Greenpeace: Αχρείαστο και «εκρηκτικό» ρίσκο νέο LNG στην Αλεξανδρούπολη

Η βιομηχανία υγροποιημένου αερίου (LNG) «ήταν πάντα μια εγγενώς επικίνδυνη επιχείρηση, και αυτό δεν αλλάζει», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Greenpeace Ελλάδας, με αφορμή την εγκατάσταση και λειτουργία του LNG ανοικτά της Αλεξανδρούπολης.

Μια νέα μελέτη από το γερμανικό γραφείο της Greenpeace διερευνά την ιστορία των ατυχημάτων με LNG, αναδεικνύοντας την έλλειψη διαφάνειας, τους υποτιμημένους κινδύνους για την ανθρώπινη ασφάλεια και την αποτυχία των πρωτοκόλλων ασφαλείας. Η μελέτη δημοσιεύεται σε μια εποχή που οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη επενδύουν σημαντικά σε νέες εγκαταστάσεις εισαγωγής LNG, ώστε να αγοράσουν περισσότερο από αυτό, κυρίως από τις ΗΠΑ, και την ώρα που η Greenpeace και άλλες οργανώσεις πραγματοποιούν ειρηνική διαμαρτυρία σε μια συνάντηση της βιομηχανίας LNG στο Βερολίνο. Η Greenpeace ζητά την απαγόρευση όλων των νέων έργων ορυκτών καυσίμων στην Ευρώπη και τη σταδιακή κατάργηση του ορυκτού αερίου.

Υποτιμημένοι κίνδυνοι παρά τις υψηλές πιθανότητες καταστροφής
Το συμπέρασμα της νέας μελέτης «Εκρηκτικές αλήθειες: οι κίνδυνοι και οι καταστροφικές δυνατότητες του LNG» είναι σαφές: παρά το ενδεχόμενο ολέθριων καταστροφών, η βιομηχανία υποτιμά τους κινδύνους. Η ελλιπής παροχή στοιχείων ή οι προσπάθειες συγκάλυψης εγείρουν ανησυχίες σχετικά με την πραγματική έκταση των ατυχημάτων LNG. Για παράδειγμα, ο πραγματικός αντίκτυπος των εκρήξεων νέφους ατμών στις εγκαταστάσεις LNG θα μπορούσε να είναι 15 έως 20 φορές μεγαλύτερος από τις τρέχουσες προβλέψεις του κλάδου. Οι εγκαταστάσεις LNG βρίσκονται συχνά σε παράκτιες περιοχές, όπου λίγοι λιμένες έχουν εφαρμόσει επαρκώς ζώνες ασφαλείας με βάση τον κίνδυνο γύρω από τους χώρους αποθήκευσης και δεξαμενισμού του LNG, κάτι που οδηγεί σε δυνητικά κενά ασφαλείας σε πυκνοκατοικημένες περιοχές και συχνά επηρεάζει δυσανάλογα τις πιο ευάλωτες ομάδες.

Το ελληνικό γραφείο της Greenpeace καλεί την κυβέρνηση να βάλει STOP στον σχεδιασμό νέων, αχρείαστων υποδομών LNG στη χώρα σε περιοχές όπως η Κόρινθος, ο Βόλος, η Θεσσαλονίκη και η Αλεξανδρούπολη και να προχωρήσει στη σταδιακή απεξάρτηση από το ορυκτό αέριο το αργότερο μέχρι το 2035. Αντ’ αυτού ο ενεργειακός σχεδιασμός της χώρας οφείλει να κατευθύνει εμπροσθοβαρώς τις επενδύσεις στην ταχεία ανάπτυξη της αποθήκευσης ενέργειας, των δικτύων, τη χρήση συστημάτων απόκρισης της ζήτησης των καταναλωτών, την ενίσχυση της αυτοπαραγωγής και των βαθιών ανακαινίσεων στον κτιριακό τομέα με στόχο πιο φιλόδοξους στόχους εξοικονόμησης ενέργειας.