"Τα ρούχα" κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού

Μία συγγραφέας με δεσμούς με την Θράκη, παρουσιάστηκε στο κοινό της Κομοτηνής και κέρδισε το ενδιαφέρον αναγνωστών μικρής και μεγάλης ηλικίας. Πρόκειται για την Ευσταθία Ματζαρίδου, η οποία παρουσίασε το νέο της βιβλίο με τίτλο "Τα Ρούχα" (εκδόσεις Σμίλη) τις απογευματινές ώρες της Πέμπτης 7 Ιουνίου στον χώρο του Βιβλιοπωλείου Δημοκρίτειο, στην Κομοτηνή. Με χορηγό επικοινωνίας τον "Χρόνο" ένα πολυσυλλεκτικό κοινό γέμισε το Δημοκρίτειο, παρότι η μέρα ήταν Πέμπτη, η αγορά ήταν ανοιχτή κι ο καιρός συντελούσε τα μέγιστα για μία βόλτα στην πόλη. 

Παρόλα αυτά, ένα πολυσυλλεκτικό κοινό, αντρών και γυναικών, μικρών και μεγάλων, όλοι έσπευσαν για να μάθουν περισσότερα για την συγγραφέα, το νέο της βιβλίο, και γενικά για να αναπτύξουν μία μεγάλη συζήτηση στο βιβλιοπωλείο, καθώς - αυτό που ξεχώρισε σε αυτή τη βιβλιοπαρουσίαση - ήταν πως το κοινό, ως μία αναγνωστική παρέα που χρόνια βρίσκεται σε τέτοιους "κύκλους" αντάλλαξε απόψεις, ερμηνείες και "αναγνώσεις" του βιβλίου. Την συγγραφέα προλόγισε με όμορφα λόγια η σχολική σύμβουλος Π.Ε. Έβρου Ευαγγελία Σεραφείμ η οποία δίνει το παρόν όταν πρόκειται για αξιόλογες συγγραφικές δουλειές, ενώ για το βιβλίο καθαυτό μίλησε η συγγραφέας της Κομοτηνής Φωτεινή Ναούμ, η οποία μάλιστα ζήτησε από την ίδια την συγγραφέα να αναγνώσει κάποια σημεία του βιβλίου της, γιατί όπως είπε "όταν διάβαζα το βιβλίο σπίτι του, φανταζόμουν πως θα το διάβαζε και η ίδια η συγγραφέας". Είχαν προηγηθεί αναγνώσεις αποσπασμάτων κι από την ηθοποιό και σκηνοθέτη Χρύσα Ιωαννίδου καθώς κι από τον ιατρό Ηλία Θεμελίδη. 

"Αυτό που δεν περίμενα ποτέ ήταν να χαρίσεις ένα από τα Ωμέγα σου στον πατέρα μου, δε θυμάμαι ποιο, μπορεί να ήταν και το πιο ασήμαντό σου, αλλά ήταν Ωμέγα, και μάλιστα όταν δε θα μπορούσε ούτε να σ' ευχαριστήσει ούτε και να το ευχαριστηθεί. Του το χάρισες όταν ήταν πεθαμένος, ναι, του το βάλαμε στον τάφο του, όπως κάτι βασιλιάδες που τους θάβανε με τα κτερίσματά τους. Έτσι θάφτηκε κι ο πατέρας μου, με ένα Ωμέγα, σαν βασιλιάς, και με συγκίνησες και σου είμαι ευγνώμων γι' αυτή σου την κίνηση, να αναβαθμίσεις τον πατέρα μου μετά θάνατον, αλλά να, τώρα που το σκέφτομαι, ενοχλούμαι, να είναι ο πατέρας μου δυο μέτρα κάτω απ' τη γη, λιωμένος, και στον καρπό του, στο κόκαλο που έχει απομείνει απ' τον καρπό του, να κρέμεται το αγαπημένο σου Ωμέγα κι εσύ να μην είσαι πια στη ζωή μου, μέρος απ' τη ζωή μου, αλλά ανάμνηση", ήταν ένα από τα αποσπάσματα του βιβλίου που διαβάστηκαν κατά την παρουσίασή του.

Μία σχέση ζωής παρακολουθεί η συγγραφέας μέσα από το βιβλίο της, η οποία - μέσα από την αφήγηση κάθε προσώπου με έναυσμα τα ρούχα του άλλου - χτίζει, αναλύει και ψυχογραφεί τους ήρωες της. Η κα Ματζαρίδου μπορεί να είχε πολλά χρόνια να βρεθεί στη Ροδόπη, όπως είπε, όμως δεν είναι άγνωστη στην περιοχή. Έχοντας περάσει για χρόνια ως καθηγήτρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από τις Σάπες και την Κομοτηνή, γεννηθείσα στην Ορεστιάδα το 1962, διατηρώντας φιλίες στην περιοχή, επέστρεψε σε "έναν ιδιαίτερο τόπο που έχει πολύ μεγάλη γοητεία", όπως είπε χαρακτηριστικά. Τα χρόνια μπορεί να πέρασαν για την συγγραφέα, η αίσθηση όμως φαίνεται να παραμένει αναλλοίωτη: "Η Κομοτηνή είναι μία πόλη όπου συνυπάρχουν δύο πολιτισμοί, δύο γλώσσες, δύο θρησκείες. Αυτό της δίνει ένα ξεχωριστό χρώμα και μία γοητεία, ο επισκέπτης νιώθει μια ανεξήγητη οικειότητα, μια πρωτόγνωρη θαλπωρή, αυτή που ένιωσα από μικρό παιδί όταν την πρωτοεπισκέφτηκα".