Τρεις απόψεις για την "απουσία" της Ροδόπης από τη ΔΕΘ

Σχεδόν απογοητευτική ήταν η εικόνα των περιπτέρων που είχαν μισθώσει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τα δύο επιμελητήρια της Ροδόπης. Σε κανένα από τα δύο δεν ήταν ικανοποιητικός ούτε ο αριθμός των προς έκθεση προϊόντων, αλλά και τα ίδια τα περίπτερα παρουσίαζαν μία εικόνα 'εγκατάλειψης' ή έστω 'αγγαρείας', όπως είδατε άλλωστε και στο σχετικό ρεπορτάζ του "Χ".

Η συχνότητα του ράδιο Χρόνος 87.5fm φιλοξένησε 2+1 ανθρώπους, προκειμένου να καταθέσουν τις απόψεις τους για την (εμπορική) εικόνα αυτή που παρουσιάστηκε στην ΔΕΘ και φυσικά δεν τιμά καθόλου την πόλη και το νομό μας. 

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εμπορικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Ροδόπης Νίκου Αγγελίδη, το άδειο περίπτερο του οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είναι πολλοί -πλέον- οι υποψήφιοι εκθέτες, ενώ έκανε λόγο και για την πληθώρα των εμπορικών εκθέσεων στην ΑΜ-Θ, που λόγω του πλήθους τους, αποτρέπουν τους εκθέτες από τη συμμετοχή τους: "εμάς η στρατηγική μας -επειδή έχουμε λιγότερες επιχειρήσεις και έχουμε λιγότερα προϊόντα- είναι να παίρνουμε δικό μας περίπτερο και να εκθέτουμε τα προϊόντα μας μέσα σε αυτό. Οι άλλοι νομοί θα πρέπει να ξέρετε ότι έχουν πολύ περισσότερες επιχειρήσεις.

Δηλαδή ο Έβρος δε μπορεί να συγκριθεί πια με τη Ροδόπη όπως και η Καβάλα, υπάρχουν μεγαλύτερες βιομηχανικές μονάδες και μεγαλύτερης δυναμικής επιχειρήσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι, μπορεί να εκπροσωπηθεί  και πάλι ο νομός δυνατά αλλά πιστεύω ότι αυτό έχει να κάνει και με το ότι οι δικές μας επιχειρήσεις εδώ δεν το έχουν δει το εκθεσιακό με την ίδια θέρμη που το έχουν δει σε άλλες περιοχές. Εξαντλούμε τις δικές μας επιχειρήσεις στο δικό μας εκθεσιακό γεγονός και δεν μετέχουν στα υπόλοιπα όπως είναι της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, της Καβάλας ή της Αλεξανδρούπολης. Αλλά γενικότερα το θέμα της εκθεσιακής προσπάθειας πρέπει να το δούμε διαφορετικά, σε νέα βάση". 

Ο Αργύρης Αργυρόπουλος από το Επαγγελματικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο δήλωσε άγνοια για την κατάσταση, μη μπορώντας να αποδώσει κάπου την απροθυμία των εκθετών να λάβουν μέρος: " Ο χώρος ήταν δωρεάν- εμείς πήραμε τον χώρο ενημερώσαμε και με τηλέφωνα προσωπικά και με email.  Η ανταπόκριση δεν ήταν αυτή που περιμέναμε και αυτοί που δηλώσανε δεν ήρθανε.

Δεν ξέρω το γιατί. Εμείς το μόνο που ζητήσαμε από τους εκθέτες ήταν φυσική παρουσία. Άλλες  χρονιές  πηγαίναμε χωρίς φυσική παρουσία και κάπου τα χάναμε, οπότε ζητήσαμε κάποιος από την εταιρεία να είναι εκεί, για να ξέρουνε τι έχουνε, τι θα δώσουνε, αλλά δυστυχώς το αποτέλεσμα ήταν αυτό που φάνηκε. Δεν γνωρίζω, δεν το έχω ψάξει ακόμα, υπάρχει μια απροθυμία των μικρών και πολύ μικρών βιοτεχνιών να συμμετέχουν σε εκθέσεις. Αυτοί είχαν να κερδίσουν, όμως. Οι μεγάλες εταιρίες έχουν τις επαφές τους - έχουν τον κύκλο τους"

Η τρίτη άποψη είναι αυτή του κου Γιάννη Κιλτσίκη, ο οποίος διεκδικεί την προεδρεία στο Επαγγελματικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο και παρατηρώντας την κατάσταση με τα άδεια περίπτερα της ΔΕΘ, δεν θεωρεί τους συναδέλφους του άμοιρους ευθυνών, τους οποίους καλεί "να βγουν από το καβούκι τους", όπως λέει χαρακτηριστικά: "δεν έχουμε την ίδια άποψη με τον κο Αγγελίδη - εγώ το θεωρώ αδιανόητο όταν έχουμε 4,5χιλιάδες επιχειρήσεις στον νομό μας όσο αφορά το επαγγελματικό και άλλες πόσες στο εμπορικό. Ένα 10% είναι 45 επιχειρήσεις ένα 5% είναι 25 επιχειρήσεις.

Το να πηγαίνανε μόνο τρεις, τέσσερις  ή πέντε νομίζω ότι δεν πρέπει να μας χαροποιεί ούτε εμάς τους επαγγελματίες που αρχές Ιουνίου είχαν ξεκινήσει οι επαφές και προσωπικές τηλεφωνικές αλλά και με μηνύματα τα οποία στάλθηκαν από το επιμελητήριο. Η όλη συμμετοχή στην ΔΕΘ είναι τζάμπα, δεν υπάρχει κόστος, για τους εκθέτες το μόνο κόστος που μπορεί να υπάρχει είναι ότι πλέον θα πρέπει να υπάρχει η φυσική παρουσία των εκθετών. Αν δεν υπάρχει φυσική παρουσία από υπάλληλο της εταιρείας γνώστη του προϊόντος νομίζω ότι είναι ανούσιο να πηγαίνει κάποιος που δεν ξέρει.

Άρα λοιπόν θα πρέπει να κοιτάξουμε και εμείς οι επαγγελματίες την εξωστρέφεια. Από την στιγμή που το επιμελητήριο παρέχει όλα τα εφόδια για να κατέβει μια επιχείρηση στην Θεσσαλονίκη και δεν υπάρχει έξοδο, παρά το μόνο είναι να πληρώσεις δύο μέρες έναν υπάλληλό σου για να εκθέσει το προϊόν σου που θέλει να πάει εκεί, νομίζω ότι θα πρέπει λίγο να γίνουμε πιο ανοιχτόμυαλοι. Δεν χρειάζεται να καθόμαστε συνέχεια μέσα στο καβούκι μας".