Κ. Μητσοτάκης: «Η ερμηνεία της Λωζάννης δεν επιδέχεται αμφισβήτησης»

Το ζήτημα της Ροδόπης, δηλαδή της ωμής παρέμβασης του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής στις εθνικές εκλογές, στην κατεύθυνση ψήφων προς τον ΣΥΡΙΖΑ, έθεσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην κλειστή συνάντηση που είχε με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Για το ζήτημα ερωτήθηκε στο περιθώριο της αναλυτικής συνέντευξης που παραχώρησε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, πλην όμως ήταν ιδιαίτερα λακωνικός στην απάντησή του, αναφορικά με όσα συνέβησαν στη συνάντηση. Ξεκαθάρισε πάντως ότι «η ερμηνεία της Λωζάννης δεν επιδέχεται αμφισβήτησης», υπογράμμισε ότι η μουσουλμανική μειονότητα είναι ζήτημα εσωτερικής έννομης τάξης της Ελλάδας, δηλαδή δεν αφορά την Τουρκία, ενώ τόνισε ότι τα μέλη της μειονότητας είναι Έλληνες πολίτες, μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα.

Αναλυτικά το επίμαχο κομμάτι της συνέντευξης:
Σία Κοσιώνη: Κάτι τελευταίο, δεν ξέρω αν θέλεις και εσύ από την πλευρά σου για να κλείσουμε την ενότητα ελληνοτουρκικά. Ήθελα να σας ρωτήσω εάν θέσατε και το θέμα Ροδόπη, ένα θέμα το οποίο.

Παύλος Τσίμας: Ναι, γιατί σε μια στιγμή έντασης είχατε αναγγείλει ότι θα του το πείτε. Του το είπατε;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ναι.

Σία Κοσιώνη: Και;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Χωρίς να μπω σε παραπάνω λεπτομέρειες, επαναλαμβάνω, το ζήτημα αυτό είναι ένα εσωτερικό ζήτημα. Αφορά Έλληνες πολίτες. Έλληνες πολίτες οι οποίοι δεσμεύτηκα και στις προγραμματικές μου θέσεις στη Βουλή ότι πρέπει να έχουν στην πράξη και όχι στα λόγια ίσες ευκαιρίες, οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας με τους χριστιανούς συμπολίτες τους στην Ροδόπη και στην Ξάνθη. Έχουμε δουλειά να κάνουμε στον τομέα αυτό ακόμα, για να κάνουμε.

Σία Κοσιώνη: Ικανοποιηθήκατε από τα όσα σας απάντησε στο συγκεκριμένο θέμα ο Τούρκος Πρόεδρος;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Κοιτάξτε, νομίζω ότι η ερμηνεία της Λωζάννης δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Από την άλλη οι απόψεις του Τούρκου Προέδρου για τα ζητήματα αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστές, τις έχει εκφράσει δημόσια. Αλλά τονίζω ότι αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο αφορά την εσωτερική έννομη τάξη, αφορά την Ελλάδα.

Οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας είναι Έλληνες, Ευρωπαίοι πολίτες. Δική μας δουλειά, δικό μας μέλημα είναι να τους εξασφαλίσουμε ίσους όρους συμμετοχής στην κοινωνική και στην οικονομική ζωή. Και αν δεν το έχουμε πετύχει στο βαθμό που θα θέλαμε, οφείλουμε να εργαστούμε συστηματικά σε αυτή την κατεύθυνση.

Ερντογάν: Απαίτησα το θέμα των μουφτήδων
Από θέσης του, πάντως, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μετέφερε μία διαφορετική εικόνα, δηλώνοντας ότι κατά τη συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Βίλνιους τού έθεσε το θέμα της δυτικής Θράκης και κυρίως των μουφτήδων.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους μετά τις προσευχές της Παρασκευής, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ως δύο ηγέτες που κέρδισαν σε εκλογές, θέλουμε να βαδίσουμε προς μία θετική κατεύθυνση.

Τα πιο σημαντικά θέματα που του απαίτησα ιδιαιτέρως ήταν τα προβλήματα που σχετίζονται με τη δυτική Θράκη, το θέμα των μουφτήδων. Θέλουμε να ξεπεραστούν αυτά τα θέματα».

Δύο δηλώσεις, δύο αφηγήματα
Δύο δηλώσεις και δύο εντελώς διαφορετικά αφηγήματα είναι το συμπέρασμα των τοποθετήσεων Μητσοτάκη-Ερνγογάν, με τον μεν Έλληνα πρωθυπουργό να τονίζει αυτό που ισχύει με βάση τη Συνθήκη της Λωζάννης, ότι ο χαρακτηρισμός της μειονότητας και τα ζητήματα της αφορούν μόνο την Ελλάδα ως ζητήματα εσωτερικής έννομης τάξης, τον δε ο Ρ.Τ. Ερντογάν για ακόμη μία φορά αποπειράται να βάλει «χέρι» σε ζητήματα εσωτερικής έννομης τάξης, προσπαθώντας με κάθε δυνατό τρόπο να νομιμοποιήσει τη δράση -η οποία είναι κυρίως πολιτική και δευτερευόντως θρησκευτική- των ψευτομουφτήδων που έχει υποδείξει η Άγκυρα στη Θράκη.

Σίγουρα, πίσω από τις κλειστές πόρτες ειπώθηκαν πολλά περισσότερα από όσα γνωστοποίησαν δημόσια οι δύο πολιτικοί, πλην όμως φαίνεται ξεκάθαρα πως κάθε πλευρά προσπαθεί να εμφανιστεί… ως νικήτρια.

Για ακόμη μία φορά πάντως, η Θράκη αναμένεται να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον, αφού ο Ρ.Τ. Ερντογάν, προβαίνοντας στο γνωστό «ανατολίτικο παζάρι», εάν οι δύο χώρες συμφωνήσουν να κάτσουν ουσιαστικά στο τραπέζι του διαλόγου, θα σπεύσει με μία μακρά λίστα «απαιτήσεων», οι περισσότερες εκ των οποίων προφανώς δεν θα έχουν καμία ανταπόκριση στην πραγματικότητα, τις συνθήκες ή το διεθνές δίκαιο, ιδίως σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της Θράκης.