Μικροκομοτηναίικα 25-04-2023

Όταν ένας πολιτικός είναι ρεβιζιονιστής και φαλακρός,   εμείς δεν θα τον κρίνουμε για την εμφάνιση του,   αλλά για την πολιτική του,  έλεγε ο πάλαι ποτέ ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Νικήτα Χρουστσόφ. 
Και  τον θυμηθήκαμε τώρα,  που τα χτυπήματα κάτω από τη  ζώνη,  η  έμμεση  και άμεση κριτική επί προσωπικού όμως,  βρίσκονται στα φόρτε τους και στη Ροδόπη,  όπως και ο βρώμικος πόλεμος λάσπης μέσω τρίτων.
Τα πολιτικά παιχνίδια της αντιπαράθεσης όμως θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα, με κριτική επί των πεπραγμένων και την παραγωγή έργου για τους κυβερνητικούς βουλευτές και με αγώνες δράσης, παρεμβάσεων  και κοινοβουλευτικού  έργου,  για τους  βουλευτές της αντιπολίτευσης.
Ακόμα και με τις προτάσεις,  θέσεις και πολιτικές των κομμάτων τους και σε εθνικό αλλά και τοπικό επίπεδο. Το αν κάποιος είναι όμορφος,  ψηλός,  με ωραίο χαμόγελο, ή γενικά προσδίδοντας προσωπικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά, το ποιος είναι  πιο καλό παιδί και πιστός, ουδόλως ενδιαφέρει τους ψηφοφόρους,  στο πλαίσιο μιας προεκλογικής μάχης.
Ούτε η απαξίωση και η προσπάθεια μηδενισμού των αντιπάλων θα τους απογειώσει  σε ψήφους,  όπως φαντάζονται οι υπέρμαχοι αυτής της επικοινωνιακής πολιτικής και στρατηγικής, για  να πληγούν οι αντίπαλοι.
Όσο εντείνεται όμως ο προεκλογικός αγώνας,  βλέπουμε τον ιδιότυπο και ιδιόμορφο βρώμικο πόλεμο που  διεξάγεται στην περιοχή μας, εναντίον  κάποιων υποψηφίων,  κυρίως από τη μειονότητα, με πρόθυμα παπαγαλάκια και υποστηρικτές. 
Αλλά  και  ψεύτικα προφίλ στο διαδίκτυο,  με βίντεο,  φωτογραφίες,  διανθισμένα με αρκετή φαντασία και ψευτιές,  για να πλήξουν  τους αντιπάλους σε προσωπικό επίπεδο. Τυχαία δεν κατήγγειλε πρόσφατα τέτοιες μεθόδους η Σεβήλ Πεχλιβάν και τώρα ο Ιλχάν Αχμέτ.

Και φυσικά μέσα στην αγωνία τους δεν αντιλαμβάνονται,  ότι τέτοιες προσπάθειες συνήθως γυρίζουν μπούμερανγκ εναντίον των εκλεκτών τους. Και με αυτές τις ευτελείς πρακτικές και ανίερες λογικές,  δεν μπορούν να τους πλήξουν πολιτικά,  ούτε να αντιστρέψουν την άποψη των ψηφοφόρων.

Όσοι γνωρίζουν βέβαια το πολιτικό παιχνίδι αντιλαμβάνονται επίσης,  ότι η πλάστιγγα ήδη έχει γείρει στις προθέσεις μιας μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Και η μάχη τώρα που δίνεται, αφορά ένα μεγάλο βέβαια ποσοστό αναποφάσιστων,  που θα κρίνει  το τελικό αποτέλεσμα.
Και η όποια ανατροπή αν γίνει,  θα οφείλεται κυρίως στα επικοινωνιακά λάθη των αντιπάλων,  αλλά και στην κινητικότητα και τη συσπείρωση που μπορούν να πετύχουν κυρίως τα κόμματα, αλλά  και οι υποψήφιοι με την προσωπική δυναμική που θα αναπτύξουν.
Και όσο για κάποιους  αιθεροβάμονες,  διάττοντες αστέρες και κομήτες,  που ήδη υπόσχονται τα πάντα και μία διαφορετική  προσέγγιση περί πολιτικής και εκλογών,  καθώς και βολική για τους ίδιους πολιτική αντιπαράθεσης με τους αντιπάλους, δεν κατανοούν προφανώς τα κριτήρια των πολιτών και λαμβάνουν λανθασμένα μηνύματα.
Θαρρείς και οι πολίτες αρέσκονται στον ωραιοποιημένο λόγο και στα  κενού περιεχομένου επικοινωνιακά φληναφήματα, των κομματαρχών παλιάς κοπής. Για αυτό  ας αναρωτηθούν οι ίδιοι,  που το γνωρίζουν βέβαια, για ποιο λόγο άραγε πολιτεύονται πραγματικά; 
Μήπως κάποιοι δίνουν τον αγώνα για να  κερδίσουν προσωπικά σε θέσεις, στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία, ή  βάζοντας πλώρη για να αξιοποιηθούν με ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα,  στα κεντρικά των κομμάτων τους,  ή στην κρατική μηχανή; 
Αλλά η κοινωνία μας είναι τόσο μικρή πλέον και όλοι είναι γνωστοί, όσο και αν προσπαθούν να προσδώσουν άλλο νόημα στην πολιτική τους παρουσία. Και για αυτούς το αποτέλεσμα ήδη έχει κριθεί και είναι αναμενόμενο.

Τα πολιτικά φύλλα συκής δεν μπορούν να  κρύψουν τίποτα, όσο και αν προσπαθούν. Ειδικά όταν διακατέχονται από πολιτική μυωπία, με τις υπερφίαλες και υπερεκτιμημένες απόψεις που έχει ο καθένας για τον εαυτό του. Όλα θα κριθούν στην κάλπη,  όταν θα διαπιστώσουν ότι,  μετρήθηκαν,  ζυγίστηκαν και βρέθηκαν ελλιπείς.

Σχεδόν όλοι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων από την αυτοδιοίκηση έδωσαν το παρόν  στην αυλή του τουρκικού προξενείου. Άρα τι νόημα έχει να συνωστίζονται στη σειρά για να δώσουν τα διαπιστευτήρια τους και να του ευχηθούν χρόνια πολλά;
Ένα ξένο διπλωμάτη ουσιαστικά στην περιοχή μας, ενός κράτους που απειλεί ευθέως τη χώρα μας, ενώ συγχρόνως λησμόνησαν να πουν δια ζώσης τα χρόνια πολλά στον κατ΄εξοχήν αναγνωρισμένο επίσημα  θρησκευτικό ηγέτη  τοποτηρητή μουφτή. Αλλά αποδέχονταν  τον ψευτομουφτή στην αυλή του προξένου. 
Ας μην τρέφουν όμως αυταπάτες ορισμένοι περί στήριξης, αφού βρέθηκαν όλοι εκεί και όχι μόνο οι φερόμενοι ως ευνοούμενοι από το περιβάλλον του προξένου, αλλά και οι αντίπαλοι τους. Για να θολώσει τα νερά. 
Κερδίζοντας όμως συγχρόνως στο παιχνίδι του της ευρείας αποδοχής και ουσιαστικά ανεβάζοντας το προφίλ της προξενικής αυλής,  ότι  τα έχει με όλους καλά. Κάποιοι βέβαια θα στηριχθούν και άλλοι  θα φάνε κυριολεκτικά άδειασμα όταν  έρθει η ώρα,   παρόλο που περίμεναν υπομονετικά στη σειρά.

Επίσης θα πρέπει να αντιληφθούν  οι περισσότεροι ότι το Ισλάμ,  το μπαϊράμ,  η θρησκεία και η πίστη  των ανθρώπων δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της προξενικής αυλής και ενός τούρκου διπλωμάτη. Ισλάμ δεν είναι μόνο η Τουρκία. 

Αν ήθελαν όμως να κρατήσουν τα προσχήματα και να κρατηθούν στο ύψος των περιστάσεων οι θεσμικοί μας,  θα έπρεπε να απαιτήσουν από τον τούρκο πρόξενο να τους επισκέπτεται αντίστοιχα στις δικές μας θρησκευτικές γιορτές,  για να ανταποδώσει.
Γιατί δεν το πράττει;  Συνεπώς δεν έχει κανένα νόημα πέραν των  διπλωματικών προεκτάσεων που θέλει να προσδώσει στην πράξη ο ίδιος ο πρόξενος,  εκμεταλλευόμενος τη θρησκευτική τους γιορτή.  
Τουλάχιστον η εθιμοτυπία αυτό απαιτεί. Όταν πηγαίνουμε επίσκεψη σε ένα ξένο σπίτι συνεχώς και αυτοί δεν  έρχονται στις δικές μας  γιορτές να μας ευχηθούν, θα πρέπει κάποια στιγμή να το κόψουν μαχαίρι.
Ψιλά γράμματα βέβαια όλα αυτά για ορισμένους, που  τώρα έχουν και το ζόρι τους για τις εκλογές και προσπαθούν να κρατηθούν από παντού.  Και φυσικά αυτό ισχύει και για τους πολιτικούς-αυτοδιοικητικούς της μειονότητας,   που επισκέφτηκαν την προξενική αυλή.
Άλλοι προφανώς περιμένουν να εκλεγούν χωρίς να πράξουν τίποτα,  μόνο με τη συνεπικουρία της προξενικής αρχής και των ακραίων και άλλοι  πλανώνται πλάνη οικτρά ότι δήθεν αυτοί είναι οι ευνοούμενοι.
Μόνο που τα παιχνίδια αυτά δεν γίνονται σε δημόσιες συνάξεις, αλλά  σε ιδιωτικές και κλειστές.  Δημόσια απλώς στέλνονται διαφορετικά μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες, Ενώ οι σχεδιασμοί  οργανώνονται μέσω των ακραίων,  του προξενείου,  σε ένα άλλο επίπεδο και με συναντήσεις ιδιωτικού χαρακτήρα. 
Και φυσικά τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Και σαφώς όλα αυτά παράγουν  πολιτική και διπλωματία, έμμεση και άμεση.  Για όσους τουλάχιστον γνωρίζουν τι συμβαίνει ακριβώς στην περιοχή μας.