεί έτι περαιτέρω στο αρρωστημένο κλίμα της αμφισβήτησης, ακόμα από την αρχή της θητείας του;
Όλα για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη που λέει ο ποιητής, δηλαδή για μια αντίδραση μελών της πολιτικής επιτροπής, για το ερωτηματολόγιο Κασσελάκη, ή για κάποιους που θέλουν να ζουν στον οίστρο του παλιού Συνασπισμού, που δεν αποδέχεται τίποτα νέο;
Δεν δέχονται τις καινοτομίες του, επιμένουν στο παλιό καλό παρελθόν, που τους δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες να διαφεντεύουν στο κόμμα τα όργανα, έστω και αν παίζουν φάλτσα εδώ και πολλούς μήνες πλέον.
Αφού δεν αντιλήφθηκαν ότι έχασαν τη μάχη σε δύο απανωτές εθνικές εκλογές και τις επαναληπτικές. Και φυσικά οι υπέρμαχοι της αλήθειας ξέχασαν να κάνουν και την αυτοκριτική τους για να κατανοήσουν τα λάθη τους.

Ικανοποιήθηκαν με την απλοϊκή λογική ότι φταίνε τα ΜΜΕ και τα κατεστημένο που τους πολεμά. Μάλλον αισθάνονται όλοι σπουδαίοι, προβάλλοντας τις αγωνιστικές τους περγαμηνές και αναπολώντας το παρελθόν. Που δοκιμάστηκε και απέτυχε όμως.
Δεν κατανοούν ότι αν θέλουν να στήσουν ένα νέο κόμμα, αυτό θα πρέπει να γίνει με διαφορετικά πρόσωπα, υλικά και νοοτροπίες, προτάσεις και θέσεις, που δεν θα βρίσκονται στο επίπεδου του ιδεατού, της αμπελοφιλοσοφίας και του αέναου διαλόγου.
Τα παιδία παίζει στο ΣΥΡΙΖΑ, αφού τα παθήματα δεν γίνονται ποτέ μαθήματα. Και πιο είναι το αγαπημένο τους παιχνίδι; Προφανώς να στήνουν κάλπες επί παντός επιστητού και για ασήμαντο αφορμή. Σαν να παίζουν τσελίκι και κρυφτό.
Κι αφού αμφισβητήθηκε ο νέος αρχηγός από μέλη της πολιτικής γραμματείας μόνο για να ερωτηματολόγιο, φαντάζεται κανείς τι θα γίνει μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών; Ήδη τον θεωρούν ξένο σώμα και προσπαθούν να διαχειριστούν τις αλλαγές που επιθυμεί, που φυσικά θα αλλάξουν τη φυσιογνωμία του κόμματος.
Και φυσικά η συρρίκνωση των ποσοστών του κόμματος είναι δεδομένη με όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν. Η εσωστρέφεια φέρνει μεγάλη απογοήτευση και αργή στους πολίτες που τους ψήφισαν, αλλά ακόμα και στα μέλη τους. Φαίνεται ξεκάθαρα αυτό και στους συντρόφους της Ροδόπης.
Συνεπώς να φανταστούμε ότι και μετά τις ευρωεκλογές αν παραμείνει θα αμφισβητηθεί πάλι, παρόλο που οι αρχηγοί κρίνονται μόνο στις εθνικές εκλογές. Μήπως η παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα δεν έγινε τυχαία, αλλά για να προετοιμάσει το κλίμα επανόδου μετά τις ευρωεκλογές; Όλα είναι πιθανά αν πιάσουν πάτο στις κάλπες.

Ο χρόνος έρχεται να αποδείξει τα αυτονόητα και έτσι βλέπουμε από την έναρξη της χρονιάς να δημοπρατούνται όλα τα μεγάλα έργα που είχαν εξαγγελθεί από την δημοτική αρχή Κομοτηνής, παρόλο που είχαν αμφισβητηθεί επικοινωνιακά προεκλογικά, από την παράταξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης .
Που απαξίωνε σε τέτοιο βαθμό το έργο και την προετοιμασία που είχε κάνει η δημοτική αρχή και αμφισβητούσε τα πάντα, με τα συνθήματα όλα είναι μακέτες, κανένα έργο δεν ξεκίνησε, αλλά και τίποτα σημαντικό δεν έχει γίνει.
Έρχεται τώρα η πραγματικότητα και τα διαψεύδει όλα αυτά. Μια πραγματικότητα όμως για την οποία επιβραβεύτηκε η δημοτική αρχή στις προηγούμενες εκλογές. Συνεπώς η
κριτική μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν πρέπει να εστιάζεται μόνο στις εντυπώσεις και στην απαξίωση του έργου των αντιπάλων, σε ένα υποθετικό πεδίο.
Αυτό ήταν και από τις κύριες αιτίες που τους οδήγησαν στην ήττα. Γιατί και τα μεγάλα έργα για να υλοποιηθούν θέλουν ένα βάθος χρόνου, που πολλές φορές δεν καλύπτεται με τη θητεία μιας δημοτικής αρχής.
Το καλό όμως για τους πολίτες του δήμου Κομοτηνής, είναι ότι κάποια έργα θα γίνουν τελικά στην πόλη και ουδείς ενδιαφέρεται για τα επικοινωνιακά και πολιτικά παιχνίδια, ή αν αυτά υλοποιούνται από το δήμο, είναι προγράμματα της περιφέρειας, της κεντρικής εξουσίας, ή ευρωπαϊκά.
Και τα μαθήματα που πρέπει να πάρει η αξιωματική αντιπολίτευση είναι να ότι πρέπει να εστιάζει την κριτική επί πραγματικού επιπέδου και να μπορεί να αντιπροτείνει διαφορετικά και υλοποιήσιμα έργα, που θα την διαφοροποιούν από τη δημοτική αρχή. Αν θέλει βέβαια να στοχεύει σε μία νίκη και όχι σε στείρα κριτική.

Με μισές αλήθειες μάλλον μας ενημερώνει το Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης, που ήδη γνωστοποίησε προχθές στη διοίκηση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης ότι οι τραπεζαρίες στις φοιτητικές εστίες της Ξάνθης και της Κομοτηνής θα μείνουν κλειστές, λόγω αλλαγής αναδόχου της σίτισης.
Και καλώς βέβαια το ΔΠΘ ανέλαβε να σιτίζει τους φοιτητές από τα εστιατόρια του πανεπιστημίου. Και μάλιστα η διοίκηση είναι σε διαδικασία να ενεργοποιήσει ακόμα και τη δυνατότητα παροχής συσκευασμένων γευμάτων στις εστίες, αν ανταποκριθούν για αυτό οι αρμόδιες υπηρεσίες της περιφέρειας, γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες και η έγκριση της διαδικασίας.
Δεν μας ενημερώνουν όμως για τα πιο απλά. Τελείωσε η σύμβαση με την ανάδοχο εταιρία και συμβαίνει αυτό; Και ποιες συμβάσεις τελειώνουν στο μέσο μιας χρονιάς και όχι στο τέλος; Αλλά και πόσο χρόνο θα πάρει να βρεθεί νέος ανάδοχος, με τις χρονοβόρες διαδικασίες που υπάρχουν και τις ενστάσεις;
Και αφού θα σιτίζονται οι οικότροφοι φοιτητές από το ΔΠΘ όπως μας διαβεβαιώνουν, ποιος θα επωμίζεται το κόστος; Το ίδρυμα, ή το πανεπιστήμιο με δικούς του πόρους; Και γιατί δεν προχώρησαν έγκαιρα να κάνουν νέο διαγωνισμό, ώστε να μην υπάρχουν κενά στη σίτιση των οικότροφων φοιτητών;
Ίδια κατάσταση ζήσαμε πρόσφατα στην περιοχή και με τα σχολικά γεύματα από τον ΟΠΕΚΑ και έμειναν ακάλυπτα τα παιδιά επί μήνες, ενώ δικαιούνταν σίτιση. Και εκεί πάλι δεν ενημερώθηκε σωστά η τοπική κοινωνία τι έφταιξε.
Έχουν να μας πουν κάποια συγκεκριμένη και επαρκή τεκμηριωμένη δικαιολογία πάνω σε αυτό; Γιατί φαίνεται υπάρχουν πολλά ερωτήματα που μάλλον μένουν αναπάντητα, για να καταλάβουν όλοι τι συμβαίνει πραγματικά.