Εργατικό Κέντρο Κομοτηνής: «Να μην χαθεί καμία θέση εργασίας στο ν. Ροδόπης»

Αναλυτικό πλαίσιο προτάσεων για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων του κορωνοϊού, κατέθεσε με ανάρτησή του το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κομοτηνής. Το πλαίσιο χωρίζεται στους τομείς εργασίας, εισοδημάτων, κοινωνικής προστασίας.

Αναλυτικά:

«Διανύοντας το δεύτερο τρίμηνο του 2020 και ενώ έχει αρχίσει η χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του COVID-19, τα μηνύματα που έρχονται για την οικονομία είναι άκρως ανησυχητικά. Προβλέπεται κάθετη πτώση του ΑΕΠ τόσο την Ελλάδα όσο και στην ευρωζώνη, αλλά και σε όλο τον κόσμο, οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και στις θέσεις εργασίας.

Στην Ελλάδα, που το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικής διαδικασίας έχει τεθεί εκτός λειτουργίας και κυρίως οι επιχειρήσεις που άμεσα ή έμμεσα στηρίζουν το τουριστικό προϊόν το οποίο συνεισφέρει σημαντικά στο ΑΕΠ, οι εκτιμήσεις είναι ανησυχητικές για την οικονομία. Η ύφεση μπορεί να κινηθεί αρνητικά από 3% έως και 8% στα αισιόδοξα σενάρια. 

Αυτή η μεγάλη ύφεση που προβλέπουν οι διεθνείς οργανισμοί, τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι οίκοι αξιολόγησης αν δεν έχει πρόσκαιρα χαρακτηριστικά μαζί με το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων θα διογκώσει την ανεργία.

Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, σε αυτές τις περιπτώσεις μεγάλης ύφεσης, ιστορικά, οδεύουν στη φτώχεια, στον αποκλεισμό και στην περιθωριοποίηση.

Όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα θα βρεθεί στη μετακορωνοϊού εποχή σε πολύ χειρότερη θέση από αυτή που βρέθηκε στην οικονομική και νομισματική κρίση του 2009 και που τότε αναγκάστηκε να οδηγηθεί στους μηχανισμούς στήριξης.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ προβλέποντας ότι η πανδημία θα διαρκέσει μέχρι τα τέλη του χρόνου στην Ελλάδα θα προκαλέσει ύφεση 12% και η ανεργία θα εκτοξευτεί το 2020 στο 22,3%.

Για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης θα απαιτηθούν πόροι που το ύψος τους θα πρέπει να φθάσει τα 30 δις ευρώ. Πόροι που όμως θα πρέπει να κατευθυνθούν στην κάλυψη της απολεσθείσας ζήτησης και όχι στην κάλυψη νέων επενδύσεων Αυτό όμως έχει σαν αποτέλεσμα δυστυχώς να μην μπορούν να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, κάτι που είναι το ζητούμενο για να ξαναρχίσει η ανάπτυξη.

Συνεπώς θα πρέπει να ληφθούν μέτρα τα οποία θα δώσουν ανάσα και στις επιχειρήσεις και στους εργαζόμενους για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες αυτή την κρίση.

Η επανέναρξη της οικονομίας για την πρόοδο της κοινωνίας με ισότητα και δικαιοσύνη πρέπει να έχει τρεις βασικούς στόχους:

ΕΡΓΑΣΙΑ: 

Εκατομμύρια θέσεις εργασίας παγκοσμίως και εκατοντάδες χιλιάδες σε εθνικό επίπεδο καταστρέφονται. Η πλήρης απασχόληση πρέπει να είναι ο στόχος, με αξιοπρεπή εργασία για όλους, με υγιείς και ασφαλείς συνθήκες, με καταπολέμηση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας και μ’ ένα ΤΕΛΟΣ στην επισφαλή εργασία.

Καμία συζήτηση για περικοπές μισθών και συντάξεων. Το μάρμαρο της κρίσης δεν μπορεί να πληρώσουν πάλι οι εργαζόμενοι. Καμία απόλυση. Το ειδικό επίδομα να καλύψει όλους ανεξαιρέτως τους εργαζομένους που θίγονται. Για όλο το διάστημα των περιοριστικών μέτρων.

Να καταργηθεί οριστικά με τροπολογία, το άρθρο 9 της ΠΝΠ που ευνοεί την εργοδοτική ασυδοσία και προβλέπει μείωση των μισθών κατά 50%.Δεν αρκεί η υπουργική απόφαση.

Να καλυφθούν με το επίδομα ανεργίας όλοι οι άνεργοι και οι μακροχρόνια άνεργοι, που δεν το παίρνουν και για όλη τη διάρκεια της κρίσης.

Δεν επιτρέπεται μέσα στην κρίση να υπάρχουν πολίτες που εγκαταλείπονται, χωρίς τα στοιχειώδη για να ζήσουν. Κάλυψη και των συνταξιούχων, των οποίων η έκδοση της σύνταξης καθυστερεί. Και των εργαζόμενων στον τουρισμό με ελαστικές σχέσεις εργασίας που έχουν μείνει εκτός.

Κατάργηση όλων των αντεργατικών μέτρων των ΠΝΠ εδώ και τώρα.

Να μην χρεωθούν ως κανονική άδεια οι μέρες σε καραντίνα ή οι άδειες των ευπαθών συναδέλφων ή το μέρος της άδειας «ειδικού σκοπού».

Να εξασφαλιστούν όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων (άδειες, ωράρια, παροχές).

Να τηρούνται όλα τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.

ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ: 

Το μερίδιο των μισθών στην Ελληνική οικονομία μειώνεται εδώ και δεκαετίες και κινδυνεύει να καταρρεύσει περαιτέρω με αυτήν την κρίση. Οι ελάχιστοι μισθοί διαβίωσης πρέπει να ισχύουν παντού με βάση τον τελευταίο κατώτατο συμφωνημένο μισθό της ΕΓΣΕΕ 2010-2013 που καταργήθηκε με την 6η ΠΥΣ. Επίσης πρέπει να διασφαλίζεται το δικαίωμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων για όλου τους εργαζόμενους, με άμεση επαναφορά του προϋφιστάμενου Θεσμικού πλαισίου.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ: 

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν μείνει χωρίς κοινωνική προστασία και διατρέχου σοβαρό κίνδυνο από την καταστροφική πανδημία και τις οικονομικές επιπτώσεις
αυτής της κρίσης. Τώρα είναι η ώρα της αλληλέγγυας Ευρώπης να χρηματοδοτήσει την κοινωνική προστασία για όλους. Ο κόσμος δεν μπορεί να αφήσει πίσω εκείνους που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη τώρα, ούτε μπορεί να παραβλέψει την ανάγκη για ανοικοδόμηση ενός, χωρίς αποκλεισμούς και ανθεκτικού, μέλλοντος.

Πρόγραμμα τόνωσης της ρευστότητας και ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Με εγγυημένα από το κράτος δάνεια και επιδοτήσεις. Οι σχετικές Κυβερνητικές εξαγγελίες ύψους 1% του ΑΕΠ (παρά τη μόχλευση) δεν αρκούν. Οι άλλες χώρες της Ε.Ε. εξαγγέλλουν ήδη ανάλογα προγράμματα που φτάνουν και το 20% του ΑΕΠ.

Για τους αγρότες: Η εξαγγελία για πρόγραμμα στήριξης 150 εκ. ευρώ είναι σταγόνα στον ωκεανό. Χρειάζονται ουσιαστικά μέτρα στήριξης των αγροτών και της πρωτογενούς παραγωγής μέσα στην κρίση. Με ενιαία αντίληψη για την διαδικασία παραγωγής -μεταποίησης -εμπορίας. Με τόνωση της ρευστότητας και αναστολή πληρωμής οφειλών. Με Ένταξη στα προστατευτικά μέτρα όλων των ΚΑΔ που αντιστοιχούν στον πρωτογενή τομέα. 

Είναι σημαντικό να αγοραστούν από το κράτος προϊόντα απευθείας από τους παραγωγούς και να διατεθούν στους οικονομικά αδύναμους, σε ανθρώπους που δεν έχουν τα απαραίτητα για να ζήσουν.

Για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους του τουρισμού: Πρόγραμμα τόνωσης της ανταγωνιστικότητας του πιο κρίσιμου κλάδου της οικονομίας μας. Με φορολογικές παρεμβάσεις (μείωση ΦΠΑ στην εστίαση και του φόρου στη διαμονή)και επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών. Και δραστική μείωση των ενσήμων που απαιτούνται για την χορήγηση στους εργαζόμενους του κλάδου, του επιδόματος ανεργίας κατά τους χειμερινούς μήνες.

Παράταση της απαγόρευσης πλειστηριασμών Α’ κατοικίας, όχι άλλη καθυστέρηση. Ένταξη των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά, αυτή είναι η έμπρακτη αναγνώριση της προσφοράς τους. Ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με μόνιμο προσωπικό και υποδομές.

Κάλυψη όλων των κενών στο Σισμανόγλειο Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής.

Ειδικότερα για τον Νομό Ροδόπης στόχος θα πρέπει να είναι να μην υπάρξει καμία απώλεια θέσεων εργασίας και η διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας σε σχέση με τις θέσεις εργασίας που υπήρχαν προ της πανδημίας του COVID-19 μέσα από την στήριξη των επιχειρήσεων του Νομού μας και την στήριξη του πρωτογενούς τομέα

Ο πρωτογενής τομέας μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, γι’ αυτό απαιτείται η στήριξή του με την παροχή κινήτρων, όπως η χορήγηση φθηνού αγροτικού πετρελαίου κάτι που ευνοείται και από την χαμηλή τιμή που έχει στις παγκόσμιες αγορές το αργό πετρέλαιο. και η επιδότηση των θέσεων εργασίας αντί της ανεργίας.

Το ιδανικό θα ήταν η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, κάτι που μπορεί να γίνει με την στήριξη και χρηματοδότηση της επένδυσης της επαναλειτουργίας της ΣΕΛΜΑΝ.

Αυτοί οι στόχοι είναι κεντρικοί για την επανεκκίνηση της οικονομίας και τη διασφάλιση της υγείας και της ευημερίας για όλους.

Είναι επιτακτική ανάγκη, συνεπώς, οι εθνικές οικονομίες να διατηρήσουν τα επίπεδα ευημερίας τους και να αποφύγουν μια βαθιά κρίση.

Για να συμβεί αυτό, χρειάζονται μέσα για την εξασφάλιση ρευστότητας προκειμένου να χρηματοδοτηθούν βραχυπρόθεσμα η αμοιβή εργασίας και οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, να υποστηριχθεί το εισόδημα όλων των εργαζομένων που χάνουν την δουλειά τους, να προστατευτούν οι εργαζόμενοι οι εργαζόμενοι σε άτυπες μορφές απασχόλησης καθώς και οι εργαζόμενοι σε ψηφιακές πλατφόρμες, να χρηματοδοτηθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να καλυφθούν οι σημαντικές δαπάνες δημόσιας υγείας.

Είναι επιτακτική ανάγκη η ΕΕ να κινητοποιήσει και να συντονίσει τα αχρησιμοποίητα διαρθρωτικά και άλλα σχετικά κονδύλια για να στηρίξει τα Κράτη Μέλη».