Γυναίκες από την Θράκη στέλνουν μηνύματα

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε ανάμνηση μιας μεγάλης  διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες  τότε ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το  1908, 15.000  γυναίκες διαδήλωσαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης, διεκδικώντας δικαίωμα ψήφου, καλύτερους μισθούς και  μείωση του εργασιακού τους ωραρίου. Το 1910 μια γυναίκα ονόματι Κλάρα Ζέτκλιν, που ήταν η αρχηγός του  γυναικείου τμήματος του Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας, πρότεινε να καθιερωθεί η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, σε όλες τις χώρες.

Σήμερα η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας έρχεται να μας υπενθυμίσει τους αγώνες τους για την ανεξαρτησία και την προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο. Γι' αυτό η 8η Μαρτίου θα πρέπει να είναι σημείο αναφοράς για περισυλλογή και σκέψη, μία αναδρομή της διαδρομής της γυναίκας, μητέρας και εργαζόμενης, ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της κατάλυσης κεκτημένων. Την ημέρα αυτή επιλέξαμε να αναδείξουμε γυναίκες της Θράκης και τα επίκαιρα μηνύματα αυτών που ζουν και δραστηριοποιούνται, η κάθε μία στον τομέα της, στην ακριτική περιοχή.  

Στέλλα Βογιατζή

αντιπρόεδρος Περιφερειακής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία ΑΜ-Θ: 

Οι γυναίκες με αναπηρία προσπαθούν να είναι εξωστρεφείς

Διεκδικεί για την ίδια αλλά και για όλους όσους αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας. Αντιπρόεδρος στην Περιφερειακή Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης και γενική γραμματέας στο Σωματείο Ατόμων με Αναπηρία Περιφερειακής Ενότητας Ροδόπης, η Στέλλα Βογιατζή αγωνίζεται για την γυναίκα και τα άτομα με αναπηρία. 

"Η γυναίκα εννοείται πως πρέπει να δείχνει στον κόσμο τον εαυτό της με τον καλύτερο τρόπο και είναι ωραίο όταν μία γυναίκα λαμβάνει όμορφα μηνύματα από τους άντρες όταν το έχει πραγματικά ανάγκη, ειδικά για τις γυναίκες που βρίσκονται στο περιθώριο", μας λέει με αφορμή την σημερινή μέρα για την οποία πιστεύει ότι ορθώς υπάρχει και πρέπει να συνεχίζει να υφίσταται. 

Η ίδια μας καταθέτει το σχόλιο ότι οι γυναίκες με αναπηρία δεν πρέπει να αισθάνονται μειονεκτικά, αντίθετα να αναπτύσσουν εξωστρέφεια και να κυνηγούν τα όνειρά τους! "Οι γυναίκες που βρίσκονται σε αναπηρικό αμαξίδιο με ακρωτηριασμό, παραπληγία, τετραπληγία κλπ, άρχισαν να καταλαβαίνουν το νόημα της ζωής και πλέον προσπαθούν να είναι εξωστρεφείς. Βλέπουμε πολλές γυναίκες με αναπηρία πλέον να είναι αθλήτριες, να συμμετέχουν σε επιδείξεις μόδας δηλαδή να γίνουν ακόμη και μοντέλα, να κάνουν θέατρο, κι άλλα πολλά". Το μήνυμά της; "Κάθε γυναίκα αξίζει να κάνει τα πάντα για τον εαυτό της".

Ιωάννα Καπούτση 

ηλεκτρολόγος μηχανικός σε ιδιωτικό ΚΤΕΟ: 

Ως γυναίκες πρέπει να επιμένουμε και να διεκδικούμε 

Βρίσκεται σε ανδροκρατούμενο χώρο, εργαζόμενη στο ιδιωτικό ΚΤΕΟ στο 2ο χιλιόμετρο Αλεξανδρούπολης –Φερών ως ηλεκτρολόγος μηχανικός. Εργάζεται συστηματικά πιστοποιώντας την αρτιότητα της μηχανολογίας των αυτοκινήτων για να πάρουν την σχετική πιστοποίηση. Άτομο που της αρέσει η επιμόρφωση πέρασε από εξειδικευμένα σεμινάρια ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της δουλειάς της. "Στην αρχή βίωσα ένα μικρό ρατσισμό λόγω φύλου, αλλά με τον επαγγελματισμό και τις γνώσεις μου με αποδέχθηκαν και τώρα δεν υπάρχει κανένα θέμα. Ως γυναίκες πρέπει να επιμένουμε και να διεκδικούμε" θα πει. Οδηγεί μεγάλου κυβισμού μηχανή και λατρεύει τα ταξίδια. Όνειρό της που θέλει να το πραγματοποιήσει σύντομα είναι  το ταξίδι στην Κούβα. 
Στην καθημερινότητά της υπάρχει η γυμναστική και ο χρόνος για εξόδους με φίλες και φίλους, το διάβασμα και ο κινηματογράφος περιστασιακά. Φύση αισιόδοξη με το χαμόγελο να διαγράφεται στο πρόσωπό της, η Ιωάννα Καπούτση έχει αντιμετωπίσει δύσκολα περιστατικά στην δουλειά της και κατάφερε να πείσει τους πελάτες του ΚΤΕΟ. "Είναι δύσκολη η θέση μου, με παρακαλούν μεγάλης ηλικίας άνθρωποι αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει κάποιο …σαραβαλάκι", μας λέει η έμπειρη επαγγελματίας.  
Λατρεύει την μουσική, λατρεύει την ζωή και την απλότητα της ομορφιάς της, παρόλο που η γενιά της βιώνει την κορύφωση της κρίσης. "Δεν θα λυγίσουμε" είναι το μήνυμά της!

Λιζέτα Λιούρτα  & Έφη Γουντουδάκη 

εργαζόμενες Συμβουλευτικού Κέντρου Γυναικών: 

Είμαστε εδώ για τις γυναίκες που βιώνουν ανισότητες

Δηλώνουν παρούσες για όλες τις γυναίκες που χρειάζονται τη βοήθειά τους, αναγνωρίζουν ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς την καθολική ισότητα, δεν κρύβουν όμως ότι απέχουμε αρκετά από το ιδεατό. 
Ψυχολόγος στο συμβουλευτικό κέντρο γυναικών Κομοτηνής η Λιζέτα Λιούρτα εξηγεί: "Σαφώς έχουν γίνει βήματα για την ισότητα των δύο φύλων, τουλάχιστον σε νομικό επίπεδο, π.χ. πρόσβαση σε σχολεία και στην εργασία", αλλά διευκρινίζει πως "το θέμα όμως είναι το πώς εφαρμόζεται ο νόμος στην πράξη. Θεωρώ ότι υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη να γίνει και σε επίπεδο πρακτικό και σε επίπεδο συνειδήσεων και σε επίπεδο σχέσεων των ανθρώπων. Οι ανισότητες είναι αισθητές και οι γυναίκες που έρχονται στο Κέντρο τις βιώνουν". Στο κέντρο, μας λέει, οι εργαζόμενες δίνουν την δική τους μάχη και θα συνεχίσουν, όσο υπάρχουν ανισότητες εις βάρος των γυναικών: "Θεωρώ πως και σε επίπεδο εργασιακό και σε επίπεδο προσωπικό δίνουμε έναν αγώνα για την ισότητα".
Τη λειτουργία Δικτύου Συμβουλευτικών Κέντρων Γυναικών με 61 δομές πανελληνίως, αναδεικνύει ως θετικό στοιχείο η Έφη Γουντουδάκη, εξηγώντας ότι πλήθος γυναικών έχουν λάβει ένα χέρι βοήθειας από τις δομές, όπως κι αυτή της Κομοτηνής. "Είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς την ισότητα, όμως τα νούμερα δεν είναι πάντα αντιπροσωπευτικά: Από την προσωπική μας και από την επαγγελματική μας εμπειρία ξέρουμε ότι είναι πολλές περισσότερες οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν ζητήματα ανισότητας αλλά για τους δικούς τους λόγους δεν απευθύνονται σε τέτοιες υπηρεσίες".
Στο κάλεσμά της αναφέρει πως το κέντρο και οι εργαζόμενες σε αυτό είναι έτοιμες να βοηθήσουν ανά πάσα στιγμή: "Με αφορμή την σημερινή μέρα εμείς κάνουμε ξανά το κάλεσμα προς όλες τις γυναίκες, ότι βρισκόμαστε εδώ γι' αυτές και πως με το νέο ΕΣΠΑ μπορούμε να βοηθήσουμε ακόμη περισσότερες γυναίκες, δηλαδή όχι μόνο όσες υποστεί οποιαδήποτε μορφή βίας, αλλά και άνεργες, πρόσφυγες, μόνες μητέρες, ΑμεΑ, κ.ά."

Ραλλού Ουζούνογλου

διοικητής Λιμενικής Αστυνομίας: 

Η αξία του ανθρώπου και το ήθος του δεν έχει φύλο

Διοικητής Λιμενικής Αστυνομίας στο κεντρικό Λιμεναρχείο Αλεξανδρούπολης η πλωτάρχης Λ.Σ. Ραλλού Ουζούνογλου είναι μια επιτυχημένη γυναίκα βαθμοφόρος και με καριέρα μπροστά της, συνδυάζοντας ρόλους και απαιτήσεις που ανακύπτουν από την δουλειά και την οικογένεια. Η αρμονική συνύπαρξη και των δύο είναι η χρυσή τομή που πάντα αναζητά. Μας υποδέχθηκε με ένα πλατύ χαμόγελο, σε ένα γραφείο με άνδρες συναδέλφους της και μας μίλησε για την καθημερινότητά της κι όχι μόνο. Το κεντρικό Λιμεναρχείο Αλεξανδρούπολης είδαμε να γυναικοκρατείται και να επικρατεί ένα κλίμα υποδειγματικής συμπεριφοράς προς τους συναλλασσόμενους πολίτες που προσφεύγουν στις υπηρεσίες του.

Αλλά ας γνωρίσουμε την κα Ουζούνογλου. Είναι πτυχιούχος Νομικής της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) και αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το έτος 2003. Υπηρέτησε στο Λιμεναρχείο Σάμου, στο Υπολιμεναρχείο Σαμοθράκης ως υπολιμενάρχης και στη συνέχεια ως λιμενάρχης και τα τελευταία χρόνια έχει την τιμή και τη χαρά να υπηρετεί στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Αλεξανδρούπολης, από όπου κατάγεται, εκτελώντας καθήκοντα διοικητή Λιμενικής Αστυνομίας. Είναι μητέρα μιας εφτάχρονης κορούλας και στον ελεύθερο χρόνο της απολαμβάνει τις δραστηριότητες στην φύση, εκδρομές, σινεμά, ποδηλασία και τα παιχνίδια με την κόρη της.

"Να ακολουθώ πάντα τις αρχές μου, οι οποίες εν συντομία είναι η τήρηση των νόμων, η συναδελφικότητα και η αμέριστη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο",  είναι το μότο ζωής της κας Ουζούνογλου που μας μιλάει για την επαγγελματική επιλογή  "αρχικώς επέλεξα βιοποριστικά το επάγγελμα μου χωρίς να με επηρεάσει - κατευθύνει κάποιος και χωρίς να γνωρίζω ακριβώς το αντικείμενο και τις αρμοδιότητές του. Ήδη όμως από την Σχολή Ναυτικών Δοκίμων κατανόησα και με την τοποθέτησή μου σε ακριτικό Λιμεναρχείο βίωσα πλήρως πόσο πολύτιμη και σημαντική είναι η συνεισφορά του Λιμενικού Σώματος στο κοινωνικό σύνολο. Οι αυξημένες απαιτήσεις και τα καθήκοντα του συγκεκριμένου επαγγέλματος, τα οποία δεν με αφήνουν να αισθανθώ κόπωση ή αργία, αλλά αντίθετα περηφάνια και προσφορά, μετέτρεψαν την αρχικά "τυχαία" επιλογή του επαγγέλματός μου σε συνειδητή επιλογή κι αισθάνομαι πλέον τυχερή που βρίσκομαι στο συγκεκριμένο επαγγελματικό χώρο ως στέλεχος του Λιμενικού Σώματος".

Όσο για το αν λόγω του φύλου της αντιμετώπισε προβλήματα στο επαγγελματικό περιβάλλον, είναι κατηγορηματικά αρνητική. "Δεν αντιμετώπισα ποτέ πρόβλημα με κανένα συνάδελφο είτε άνδρα είτε γυναίκα, λόγω του φύλου μου. Όλοι κρινόμαστε από την απόδοση στη δουλειά μας και μέσω αυτής, του επαγγελματισμού, των γνώσεών μας, του ήθους και της ακεραιότητας του χαρακτήρα μας κερδίζουμε το σεβασμό και την αναγνώριση τόσο των συναδέλφων όσο και των πολιτών. Οι άνδρες και γυναίκες του Λιμενικού Σώματος εργάζονται συλλογικά, αφού έχουν κοινά καθήκοντα και υποχρεώσεις και άπαντες προβαίνουν στην εκτέλεση των καθηκόντων τους με επαγγελματισμό, ο οποίος δεν έχει φύλο, με απώτερο σκοπό την επιτέλεση της αποστολής του Λιμενικού Σώματος. Αυτό αποδεδειγμένα έχει περάσει και στη νοοτροπία των πολιτών που εμπιστεύονται τις γυναίκες και δεν τις αντιμετωπίζουν πλέον διαφορετικά από τους άνδρες. Οι δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει μία γυναίκα λιμενικός είναι αυτές που αντιμετωπίζει και κάθε εργαζόμενη γυναίκα που καλείται να ανταπεξέλθει σε πολλαπλούς και διαφορετικούς ρόλους (ως επαγγελματίας, μητέρα, σύζυγος) με επιτυχία".

Η καθημερινότητα μίας εργαζόμενης μητέρας είναι από μόνη της γεμάτη και δύσκολη και γι' αυτό σύμφωνα με την κα Ουζούνογλου "απαιτεί σωστή οργάνωση του χρόνου της για να κρατηθεί μία ισορροπία ανάμεσα στην εργασία και στην οικογενειακή ζωή. Η δική μου ζωή, η δική μου καθημερινότητα δεν αποτελεί εξαίρεση".

Το μήνυμα που θα έστελνε τόσο στις γυναίκες, όσο και στους άνδρες είναι το εξής: "Να σέβονται ο ένας τις ιδιαιτερότητες του άλλου. Αυτό που έχω κατανοήσει απόλυτα και αποδεδειγμένα μετά την πολυετή τριβή μου με συναδέλφους και πολίτες είναι ότι η αξία του ανθρώπου και το ήθος του δεν έχει φύλο".