Μικροκομοτηναίικα 25-10-2024

Όταν για την αδειοδότηση ενός έργου εμπλέκονται πλήθος υπηρεσιών, που αυτό βέβαια μπορεί να ισχυριστούν πολλοί είναι ίδιον μιας δημοκρατικής χώρας και έτσι θα πρέπει να γίνεται, οι καθυστερήσεις τελικά είναι μεγάλες, πολλά απεντάσσονται στην πορεία τους και δεν ολοκληρώνονται.
Σκοντάφτουν παρά την αναγκαιότητα τους στην πολυδαίδαλη νομοθεσία και λειτουργία του κράτους και κρίνονται ότι δεν πληρούν τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Κυρίως σε υπηρεσίες όπως η Αρχαιολογική και η Δασική, χωρίς να θέλουμε να ρίξουμε την ευθύνη πάνω τους.
Γιατί η καθεμιά κάνει τη δουλειά της με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία. Αφού στόχος τους αντίστοιχα είναι να προστατεύουν την αρχαιολογική μας κληρονομιά και το περιβάλλον. Άσχετα αν δεν ολοκληρωθεί ένα έργο, ή αυτό γίνει μετ’ εμποδίων, με όρους, προϋποθέσεις και κανόνες.
Για να ακριβολογούμε όμως στην περιοχή της Ροδόπης γνωστή είναι η υπόθεση διεκδίκησης της υδροδότησης του δήμου Κομοτηνής, με μία ικανοποιητική ποσότητα νερού που θα έλυνε πολλά προβλήματα επάρκειας, από το φράγμα της Γρατινής που ανήκει βέβαια στη ΔΕΗ.
Και ενώ υπήρχαν μελέτες και συγκεκριμένη χρηματοδότηση πάνω από 5 εκατομμύρια ευρώ από περιφέρεια ΑΜΘ, ποτέ δεν δόθηκε το πράσινο φως από την ΔΕΗ για να αξιοποιηθεί ένας όγκος υδάτων, που ούτως ή άλλως δεν χρειάζεται πολλές φορές και διοχετεύεται άσκοπα λόγω υπερχείλισης.
Γραφειοκρατικές αγκυλώσεις βέβαια παρόλο που η ΔΕΗ είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός, αλλά η ελληνική πολιτεία που τη χρηματοδοτεί με πλήθος έργων δεν θα έπρεπε να έχει τον τελικό λόγο;
Παρόλα αυτά παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες του δήμου Κομοτηνής το σχέδιο αυτό δεν ευοδώθηκε και τα κονδύλια για το έργο που είχε δεσμεύσει η περιφέρεια θα δοθούν μάλλον για άλλη χρήση. Χάθηκε μια καλή ευκαιρία, για κοινωφελείς σκοπούς όμως.

Ένα δεύτερο παράδειγμα που τελικά κατέληξε με τη συνεργασία θετικά, αφορά την αρχαιολογική υπηρεσία, αναφορικά με το δρόμο Μαρώνειας-Πετρωτά. Ευτυχώς σε αυτή την περίπτωση βρέθηκε λύση και να αξιοποιούνται οι αρχαιολογικοί χώροι που ανακαλύπτει η σκαπάνη των μηχανημάτων και να κατασκευάζεται ο δρόμος έστω αργά και με εμπόδια.
Ο δρόμος θα φέρει ανάπτυξη, με τη συνεργασία δεν χάνονται χρηματοδοτήσεις, θα αναδειχτεί και αρχαιολογικά και αυξάνει και το τουριστικό ρεύμα στην περιοχή, αν βέβαια γίνουν όλα τα έργα τα οποία έχουν προβλεφθεί σε βάθος χρόνου.
Τρίτο χαρακτηριστικό παράδειγμα να αναφέρουμε τη δημιουργία ενός δρόμου που οδηγεί προς το Παπίκιο Όρος, που ναι μεν φτιάχτηκε μέχρι ενός σημείου, αλλά παρέμειναν άφτιαχτα κάποιες εκατοντάδες μέτρα που θα συνδέονταν και με τη μονή.
Παρόλα αυτά η δασική υπηρεσία χαρακτήρισε ως δασική έκταση την περιοχή αυτή με βάση τους επίσημους χάρτες. Και συνεπώς όταν χαρακτηρίζεται με αυτόν τον τρόπο, είναι αδύνατον να δημιουργηθεί ένας βατός δρόμος έστω, πόσο δε μάλλον ασφαλτοστρωμένος.
Κι όμως από τη προηγούμενη περιφερειακή αρχή είχαν δεσμευτεί πάνω από 500.000 ευρώ για να τελειώσουν και αυτό το κομμάτι του δρόμου, που δεν θα ήταν μόνο για την τουριστική αξιοποίηση και την βατότητα του δρόμου για επισκέπτες.
Αλλά κυρίως ο δρόμος αυτός, όπως φάνηκε και από τις περσινές πυρκαγιές, θα εξυπηρετούσε τις πυροσβεστικές μονάδες και αυτούς που θέλουν να βοηθήσουν για την κατάσβεση τους. Συνεπώς ίσως θα έπρεπε να το δουν με μία άλλη λογική.
Εξάλλου όπως μας ανέφερε και ο νυν αντιπεριφερειάρχης ο δρόμος αυτός δεν θα ήταν ασφαλτοστρωμένος, αλλά ένας βατός χαλικόδρομος. Συνεπώς τι προβλήματα θα δημιουργούσε αυτό στη δασική έκταση;

Και το τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα μικρότερης εμβέλειας βέβαια, αλλά σημαντικό για χιλιάδες στρέμματα καλλιέργειας και δεκάδες αγρότες στην περιοχή της Νέας Αδριανής και Νέου Σιδηροχωρίου, είναι και η εκβάθυνση του γνωστού υδροταμιευτήρα.
Που από τα φερτά υλικά συγκρατεί πλέον μικρότερες ποσότητες νερού και δεν επαρκούν για τις ανάγκες μιας καλλιεργητικής περιόδου. Και επειδή η μεγάλη λιμνοδεξαμενή λόγω της λάσπης που υπάρχει στο βυθό της είναι αδύνατο να εκβαθυνθεί, ζητήθηκε η άδεια να ανοίξουν τη μικρή προς την περιοχή των Αγίων Θεοδώρων.
Κι όμως και η περιοχή αυτή είναι χαρακτηρισμένη δασική, παρόλο που έχει βούρλα και χαμηλή βλάστηση χωρίς δέντρα. Συνεπώς δεν δίνεται άδεια ούτε και για αυτό. Να εκβαθύνουν το μικρό κομμάτι δηλαδή, που πάλι δεν θα επαρκεί όμως για τις ανάγκες των αγροτών.
Δώρον-άδωρον δηλαδή κι όμως και για αυτή την υπόθεση δεσμεύτηκαν πάνω από 200.000€, που προφανώς με τον τρόπο αυτό δεν θα μπορέσουν να πιάσουν τόπο. Συνεπώς οι υπηρεσίες καλώς πράττουν και κάνουν τη δουλειά τους, αλλά το έργο δεν θα γίνει.
Οι αυτοδιοικητικοί όμως και πολιτικοί που τα γνωρίζουν όλα αυτά, ίσως θα έπρεπε να απευθύνονται στα κεντρικά για να δίνονται λύσεις σε πολλές τέτοιες των περιπτώσεων. Και να δεσμεύονταν με μια σωστή συνεργασία των υπηρεσιών, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των εργολάβων, ώστε να μη χάνονται οι χρηματοδοτήσεις και να γίνονται συγχρόνως τα έργα.

Όλα μπορούν να γίνουν αν υπάρχει βούληση και πολλά ανάγονται στην έκδοση μιας κοινής υπουργικής απόφασης για να ξεπεραστούν εμπόδια, η γραφειοκρατία και να αρθούν αγκυλώσεις. Και παραδείγματα υπάρχουν που υποδεικνύουν πως ξεπερνιούνται τα εμπόδια.
Ενώ λόγου χάρη έχουμε δει ότι πολλά έργα σταματούν μόλις ανακαλύπτονται κάποια αρχαιολογικά ευρήματα ακόμα και σε ιδιωτικές κατοικίες, αλλά όταν είναι έργα εθνικής σημασίας όπως το Μετρό της Αθήνας αλλά και της Θεσσαλονίκης, πάντα βρίσκουν λύσεις.
Ακόμα και κάτω από τις ράγες του Μετρό, ή σε ειδικούς θόλους αναδεικνύονται τα αρχαιολογικά ευρήματα, ενώ συγχρόνως προχωράει και το έργο. Τα μεγέθη σύγκρισης βέβαια είναι ανόμοια, αλλά όταν θέλουν παρακάμπτουν την συνήθη διαδικασία.
Άλλη μία περίπτωση που αφορά βέβαια και την περιοχή μας ήταν η αξιοποίηση και η απομάκρυνση των αρχαιολογικών ευρημάτων από τις σκαπάνη των μηχανημάτων του αγωγού του φυσικού αερίου, τα οποία μεταφέρθηκαν στο αρχαιολογικό μουσείο της Κομοτηνής.
Και εκτίθενται σε ιδιαίτερο χώρο, αλλά μεταφέρθηκαν εκεί με δαπάνη και ευθύνη της εταιρείας, υπό την επίβλεψη της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Υπάρχει τρόπος λοιπόν να γίνουν πολλά και να μη χάνονται χρήματα. Να ολοκληρώνονται τα έργα και μην απεντάσσονται από τα χρηματοδοτικά εργαλεία. Και συγχρόνως να είναι όλοι νόμιμοι και ευχαριστημένοι.