Χρ. Δημόπουλος: "Απευθύνομαι στα παιδιά σαν ίσος προς ίσο"

Από το 1986 "μεγαλώνει" παιδιά ο Χρήστος Δημόπουλος. Οι περισσότεροι τον ξέρουμε ίσως από την πιο επιτυχημένη εκπομπή για παιδιά στην ελληνική τηλεόραση, το "Ουράνιο Τόξο", όμως εσείς μπορείτε να τον μάθετε ακόμη καλύτερα μέσα από τα βιβλία του. Ένας άνθρωπος που έχει συναναστραφεί με χιλιάδες παιδιά, ένας παραμυθάς, που γνωρίζει τα μυστικά της διήγησης και πως να κρατήσει ένα παιδικό μυαλό προσηλωμένο. Κι αυτό είναι που λείπει στη σημερινή κοινωνία όσο ποτέ άλλοτε. Το διάβασμα από τα παιδιά. Ένας τρόπος διαπαιδαγώγησης- ψυχαγωγίας που πρέπει να "καλλιεργείται" αλλά με τα χρόνια όλο τον λησμονούμε.

Ο Χρήστος Δημόπουλος επέστρεψε για μία ακόμη φορά στην Κομοτηνή, για να μας μυήσει από κοντά στη "μαγεία" του βιβλίου, παρουσιάζοντάς μας τα βιβλία "η μάσκα του βασιλιά" και "το χαμένο χειρόγραφο", το απόγευμα της Πέμπτης, στη Λέσχη Κομοτηναίων.

Λίγα λόγια για τα βιβλία

"Η μάσκα του βασιλιά": Όταν η Αντιγόνη Δεληνοτιά, διευθύντρια του Μουσείου Μυθικών Αρχαιοτήτων, παίρνει ένα μυστηριώδες γράμμα που κρύβει έναν γρίφο, καλεί αμέσως σε βοήθεια τον παλιό της φίλο, τον καθηγητή Ήπιο Θερμοκήπιο. Κι ενώ ο γρίφος που μιλά για τη χαμένη μάσκα ενός βασιλιά φαίνεται πως λύνεται, η υπόθεση γίνεται ακόμα πιο σκοτεινή. Ο καθηγητής, μαζί με τα αγαπημένα του εγγόνια, τον Ορέστη και την Αθηνά, μπλέκουν σε μια επικίνδυνη περιπέτεια που ξεκινά από την Ελλάδα και θα καταλήξει στην άλλη άκρη του κόσμου, στο Περού. Κανείς τους δεν υποψιάζεται πως ένας πανούργος Σκοτσέζος, ο Ντάνκαν ΜακΝτούγκαλ, ορκισμένος εχθρός της Δεληνοτιά, παρακολουθεί το κάθε τους βήμα και τους έχει στήσει μια ύπουλη παγίδα. Τη βραδιά της πανσελήνου του Δεκεμβρίου, όλοι συναντιούνται στα ερείπια της ιερής πόλης των Ίνκα, το Μάτσου Πίτσου, όπου τους περιμένει ο μάγος Κουνάκ…

"Το χαμένο χειρόγραφο": Ο Ντάνκαν ΜακΝτούγκαλ, μετά το Μάτσου Πίτσου και το πάθημά του με τη μάσκα του βασιλιά, διψά για εκδίκηση. Με τη βοήθεια του παλιού του φίλου και Μεγάλου Καγκελάριου του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη, Ούλριχ Φάμπερ φον Μπιερλάγκερ, κεντρίζει το ενδιαφέρον του Ήπιου Θερμοκήπιου για το περίφημο «χειρόγραφο Βόινιτς» που ανακαλύφθηκε πριν από εκατό χρόνια και που κανείς δεν μπόρεσε να αποκρυπτογραφήσει μέχρι σήμερα. Ο Μπιερλάγκερ εξηγεί στον Θερμοκήπιο πως υπάρχει ένα αντίγραφο το οποίο έχει χαθεί από καιρό και τον παρακαλεί να το βρει για λογαριασμό του τάγματος. Ο καθηγητής, μαζί με τα εγγονάκια του, την Αθηνά και τον Ορέστη, αυτή τη φορά ακολουθούν τα ίχνη των Ιωαννιτών Ιπποτών. Από τη Μάλτα στην Κύπρο κι από κει στη Ρόδο, προσπαθούν ν’ ανακαλύψουν το χαμένο χειρόγραφο, χωρίς να υποψιάζονται πως ο ΜακΝτούγκαλ κι ο Μπιερλάγκερ τους έχουν στήσει μια ύπουλη παγίδα...

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Χρήστος Δημόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα. Εργάστηκε ως μεταφραστής, γραφίστας, κειμενογράφος, επικοινωνιολόγος, συντάκτης, σεναριογράφος, εκφωνητής και τηλεπαρουσιαστής. Από το 1986 ως το 1989 κι από το 2001 ως το 2013 παρουσίαζε από την ΕΡΤ την εκπομπή "Ουράνιο Τόξο", που τιμήθηκε δυο φορές με το Βραβείο Καλύτερης Ελληνικής Παιδικής Εκπομπής. Το πρώτο του βιβλίο με κατασκευές "Καλοκαίρι με τον Χρήστο" εκδόθηκε το 2004, ενώ το 2010 ακολούθησε η έκδοση τεσσάρων σειρών βιβλίων του με ήρωα τον Μπίλη Μπιζέλη. 
Ή, αλλιώς, σε συντομότερο ορισμό, ο παιδικός μας ήρωας!

Ναι στο βιβλίο, όχι στην υπερβολή της τεχνολογίας
Τα τελευταία χρόνια ολοκληρώθηκε ο "κύκλος" του Ουράνιου Τόξου και ο κ. Δημόπουλος έχει πέσει με τα "μούτρα" στη συγγραφή. Αυτή, όμως, είναι η πρώτη φορά που εκδίδει παραμύθια, τα οποία απευθύνονται σε λίγο μεγαλύτερα παιδιά, κι έχουν ως στόχο να τους γνωρίσουν το βιβλίο και να τους απομακρύνουν από τον εθισμό της τεχνολογίας.

"Μου γεννήθηκε η ανάγκη να μιλήσω και λίγο στα μεγαλύτερα παιδιά, τα οποία έχουν ξεφύγει από την κλασική φόρμα του παραμυθιού και στρέφονται περισσότερο στα ηλεκτρονικά μέσα. Έχουν την ταμπλέτα τους, το κομπιούτερ τους, και χάνονται για ώρες μέσα σε παραμύθια και περιπέτειες που τους προσφέρονται έτοιμα από έξω με αμπαλάζ. Εγώ θέλω να τα τραβήξω στην κλασική λογοτεχνία, προσφέροντάς τους όμως τη δράση και το χιούμορ που αναζητούν σε αυτή την ηλικία!", επισημαίνει ο συγγραφέας από τη συχνότητα του Ράδιο Χρόνος 87,5fm. 

Σαν ίσος προς ίσο αντιμετωπίζει τα παιδιά
"Τα παιδιά είναι πολύ αυστηροί κριτές από τους μεγάλους. Καταλαβαίνουν αμέσως, αν πας να τα ξεγελάσεις. Το παιδί, αν δεν του αρέσει το βιβλίο, θα το κλείσει και θα το πετάξει, εγώ ως μεγάλος που έχω πάρει βιβλία που δεν μου άρεσαν το βρίσκω λιγάκι αγένεια να τα κλείσω. Τα παιδιά καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα πράγματα από ό,τι εμείς νομίζουμε. Γι' αυτό τους απευθύνομαι σαν ίσος προς ίσο, μεταφέροντας γνώσεις που εμένα μου κάνουν εντύπωση και με μαγεύουν, γιατί νομίζω ότι θα τα μαγέψουν και εκείνα", αναφέρει ο συγγραφέας για τη σχέση του με τα παιδιά και τον τρόπο με τον οποίο τα αντιμετωπίζει.

Μάλιστα, καλεί τους γονείς να μην επιλέγουν μόνοι τους τα παιδικά βιβλία. "Κανονικά αυτοί που πρέπει να επιλέγουν τα παραμύθια είναι τα ίδια τα παιδιά. Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό το παιδί από την βρεφική του ηλικία να έρχεται σε επαφή με αυτό το υλικό αντικείμενο, το φυσικό αντικείμενο που λέγεται βιβλίο. Να το πιάνει στα χέρια του να το ανοίγει, ενδεχομένως να το σκίζει αν είναι πάρα πολύ μικρό παιδί. Δεν πειράζει, ας σκίσει και ένα βιβλίο να καταλάβει τι γίνεται. Πρέπει να πηγαίνει το παιδί μαζί με τους γονείς στο βιβλιοπωλείο, να παρατηρεί το βιβλίο, να του εξηγούν τι λέει το οπισθόφυλλο, ποια είναι η ιστορία, και, αν του αρέσει του να το παίρνει. Το παιδί άλλωστε είναι ο τελικός κριτής και αποδέκτης", προσθέτει. 

Το βιβλίο ως διέξοδος
Μέχρι τα ...98 μπορεί κανείς να συνδυάζει παραμύθια με ιστορίες, σύμφωνα με τον συγγραφέα. "Είμαι παππούς και δεν σας κρύβω ότι με μεγάλη μου χαρά διαβάζω παραμύθια και το έχω ανάγκη. Προτιμώ να χάνομαι σε χώρους φαντασίας και να έχω την ψευδαίσθηση ότι πετάω και εγώ μαζί με τους δράκους και ότι κολυμπάω μαζί με τα δελφίνια, ότι πολεμάω τους ιππότες, ότι είμαι κατάσκοπος στο ανατολικό τμήμα του Βερολίνου αυτά είναι πολύ πιο υγιή πράγματα, από το να σκέφτομαι αν έχω να πληρώσω το ΕΝΦΙΑ, τα τέλη κυκλοφορίας και τους φόρους που μας έρχονται", είναι τα λόγια του κ. Δημόπουλου για τη διέξοδο που προσφέρει το βιβλίο. 

Καταλήγοντας απαντάει κι αυτός με τη σειρά του αναφορικά με την οικονομική κρίση, αλλά και την ...αγαπημένη μας εκπομπή:
"Η κρίση δεν είναι οικονομική, από την στιγμή που το νερό στη ...λεκάνη του σπιτιού μας είναι πόσιμο, ας μην μιλάμε για κρίση. Είναι κρίση πολιτισμική, αξιών, είναι κρίση γιατί δεν μπορεί η δημόσια τηλεόραση το 2016 να μην έχει ελληνικό παιδικό πρόγραμμα. 
Θα ήθελα πάρα πολύ να έκανα το ουράνιο τόξο ξανά, μου λείπει. Έχω πολύ κέφι  και θα ήθελα να συναντήσω τα επόμενα 2.000 παιδιά, να μιλήσουμε για ιστορίες και για την καθημερινότητα τους".