Κάτοικος Λοφαρίου: «Αντίστοιχη καταστροφή δεν έχει γίνει εδώ και 100 χρόνια»

Είδε το σπίτι του, τον κόπο του ίδιου και της οικογένειάς του, να πλημμυρίζει, λόγω αμέλειας της πολιτείας. Πρόκειται για τον Νίκο Κατσίκα, κάτοικο Λοφαρίου, ο οποίος -μία και πλέον εβδομάδα από τις πλημμύρες- κάνει λόγο για πλήρη καταστροφή του εσωτερικού του σπιτιού του και καταλογίζει ευθύνες στους αρμοδίους για μη καθαρισμό του ερμητικού ποταμού Λίσσου, που υπερχείλισε στις βροχοπτώσεις και πλημμύρισε την Ανατολική Ροδόπη.

Η μαρτυρία του κου Κατσίκα, όμως, δεν είναι η μοναδική, καθώς στο μικρό χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς ή σχεδόν ολοσχερώς το εσωτερικό πέντε με έξι σπιτιών.

«Αντίστοιχη καταστροφή δεν έχει γίνει εδώ και 100 χρόνια σε αυτό τον βαθμό», μας λέει, μη κρύβοντας πως κατά το παρελθόν έχουν μεν πλημμυρίσει αυλές σπιτιών, ποτέ όμως το νερό δεν κατέστρεψε το εσωτερικό σπιτιών, πόσο δε μάλλον να φτάσει μέχρι και τα παράθυρα.

«Ένα χωράφι όταν καταστρέφεται, μπορεί να επανέλθει του χρόνου, όταν όμως ένα σπίτι καταστρέφεται, πετάς τα πάντα, αυτό δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Η Πυροσβεστική μου είπε ότι το σπίτι είναι 100% ολική καταστροφή», διηγείται και καταλογίζει ευθύνες στους αρμοδίους, διότι «το ποτάμι έχει να καθαριστεί χρόνια».

Μέχρι τα παράθυρα το νερό
Ο Νίκος Κατσίκας είναι περιστασιακός -κι όχι μόνιμος- κάτοικος του χωριού. Μάλιστα, όπως πληροφορεί, πρόσφατα έβαλε τις οικονομίες του για να κάνει ανακαίνιση στο πατρικό του, το οποίο συχνά επισκέπτεται.

«Το έκανα πρόσφατα ανακαίνιση, αλλά έχει πλημμυρίσει. Οι εικόνες μιλούν είναι χίλιες λέξεις», αναφέρει και πληροφορεί -όπως μαρτυρά και το φωτογραφικό υλικό- πως το νερό έφτασε μέχρι και τα παράθυρα του σπιτιού. Την ημέρα της πλημμύρας βρισκόταν στη μόνιμη κατοικία του κι επέστρεψε την επομένη, για να είναι παρών στις ζημιές «και είδα το χάλι».

«Είναι όλο το σπίτι κατεστραμμένο, ακόμη κι οι τοίχοι βγάζουν πλέον ζημιές, γιατί κάποια τοιχώματα έχουν πέσει», υπογραμμίζει, ενώ ευχαριστεί τους ανθρώπους της Πυροσβεστικής, η οποία «στάθηκε άξια σε μας».

Ως προς τις ζημιές τώρα, εξηγεί πως «δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε τα έπιπλα, γιατί εγώ ήθελα να κρατήσω έπιπλα. Είχαν φουσκώσει όλα την επόμενη μέρα», ενώ οι άνθρωποι της Πυροσβεστικής τον ενημέρωσαν πως πόρτες και παράθυρα θα φουσκώσουν επίσης από το νερό, διότι είναι ξύλινες/α.

«Όλα τα πέταξα, δεν αφήσαμε τίποτα, μόνο κάτι καρέκλες πλαστικές κι ένα τραπέζι -που ήταν προίκα της μητέρας μου- αλλά δεν ξέρουμε αν θα φουσκώσει και θα χαλάσει στην πορεία. Όλα τα άλλα κι όλες τις ηλεκτρικές και οικιακές συσκευές πετάχτηκαν. Το μόνο που κρατήσαμε είναι τα πάνω ντουλάπια της κουζίνας που ευτυχώς το νερό δεν έφτασε μέχρι εκεί, έφτασε μέχρι τα παράθυρα», συνεχίζει.

Σε απόγνωση οι κάτοικοι
Και μπορεί ο κος Κατσίκας να έχει μόνιμη κατοικία αλλού, πλην όμως άνθρωποι του χωριού που μένουν μόνιμα στο Λοφάριο βρίσκονται σε απόγνωση, στον απόηχο της πλημμύρας. «Πέντε με έξι σπίτια στο Λοφάριο» βρίσκονται στην ίδια κατάσταση,  σύμφωνα με τον κάτοικο.

Ως προς τις αποζημιώσεις τώρα, χθες εστάλησαν οι αιτήσεις για να τις συμπληρώσουν οι κάτοικοι, «για να πάρουμε, όταν τα πάρουμε, τα χρήματα», όπως σημειώνει, ενώ προσθέτει πως οι μόνιμοι κάτοικοι θα λάβουν κι έκτακτο οικονομικό βοήθημα 600 ευρώ.

Εκτός από τις υλικές ζημιές καθαυτές, τίθεται κι ένα άλλο ζήτημα. Πώς να επιστρέψει ένας άνθρωπος στο πατρικό του χωριό, όταν η περιουσία του καταστράφηκε; Στο ερώτημα γιατί δημοσιοποιεί την ιστορία του, ο κος Κατσίκας απαντά: «Για τους ανθρώπους που ζουν εκεί πέρα πρώτον, αλλά δεύτερον είτε ζω είτε δεν ζω εκεί, το μυαλό μου και η ψυχή μου είναι εκεί. Γιατί, όταν πηγαίνω στο χωριό, γεννιέμαι ξανά. Είναι τα παιδικά μου χρόνια, έκανα ανακαίνιση το σπίτι κι έδωσα όλες τις οικονομίες μου, είναι το πατρικό μου».