Η 77η Επέτειος της Μάχης του Οχυρού Νυμφαίας

Με τη θλίψη ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων για τον αδόκητο χαμό του ήρωα σμηναγού Γεωργίου Μπαλταδώρου και με τη σκέψη στους δύο φυλακισμένους στις τουρκικές φυλακές στρατιωτικούς, τον ανθυπολοχαγό (ΜΧ) Άγγελο Μητρετώδη και τον λοχία (ΜΧ) Δημήτρη Κούκλατζη, εορτάστηκε και φέτος απ' άκρου εις άκρον της γραμμής των οχυρών γραμμής Μεταξά η 77η επέτειος της "Μάχης των Οχυρών". 

Έτσι και στη Ροδόπη, στο Οχυρό Νυμφαίας, το πιο ανατολικό Οχυρό αυτής της σειράς αυτόνομων οχυρωματικών έργων, πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις μνήμης, ώστε η μάχη αλλά και οι επτά Έλληνες πεσόντες σε αυτή, να μην ξεχαστούν όσο τα χρόνια περνούν. Αυτή τη φορά, 77 χρόνια μετά την ιστορική μάχη του Απριλίου 1941, η ιστορία διδάχθηκε και φέτος στη Νυμφαία, όπου με ευθύνη της 29ης ταξιαρχίας πεζικού πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις μνήμης. 

Πιο συγκεκριμένα, στο πλαίσιο του εορτασμού, πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση από τον μητροπολίτη Μαρωνείας -Κομοτηνής κο Παντελεήμονα, εξιστόρηση της μάχης από τον κο επιτελάρχη αλλά και κατάθεση στεφάνων για τους Έλληνες που άφησαν την τελευταία τους πνοή για την ελευθερία της πατρίδας. Μεταξύ πολιτικών και φορέων που κατέθεσαν στεφάνι, ξεχώρισε ως κίνηση υψηλού συμβολισμού και η κατάθεση στεφάνων από τους υιούς του δεκανέα  Εμμανουήλ Ορφανού από την Κρήτη ο οποίος - πολεμώντας στη Ροδόπη - τυφλώθηκε.

Στεφάνι κατέθεσαν επίσης, μεταξύ άλλων, ο αντιπεριφερειάρχης Ροδόπης Νίκος Τσαλικίδης, ο βουλευτής Ροδόπης Μουσταφά Μουσταφά, ο αστυνομικός διευθυντής Ροδόπης Μιχάλης Σεβδυνίδης, ο διοικητής Πυροσβεστικής ΑΜ-Θ Μάριος Αποστολίδης, ο αντιδήμαρχος Κομοτηνής Ιωάννης Μουρτίδης. Ο εορτασμός ολοκληρώθηκε με δωρεάν ξενάγηση στο στρατιωτικό μουσείο το οποίο βρίσκεται εντός του Οχυρού.

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ
Κληθείς να καταθέσει το σχόλιό του για τη συγκεκριμένη μέρα, ο μητροπολίτης Μαρωνείας - Κομοτηνής κος Παντελεήμων, μας είπε: "Η θυσία αυτών των ανθρώπων, αλλά και όλων, θα πρέπει να γίνεται ορόσημο και γνώμονας, για να χτίσουμε το παρόν και το μέλλον, γιατί - όπως λέει ο ποιητής μας και είπε πολύ σωστά ο επιτελάρχης - θα μας κρίνουν οι αγέννητοι και οι νεκροί. Γι' αυτό βρισκόμαστε ευλαβικοί προσκυνητές όλοι σε αυτό τον ιερό τόπο, μαζί με τους εκπροσώπους της Πολιτείας και τους αξιωματικούς του στρατού μας, κι αποδίδουμε τον φόρο τιμής που πρέπει".

Σε άλλο σημείο ανέδειξε ότι "στις δύσκολες μέρες που ζούμε βλέπουμε ότι ποτέ δεν έλειψαν και οι ήρωες της πίστεως και οι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Κάθε μέρα Άγιοι πλουτίζουν το εορτολόγιο της Εκκλησίας μας, αλλά και κάθε μέρα προστίθενται και νέοι ήρωες στην ιστορία του γένους μας, κι ένας από αυτούς είναι ο σμηναγός της πολεμικής μας αεροπορίας που προστίθεται στο πάνθεο των ηρώων".

Στη συνέχεια, ο αντιπεριφερειάρχης Ροδόπης Νίκος Τσαλικίδης επεσήμανε πως "77 χρόνια αργότερα οι Έλληνες στρατιώτες έδωσαν την ψυχή τους με πυγμή, με σθένος και απέδειξαν ότι οι Έλληνες ενωμένοι μπορούν να αντιμετωπίσουν κάθε κατάσταση και πως δεν είναι μία εύκολη λεία" και κάλεσε όλους "να εμπνευστούμε από αυτούς ώστε να κάνουμε ό,τι καλύτερο για την πατρίδα μας". "Η πατρίδα μας περνάει μία δύσκολη περίοδο, με ηθική, οικονομική και πολιτική κρίση και παράλληλα με αυτή δέχεται καθημερινά κι άλλες προκλήσεις", είπε καταληκτικά. 

Από θέσης του το μέλος ΣΥΡΙΖΑ ΑΜ-Θ Τάκης Χαρίτου δήλωσε τα εξής: "Σήμερα είναι ημέρα μνήμης και ισχυρού συμβολισμού: Μνήμης, γιατί τιμούμε αυτούς που έπεσαν μαχόμενοι για να υπερασπισθούν τα σύνορα της πατρίδας μας, εδώ στο οχυρό στη Νυμφαία. Ισχυρού συμβολισμού, γιατί μπορεί είμαστε μια φιλειρηνική χώρα, που κινείται με σύνεση και νηφαλιότητα στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου, σε μια ευρύτερη περιοχή με εστίες εντάσεις και κινδύνους ανάφλεξης, αλλά ταυτόχρονα η χώρα μας διαθέτει την αποφασιστικότητα και την αποτρεπτική ικανότητα να αντιμετωπίσει προκλήσεις και απειλές και, αν χρειαστεί, όπως δείχνει και η σημερινή επέτειος, είναι σε θέση να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα". 

Τέλος, η πολιτευτής ΝΔ Ροδόπης Βούλα Ελευθεριάδου είπε τα εξής: "Ημέρα μνήμης η σημερινή. Ο λαός του θυμάται και τιμά τους νεκρούς του μπορεί να βαδίζει με σίγουρα βήματα για το μέλλον. Βρισκόμαστε σε μία δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα και περνούμε καταστάσεις πρωτόγνωρες για τις δικές μας γενιές. Παρόλα αυτά, ευχόμαστε και ελπίζουμε όλα να πάνε καλύτερα, έχοντας ως οδηγό τα βήματα του παρελθόντος. Έχουμε ένα μεγάλο δρόμο να διαβούμε, ο οποίος όμως πρέπει να είναι ένδοξος, όπως αυτός των προγόνων μας". 

Η ΜΑΧΗ
Την 05.00 της 6ης Απριλίου 1941, οι Γερµανοί επιτίθενται στα υψώµατα ∆ραγάτης και Φρουρός. Από την 07.00, το πυροβολικό και οι όλµοι σφυροκοπούν την τοποθεσία. Την 08.50 πέφτουν τα υψώµατα ∆ραγάτης – Φρουρός και τα µηχανοκίνητα των Γερµανών παρουσιάζονται στον δρόµο σε απόσταση 1.500 µέτρων από το Οχυρό, που αρχίζουν να το χτυπούν. Την 11.00 ώρα, τα ελληνικά τµήµατα που ήταν στον ∆ραγάτη και τον Φρουρό, µπαίνουν στο Οχυρό.

Οι Γερµανοί επιτίθενται  με ορμή, αλλά αποτυγχάνουν. Το Οχυρό αµύνεται. Στο µεταξύ, Γερµανικά πεζοπόρα τµήµατα που κινήθηκαν µέσω ορεινών δροµολογίων του Παπικίου και του Μύτικα καταλαµβάνουν την Κομοτηνή τη νύκτα της 6ης προς 7η Απριλίου 1941.
Την 01.30 της 7ης Απριλίου βοµβαρδίζεται µε ιδιαίτερη ένταση το Οχυρό και την 02.00 το Γερµανικό Πεζικό επιτίθεται, αλλά αποτυγχάνει. Οι βοµβαρδισµοί και οι επιθέσεις συνεχίζονται όλη την νύκτα και αποτυγχάνουν. Το πρωί της 7ης Απριλίου βρήκε το Οχυρό να χτυπιέται από κάθε είδους όπλα από παντού, να καίγεται ολόκληρο και µέσα στους καπνούς και τις φωτιές την ελληνική ψυχή, πέρα από κάθε λογική, ζωντανή, να αγωνίζεται όπως πάντα.

Το απόγευµα της 7ης Απριλίου 1941 µπαίνει στον αγώνα και η Γερµανική Αεροπορία και οι επιθέσεις των Γερµανών συνεχίζονται. Το Γερµανικό Πυροβολικό, οι όλοι, η αεροπορία, ανέσκαπταν την επιφάνεια του οχυρού. Αλλά, όταν το Γερµανικό Πεζικό ορµούσε, τα λίγα ελληνικά όπλα ξαναζωντάνευαν και απαγόρευαν στους Γερµανούς να περάσουν τις µηχανοκίνητες δυνάµεις τους στην Κομοτηνή. Η συνέχιση του αγώνα την 7η Απριλίου, ήταν ένα θαύµα, όπως θαύατα επιτυγχάνει ο Ελληνισµός όταν, ενωµένος αγωνίζεται.

Στις 19.00 της 7ης Απριλίου 1941, οι Γερµανοί έταξαν πολύ κοντά στο Οχυρό, πάνω από 100 πυροβόλα. 

Επί 45 λεπτά, το Οχυρό βάλλεται από κάθε είδους και τύπου όπλα. Καταστρέφονται οι θυρίδες των πολυβολείων. ∆εν υπάρχουν πλέον συρµατοπλέγµατα. 

Το σύστηµα εξαερισµού δεν λειτουργεί. Φώς δεν υπάρχει µέσα στο Οχυρό. Με τις συνθήκες αυτές, τµήµατα του Γερανικού Μηχανικού, πέτυχαν να φτάσουν πάνω στο Οχυρό, και µε εκρηκτικές ύλε  και φλογοβόλα αρχίζουν την συστηµατική καταστροφή του. Μερικοί Γερµανοί εισέδυσαν µέσα στις υπόγειες στοές. Οι ηρωικοί µαχητές συνέχισαν τον αγώνα µέσα στις στοές. Ήταν ένας αγώνας χωρίς ελπίδα, µόνο για την τιµή.

Την νύκτα της 7ης Απριλίου 1941, στις 23.30, ο διοικητής του Οχυρού ταγµατάρχης Αναγνωστός Αλέξανδρος εθεώρησε ότι η αποστολή του είχε εκπληρωθεί και αποφάσισε την παράδοση του Οχυρού. Τα µεσάνυκτα της 7ης προς την 8η Απριλίου 1941, το Οχυρό παραδόθηκε. Οι απώλειες των Ελλήνων ήταν νεκροί 7, τραυµατίες 23 και των Γερµανών νεκροί 200, τραυµατίες 1.500.