Η πανσέληνος του Ιουλίου από το παραλιακό μέτωπο της Ροδόπης

Η πανσέληνος Ιουλίου 2022, γνωστή και ως «Φεγγάρι του Ελαφιού» φώτισε τον ουρανό και προσέφερε ένα μοναδικό θέαμα. Το όνομα «Φεγγάρι του Ελαφιού» προέρχεται από τις φυλές των ιθαγενών Αμερικανών Αλγκόνκιν και πρόκειται για αναφορά στην εποχή του χρόνου όπου αρχίζουν να βγαίνουν νέα κέρατα σε αρσενικά ελάφια. Τα ελάφια ρίχνουν και αναγεννούν τα κέρατα τους κάθε χρόνο, δημιουργώντας ένα μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό σύνολο όσο περνούν τα χρόνια. 

Σύμφωνα, μάλιστα, με το περιοδικό «Almanac», η υπερπανσέληνος του Ιουλίου θα είναι η μεγαλύτερη και η φωτεινότερη για ολόκληρο το 2022, καθώς λόγω της ελλειπτικής τροχιάς του φεγγαριού γύρω από τη Γη αυξομειώνεται συνεχώς η απόσταση μεταξύ των σωμάτων, υπερ-πανσέληνος συμβαίνει όταν η πανσέληνος συμπίπτει χρονικά με μια πολύ κοντινή προσέγγιση της Σελήνης.

Η απόσταση Γης-Σελήνης κυμαίνεται από 406.712 χιλιόμετρα (απόγειο) μέχρι 356.445 χιλιόμετρα (περίγειο), με μια μέση απόσταση περίπου 384.500 χιλιομέτρων.

Από το παραλιακό μέτωπο της Ροδόπης (βλ. φωτογραφίες του δημοσιεύματος)η πανσέληνος φαινόταν άκρως εντυπωσιακή, ενώ πολλοί ήταν οι πολίτες που βρέθηκαν στις παραλίες ή σε εξοχικά και σπίτια για να δουν την πανσέληνο που τους προσέφερε απλόχερα ο καλοκαιρινός ουρανός του Ιουλίου. 

Η επόμενη υπερπανσέληνος θα συμβεί στις 12 Αυγούστου 2022 και μάλιστα θα συμπέσει σχεδόν με το αποκορύφωμα των διαττόντων Περσείδων. Η πρώτη υπερπανσέληνος, από τις συνολικά τρεις φετινές, συνέβη την Τρίτη 14 Ιουνίου.

Τι είναι η υπερ-Σελήνη
Όταν η πανσέληνος συμβαίνει κοντά στο περίγειο, τότε θεωρείται ότι υπάρχει υπερ-Σελήνη, σούπερ-Σελήνη ή υπερ-πανσέληνος, όροι που δεν είναι αστρονομικοί. Ο όρος, σύμφωνα με την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA), εφευρέθηκε από τον αστρολόγο Richard Nolle το 1979.

Μια πανσέληνος στο περίγειο, καθώς είναι πιο κοντά σε μας, φαίνεται έως 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη σε σχέση με μια πανσέληνο στο απόγειο. Επίσης μια υπερ-πανσέληνος είναι περίπου 8% μεγαλύτερη και 15% φωτεινότερη σε σχέση με μια μέση πανσέληνο.

Η Τάνια ντε Σέιλς Μάρκες, αστρονόμος στο Βασιλικό Αστεροσκοπείο Γκρίνουιτς, δήλωσε στο BBC ότι μια πανσέληνος στο περίγειο φαινόταν περίπου 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη από μια πανσέληνο στο απόγειο – όταν η Σελήνη είναι πιο μακριά από εμάς στην τροχιά της. Πρόσθεσε ότι η σελήνη θα φαινόταν ακόμη μεγαλύτερη τις στιγμές αμέσως μετά την ανατολή του φεγγαριού λόγω ενός οπτικού εφέ που ονομάζεται «Ψευδαίσθηση της Σελήνης».