Μία Δευτέρα διαφορετική από τις άλλες: Αναστάσιμη, ιδιαίτερη κι αισιόδοξη

Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος και οι Πόντιοι του Θρυλορίου αυθόρμητα πλέον, σα να μην πέρασε μια μέρα από τα παλιά, κατευθύνονται από το πρωί "σα ταφία". Πιστεύουν ότι οι ψυχές των αγαπημένων τους ανθρώπων ανεβαίνουν στον επίγειο κόσμο και κάθονται μαζί τους, από την ημέρα της Ανάστασης μέχρι και το μεσημέρι του Αγίου Πνεύματος. 

Αντί να πενθούν, υποδέχονται τις ψυχές των αγαπημένων τους ...στρώνοντας τραπέζι έξω από τα κοιμητήρια προκειμένου να τους αποχαιρετίσουν, μέχρι την "συνάντησή" τους την επόμενη χρονιά. Σε μία τέτοια Δευτέρα γίναμε κι εμείς μάρτυρες, τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος 28 Μαΐου, στα δημοτικά κοιμητήρια του Θρυλορίου. 

Φέτος, παρότι δεν υπήρξε επίσημη πρόσκληση από τον σύλλογο η Κερασούντα και το Γαρς, η πρόεδρος του συλλόγου Χρύσα Μαυρίδου, έγινε μάρτυρας σε μία ευχάριστη έκπληξη όπως μας λέει. "Το σημαντικό είναι πως πλέον δεν αναβιώνουμε απλώς το έθιμο, έχει γίνει μέρος της ζωής μας στο Θρυλόριο. Χαρακτηριστικό είναι πως ο κόσμος πλέον δεν χρειάζεται να πάρει την πρόσκληση του συλλόγου για να έρθει εδώ. Για παράδειγμα σήμερα, που δεν πρόλαβα να καλέσω κανέναν, με περίμενε μία εξαιρετική έκπληξη. Ήταν όλοι εδώ, ακόμη και πριν από μένα, με τα φαγητά τους, κι αυτό σημαίνει πως πλέον το έθιμο είναι κομμάτι της πολιτιστικής και θρησκευτικής ζωής του χωριού. Δεν μιλάμε για αναβίωση, μιλάμε για συνέχιση του εθίμου, σα να μην σταμάτησε ποτέ", σημειώνει αναλυτικά η Χρύσα Μαυρίδου. 

Η ίδια μας εξηγεί τί εστί το έθιμο: "Η παράδοση λέει ότι οι ψυχές, με το που ανασταίνεται ο Κύριος, ανασταίνονται κι αυτές και ζουν ανάμεσά μας και σήμερα μέχρι τις 12 η ώρα επιστρέφουν στον τόπο τους. Αυτό έχω καταγράψει από τους παλιούς, με τους οποίους μιλήσαμε ως σύλλογος όταν αναβιώσαμε το έθιμο για πρώτη φορά". Και συνεχίζει: "Στρώσαμε όπως κάθε χρόνο ένα αποχαιρετιστήριο τραπέζι, έξω από τα κοιμητήρια, στις ψυχές, όπως φιλοξενείς έναν μακρινό συγγενή και μετά τον αποχαιρετάς μέχρι ...το επόμενο Πάσχα. Είναι ένα χαρούμενο τραπέζι, όχι ένα τραπέζι λύπης. Στεναχωριόμαστε φυσικά που τους χάσαμε, αλλά ξέρουμε ότι κάποτε θα ανταμώσουμε". 

Μάλιστα, η Χρύσα Μαυρίδου θυμάται και τις παλιές εποχές, μνημονεύοντας δύο ανθρώπους με ενεργό συμμετοχή στο έθιμο. "Παλιά δεν είχαν τραπέζια και καρέκλες, έχω καταγράψει από τους παλιούς ότι στρώνανε κουρελούδες και ο Μπαρμπαβασίλης ο Παρχαρίδης τους έβαζε σε μία σειρά, γιατί υπήρχε μία ιεραρχία για το πώς θα κάθονταν. Όλοι αντάμωναν εδώ ...με ό,τι καλό είχαν. Έχω καταγράψει και την θεία Μαρία την Τοπαλίδου, η οποία - όντας πιο μικρή τότε - είχε αποφασίσει να μην έρθει στο έθιμο. Εκείνο το βράδυ είδε στον ύπνο της τον πατέρα της να της λέει: Καλά δεν θα 'ρθεις εσύ; Και σηκώνεται ταραγμένη κι άρχισε να ετοιμάζει το τραπέζι", είναι τα λόγια που μοιράζεται μαζί μας η πρόεδρος. 
Και κάπως έτσι, το μεσημέρι της Δευτέρας του Αγίου Πνεύματος κανείς δεν στεναχωρήθηκε. Όλοι τους χαιρετήθηκαν και ανανέωσαν το τραπέζι για την επόμενη χρονιά. Ήταν μία Δευτέρα διαφορετική από όλες τις άλλες. Αναστάσιμη, ιδιαίτερη κι αισιόδοξη.