Ένα βιωματικό μάθημα ιστορίας για Κομοτηναίους μαθητές

Με τη βοήθεια των φιλολόγων Θανάση Τσαρδακλή κι Έλενας Χατζηγιαννάκη τα παιδιά έμαθαν την ιστορία του τόπου μας… αλλιώς, περιηγούμενα διαδραστικά σε τοπόσημα που ακόμη υπάρχουν ή καταστράφηκαν με τα χρόνια

Στο σχολείο λειτουργεί Όμιλος Τοπικής Ιστορίας, δίνοντας την ευκαιρία στους μαθητές να ανακαλύψουν την ιστορία μας

Ένα διαφορετικό κι ιδιαίτερα ενδιαφέρον μάθημα ιστορίας έκαναν με τη βοήθεια των φιλολόγων τους, Θανάση Τσαρδακλή κι Έλενας Χατζηγιαννάκη, οι μαθητές και μαθήτριες του Ομίλου Τοπικής Ιστορίας του 3ου Πειραματικού Γενικού Λυκείου Κομοτηνής. Μαθητές και καθηγητές, έκλεισαν βιβλία κι υπολογιστές, βγήκαν έξω από την τάξη κι έκαναν ένα «κυνήγι» όχι… θησαυρού, αλλά ιστορικών σημείων της πόλης, όπως διηγήθηκε η κα Χατζηγιαννάκη.

Οι μαθητές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες κι αφού πήραν από ένα χάρτη χαμένου θησαυρού, ανακαλώντας τις γνώσεις τους αλλά και με τη βοήθεια της τεχνολογίας έψαξαν, βρήκαν και φωτογράφισαν ιστορικά μνημεία της πόλης, από τα οποία κάποια υπάρχουν ακόμη, ενώ άλλα αποτελούν ανάμνηση, καθώς το τοπίο της πόλης έχει αλλάξει ανεπιστρεπτί. Σταμάτησαν στην Τσανάκλειο Σχολή που μετά από πολλές χρήσεις πλέον λειτουργεί ως Δημοτική Βιβλιοθήκη, στο Σπασμένο Τζαμί και στο Εσκί Τζαμί, στο σπίτι του πρώτου αιρετού δημάρχου της πόλης Νικολάου Ζωΐδη που την τελευταία δεκαετία λειτουργεί ως καφέ «Βαρόσι», στο Ιμαρέτ που λειτουργεί το εκκλησιαστικό μουσείο, στο χώρο που παλιά βρισκόταν η Εβραϊκή Συναγωγή αλλά και στον Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου απέναντι, στη Γαλλική και Σκεπαστή Γέφυρα αλλά και στο Χαϊβάν Παζάρ, στο ζωοπάζαρο δηλαδή, που δεν υπάρχουν πια. Κατέληξαν στο χώρο όπου βρισκόταν παλιά το Δημαρχείο της πόλης, δηλαδή στο «καράβι» στην πλατεία Ειρήνης.

Θα ακολουθήσει δεύτερος γύρος χαμένου θησαυρού, καθώς η Α’ Λυκείου θέλει να πάρει… τη ρεβάνς από τη Β’ Λυκείου που έφτασε στον τερματισμό δύο λεπτά νωρίτερα.

Μπράβο στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές που βρήκαν έναν ενδιαφέρον και διαδραστικό τρόπο ανάδειξης κι εκμάθησης της τοπικής μας ιστορίας, σε μία περίοδο που ολοένα και περισσότεροι νέοι δεν ενδιαφέρονται για τη γνώση του παρελθόντος της πόλης μας αλλά και της πατρίδας.