Εθνικός στόχος η αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης

Η σημασία της σύνδεσης του εκπαιδευτικού συστήματος με την αγορά εργασίας για την αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης αναδείχθηκε στο πλαίσιο της εκδήλωσης για το Ευρωπαϊκό Έτος Δεξιοτήτων «Ενισχύοντας την Ελλάδα με Δεξιότητες για ένα Βιώσιμο Μέλλον», που διοργάνωσε η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ).

«Είχαμε αφήσει πολύ καιρό εκτός της συζήτησης την επαγγελματική εκπαίδευση. Είναι η πτυχή που ακουμπάει και στα δύο μέρη, δηλαδή στο εκπαιδευτικό σύστημα και στην αγορά εργασίας» υπογράμμισε η υφυπουργός Παιδείας Ιωάννα Λυτρίβη, τονίζοντας τη σημασία της συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων πλευρών. «Μόνο έτσι υπάρχει πιθανότητα να προχωρήσουμε, είναι εθνικός στόχος» σημείωσε η κα Λυτρίβη, εξηγώντας ότι πρέπει να δουλέψουν μαζί και να συνομιλήσουν όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας, εργαζόμενοι και εργοδότες. Όπως αναγνώρισε, έχουν γίνει βήματα, βρίσκονται όλοι στο ίδιο τραπέζι, αλλά δεν συνομιλούν ακριβώς. Αναφέρθηκε, επίσης, στον καινούργιο νόμο για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, με τον οποίο ενοποιήθηκαν κάτω από ένα ενιαίο κέντρο, ένα γραφείο σταδιοδρομίας, που φιλοδοξεί να αποτελέσει τον δίαυλο επικοινωνίας της εκπαίδευσης και της αγοράς εργασίας.

Πολλές ώρες για λίγα χρήματα
Ο Χρήστος Γούλας, γενικός διευθυντής, Labour Institute της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) έκανε λόγο για ένα δίπολο μεταξύ των εργαζομένων. Από τη μία οι υπερεκπαιδευμένοι, που κυνηγούν συνεχώς τα προσόντα και από την άλλη οι υποεκπαιδευμένοι, οι οποίοι διαθέτουν χαμηλά προσόντα κι είναι επί της ουσίας αποκλεισμένοι από τα προγράμματα κατάρτισης. Υποστήριξε, ακόμη, ότι οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται ότι χρειάζεται να επενδύσουν στον εαυτό τους, απαιτούν όμως να υπάρχουν δημόσιοι φορείς δια βίου μάθησης και να αλλάξει η κουλτούρα των επιχειρήσεων, που θα πρέπει να φροντίζουν να καταρτίσουν και να επιμορφώσουν τους εργαζομένους τους.

Καυτηρίασε, τέλος, ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα σε ώρες εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, με χαμηλές αμοιβές και έλλειψη κινήτρων για τη συμμετοχή των εργαζομένων σε προγράμματα κατάρτισης.