Αναβίωσαν έναν χορό ...ξεχασμένο

Ένας χορός με μηνύματα φιλανθρωπίας αλλά και ...Άνοιξης, αναβίωσε στη λέσχη Κομοτηναίων. Τον λένε "χορό της ανθισμένης αμυγδαλιάς" και για τους παλιότερους σήμανε έναν χορό αίγλης- που παράλληλα προήγαγε τον εθελοντισμό- στην Κομοτηνή. Ο χορός πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των φετινών εκδηλώσεων "Χελιδονίσματα" του δήμου Κομοτηνής, και διεξήχθη για πρώτη φορά μετά το πέρας μιας ολόκληρης δεκαετίας.

Η έναρξη του χορού σήμανε και την έναρξη της Άνοιξης στην Κομοτηνή. Αυτός ο χορός πριν από μερικές δεκαετίες συγκέντρωσε τα "φώτα" της δημοσιότητας, και οι παρευρισκόμενοι έκλειναν τις θέσεις τους μήνες πριν. Με τα χρόνια όμως η πορεία του χορού ήταν καθοδική και πριν από δέκα χρόνια ...καταργήθηκε. Φέτος, όμως, μαζί με τα χελιδονίσματα και ο χορός της ανθισμένης αμυγδαλιάς, σήμαναν την έναρξη της εποχής.

Ο χορός πραγματοποιήθηκε από την Φιλόπτωχο Αδελφότητα Κυρίων Κομοτηνής, το βράδυ του Σαββάτου 18 Μαρτίου, στη Λέσχη Κομοτηναίων. 

ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
Το Σωματείο "Φιλόπτωχος Αδελφότης Κυριών Κομοτηνής" εδρεύει στην πόλη της Κομοτηνής, είναι αμιγές γυναικείο σωματείο και αποτελεί το παλαιότερο σε λειτουργία Φιλανθρωπικό και Εθελοντικό Σωματείο του Νομού Ροδόπης με αναγνωρισμένη προσφορά σε δύσκολες περιόδους. 

Η 14η Ιουλίου 1913, ημέρα ιστορική για την Κομοτηνή, αποτυπώνεται σε λευκή μετάξινη κλωστή πάνω στην ιστορική σημαία της πόλης μας, που φιλοτέχνησαν σε μία νύχτα κυρίες και δεσποινίδες της Φιλοπτώχου. Το 1927 συντάσσεται το καταστατικό του Σωματείου και παίρνει την επίσημη μορφή του. Προσφέρει καθημερινά μαθητικά συσσίτια σε άπορα παιδιά, χρηματικές βοήθειες και υλικές προσφορές, που προέρχονται από αρωγά μέλη και από δωρεές συμπολιτών μας. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, η Φιλόπτωχος προσφέρει τα απαραίτητα εφόδια στους φαντάρους μας, όταν αυτοί έφευγαν για το μέτωπο. Οι ίδιες γυναίκες συμπαρίστανται στις οικογένειες των ορφανεμένων σπιτικών. Με τη λήξη του πολέμου αρχίζει νέα περίοδος ανασύστασης και δράσης. Βοηθά οικονομικά παιδιά που σπουδάζουν και συγκεντρώνει χρήματα προκειμένου να σταλούν άτομα στο εξωτερικό για θεραπείες. Το 1978 γίνεται μέλος της Ομοσπονδίας φιλανθρωπικών σωματείων και συμμετέχει στο Δ.Σ. 

Με την πάροδο του χρόνου η παρουσία της γίνεται ολοένα και πιο έντονη και προσφέρει στις γυναίκες της Κομοτηνής ευκαιρίες για συμμετοχή σε πολλούς τομείς της ζωής, εθνικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς, μορφωτικούς και ψυχαγωγικούς. Το 1992 χαρακτηρίζεται «Ειδικώς αναγνωρισμένο ως Φιλανθρωπικό Σωματείο» προκειμένου να διευρύνει τις δραστηριότητες του. Στηρίζει τους Παλιννοστούντες από τη Σοβιετική Ένωση σε συνεργασία με την Διεύθυνση Πρόνοιας και το Ίδρυμα Παλιννοστούντων, προσφέροντας χρήματα, τρόφιμα, ρουχισμό και είδη πρώτης ανάγκης. 

Το 1997, με πρόταση του Ροταριανού Ομίλου Κομοτηνής, βραβεύεται από την Επιτροπή Βορείου Ελλάδας «Ευποιίας και Αλτρουισμού» και τιμάται με χρυσό μετάλλιο. Την ίδια χρονιά αδελφοποιείται με τον όμιλο Πολιτιστικής Ανάπτυξης Θεσσαλονίκης. Το 2001 η Φιλόπτωχος αποκτά τη δική της στέγη με χρήματα της δωρήτριας Άννας Ταουκτσή-Κομνηνού. Ακολούθως πραγματοποιείται αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και αργότερα στα Βαλκάνια, αφήνοντας συγχρόνως χρήματα στην τοπική αγορά από όπου προμηθεύεται τα υλικά που θα μεταφέρει στις γείτονες χώρες. 

Οι δραστηριότητες της Φιλοπτώχου δεν σταματούν εδώ. Η προσπάθειά της συνεχίζεται με τον ίδιο ζήλο και το ίδιο πάθος με τη χορήγηση τακτικών και έκτακτων βοηθημάτων, καθώς επίσης και τροφίμων και ρουχισμού σε αναξιοπαθούντες.